ゞ5

66 11 46
                                    


●○●○●○●○

Son dakikalar, eve gitmek için can atıyorum!

Her ne kadar evi de sevmesemde.

"Hyunjin."

"Ne oldu soobin? "

"Hergün sıkılmak yordu. " Gülümsedi " Birazdan bitecek beraber bir yere gitmek ister misin? "


Felix çıkışta yanına gelmemi istiyordu ama...

Onunla neredeyse hep görüşüyorum, bir kere Soobin' le vakit geçirsem sorun olmaz herhalde.

"Olur, gidelim. "

...

Eşyalarımızı toplamış beraber merdivenden iniyorduk. Biraz tedirgindim açıkçası. Kabul etmesemiydim? Ya Felix birşey derse.
Etrafı kontrol ederek atıyordum her adımımı. Beni görürse Soobin' e ayıp olurdu.

Okul sınırından çıktığımız an derin bir nefes aldım. Artık rahat hareket edebilirdim.

"Nereye gitmek istersin Hyunjin? "

"Yakın bir kafe var, oraya gidelim. "

Gözlerini yumarak onayladı.

Biraz daha yürüdükten sonra kafeye varmış içeri girmiştik.  En köşedeki masaya doğru yöneldik.

"Otur bakalım. " Sandalyeyi benim için çekmişti.

Otururken " Teşekkür ederim. " dedim.

Karşıma oturdu.
Çalışan gelince istediklerimizi söyledik. Kahveyi beklerken etrafı biraz daha inceledim.

Kafenin içerisi tüm çiçeklerin birleşmiş hali gibi rengarenkti. İçerisi serindi. Sandalyeler  rengarenkti, üzerlerine fırça darbesi atılmış gibi beyaz desenleri vardı. Masalar bir ağacın kökü gibi yuvarlak halkalara sahipti. Duvarlar gökyüzü mavisiydi. Tavandaki aydınlatmalar daha hoş bir ortam yaratıyordu. Kafe çiçeklerle donatılmış bahçelere benziyordu. Huzurlu ve ferah...

Bunların yanında şuan bana dik dik bakan bir Felix mevcuttu kafede.

Karşı köşedeki masaya oturmuş, kollarını önünde bağlamış dik dik bana bakıyordu.

Gördüğüm gibi önüme dönmüştüm.

"İyi halt yedin Hyunjin. " dedim kısık sesle.

"Bir şey mi var? "

"Ah, yok. Burası beklediğimden daha güzelmişte, inceliyordum. "

"Sen söylemiştin kafeyi, daha önce gelmedin mi? "

"Hayır, sadece önünden geçmiştim birkaç kez. "

'Anladım' dercesine kafasını hafifçe oynattı.

İçecekler geldiğinde hemen tadına baktım, çok hoşuma gitmişti.

"Beğendin sanırım. " gülerek bakıyordu bana. Bu nadir anlardan biriydi sanırım. Daha önce demiştim, genellikle boş boş bakardı.

"Bayıldım! "

Keyifle kahveyi yudumlarken aklıma gelen şeyle duraksadım. Anneme haber vermem gerekiyordu, tamamen unutmuştum.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 07 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

SayaMin√ʰʸᵘⁿˡⁱˣHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin