Gözleriniz diyorum Texting / BxB

Chapter 5

Uras Çevik

İsim bitmişti ve artık uyumaya karar vermiştim.  1 hafta sonra eve dönecektim ve bunun için sabırsızlanıyordum.

Tam kafamı koymuştum ki telefonun titreşim sesi gelmişti. İçimden 'bu kim amk' gibi küfürler söylerken tanımadığım numaradan fotoğraf geldiğini gördüm. 

Kim olduğunu söylemeyen 18 yaşında ergen bir çocukla konuşuyordum.  Arsız biri olduğu çok açıktı.  Konuşmaları kendini ele veriyordu zaten . Çocuğun gözünü korkutmak için elimde geleni yapıyordum.  Oyun için kim bunu göze alır ki

Chat (bizzz)

Çocuğu korkutmak isterken gerçekten de istediğimi yapmıştım.  Yani en azından öyle hissediyordum . Asker olduğumu söylemiştim . Kim bir asker ile konuşmak ister ki birde anonim olarak

Bizzzzz

Pek girmediğim uygulama olan instagrama girmiştim ve onun profili şans eseri karşıma çıkmıştı.  Pek sosyal medyada takılan biri değildim ve gerçekten ayın sadece 5 saati gidiyordu belki de . Çocuğa arsızca gidip istek atamazdim çünkü onu korkutmak istiyordum . Yaptığı şeyden pişmanlık duymalıydi.  Attığı hikayeye bakmıştım ve gönderi olarak da attığını görmüştüm.

Çocukla yaklaşık 2 gün konuşmuştuk.  Kendimi hiç olmadığım kadar rahat hissediyor ve çocuğa biraz da yavşaklık yapıyordum.  Kendimden beklemezdim ama hoşuma gitmiyor da değildi . Homofobik değildim görüşlere saygı duyardım ama kendimden beklenen bir hareket değildi . Zaten olacak diye bir şey yok

.... ..... .... .. .... .... ..... .

Artık gerçekten eve gitmeye az kaldığı için eşyalarımı topluyorum.  Telefonum yatağın üstünde kalmış ve tam dusmelik bir yerde olduğunu fark etmiştim . Alacağım zaman Kuzey gelip yatağın üzerine ziplamisti  . "Sikeyim seni Kuzey " telefonum düşmüş ve kırılmıştı.  Artık kullanılmaz bir hale gelmişti

"Yanlışlıkla oldu "

"Neyse ne oldu bir kere gidip yenisi almam gerek annem arar ulaşamazsa başımın etini yer "diyerekten ayağa kalkmistim ve üstümü düzeltip yeni telefon almak için dışarıya çıkmaya karar vermiştim. 

"Bende geliyorum "dedi Kuzey

Kafamla onaylandıktan sonra dışarıya çıkmıştık.  Telefoncuda durup telefonları inceliyorduk . İçinden birini seçerek işimi halletmistim .Telefonu açtığımda çocuk aklıma gelmişti.  Numarasını bilmiyordum ama ismini kaydetmistim.  İsmine bakarken birden silindiğini fark etmiştim.  Onun yazacağını düşünüyordum en azından numaram onda vardır diyerek içimden geçiriyordum .

"Bir şey mi oldu Uras ?"

"Hm ne "

"Dalmışsin hayırdır "

"Bir şey yok Kardeşim "

Kuzey "boşuna gelmedik gel bi kahve içelim "dedi ve bende ayrılıyoruz zaten diyerekten hak vermiştim.  Starbucks gelip kahvelerimizi almıştık.  Bir yer bulup oturmuştuk. Ardından tam kalkacakken masamıza doğru gelen iki kadını gördük.

"Numaranızı alabilir miyim acaba "

Kuzey ile bakışıp duruyorduk.  Ben ne söyleyeceğimi bilmiyordum . Kuzey kafamı onaylamam için kas göz hareketi yapıyordu. Bu süre zarfında icinde aklımda hala o çocuk vardı.  Belli ki benim için çok kısa süre zarfında bir takıntı haline gelmişti.

Onu düşünmem yerine bir şeyler denemeye karar vereli çok olmamıştı. 

"Tabi numaram 05........."