Hyunjin' e istediğiniz kadar saydırabilirsiniz.
Çünkü Felix' e karşı tam olarak mal🥰
Bu bölüm de bir örneğini daha göreceksiniz.
İyi okumalar canlarım
-----------------------------------
~Sabah
Hazırlıklarımı yapıp kahvaltı yapmak için mutfağa girmiştim. Sandiviçle kahvaltımı ettim ve hızla kapıya gittim.
Son olarak ayakkabılarımı giydim, bağcıklarımı bağladım. Doğrulduğumda bedenimi üzgünlük ve mutluluk kaplamıştı.
Bu iki duygunun aynı zamanda aynı bedende olması hiç iyi değildi. Özellikle ona karşı.
Normalde sabahları burda olmazdı, yanına gittim.
"Ee, şey günaydın Felix. "
"Günaydın."
Çekingen bir tavırla " Neden burdasın? " dedim.
"Arabaya geç, beraber okula gideceğiz." Cevabımı beklemeden arkasını dönmüş ön koltuğa yerleşmişti.
Binmeli miydin? Bilmiyordum. Dün söylediği gerçekten benim için çok ağırdı, kırılmıştım.
Bir yandan da benim için yaptıkları aklıma geldi, bir anlığına sinirlenmiş olabilirdi belki. Bennde birden bire sinirlenebiliyordum, böyle bir durum olabilirdi yani. Hem binersem aramız düzelebilirdi,
umarım.
Çekinerek arabaya yaklaştım, kapıyı açmak üzereyken o benim için açmıştı.
Bir hareketiyle kalbimi yumuşatıyordu.
Arabaya binerken " Ehliyetin olduğunu bilmiyordum. " dedim.
"Ehliyetim yok zaten, yaşım tutuyor ve sürmeyi biliyorum. Bence araba sürmek için yeterli."
"Anladım."
"Ha bu arada Hyunjin. "
Çenemden tutarak kafamı kendisine doğru çevirdi ve aniden...
dudaklarını hissettim, dudağımda hissettim.
Geri çekilince olduğum gibi kalmıştım, olanı kavramaya çalışıyordum. Yanaklarımın kızardığına o kadar eminim ki.
Felix bana ne yapıyorsun?
Etkin altında kalıyorum.
Sana karşı güçsüz kalacağım, bundan korkuyorum.
"Dün için özür dilerim, aptallık ettim."
"Dünden önceki gün kötü bir olay yaşadım, sinirimi senden çıkardım. Anlık oldu, affet beni lütfen. "
"Ah, olur öyle. Sorun değil. " düşündüğüm gibiymiş.
Arabayı sürmeye başladı, ben de sonunda tamamen kendime gelebilmiştim. Önüme döndüm ve yolu izledim.
●○●○●○●○
"Hey, geldik Hyunjin. "
Düşüncelerden çıktım ve arabadan indim. Beraber okula girdik.
"Felix."
"Efendim." dedi bana bakmayarak.
Ellerimi önde buluşturdum."Neden öptün beni? "
Bakışlarını bana çevirdi, bir süre beni inceledi. "Bunun cevabını sen bulabilirsin bence. "
"Söylemeye mi çekiniyorsun? "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SayaMin√ʰʸᵘⁿˡⁱˣ
Fanfiction"Sen sadece piyondun Hyunjin." Felix'in ağzından çıkan kelimeler, Hyunjin'in canını ilk defa yakmıştı. Önceden olanlara rağmen ilk defa canı bu kadar acımıştı. Bunu yapan tek sevdiğiydi. İşte o gün yaşamak için çaba sarf eden oğlan ölmek için yalva...
