Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
◤─────•~❉᯽❉~•─────◥
𝕾𝖔𝖒𝖊𝖙𝖎𝖒𝖊𝖘 𝕴 𝖜𝖎𝖘𝖍 𝕴 𝖈𝖔𝖚𝖑𝖉 𝖑𝖊𝖓𝖉 𝖞𝖔𝖚 𝖒𝖞 𝖊𝖞𝖊𝖘
◣─────•~❉᯽❉~•─────◢
♡16.06.2024♡
Sınır: 20 oy ve yorum Allah rızası için şu fakire bir yorum, bir oy.
Tanrım, neden?
Neden ben?
Ben sana ne yaptım?
Neden bana böyle bir yaşam yaşatıyorsun?
Canım acıyor.
Canım acıyor.
CANIM ACIYOR!?
NEDEN BEN?!
NEDEN BENİ YARATTIN?!
BANA ACI ÇEKTİRMEKTEN Mİ ZEVK ALIYORSUN?!
"Hah!" Nefes nefese yattığım yataktan fırladım. Bu hızlı hareketimle anlımdaki ıslak havlu kucağıma düştü. Birkaç gün önce gecenin bir vakti şehri ziyaret edip, Sukuna'yı gördükten sonra eve dönerken ormanda bulunan bir küçük gölete düşmüştüm. Kendi bedenim olsa hiçbirşey olmazdı. Ama Mitsu'nun bedeni hassastı, bu yüzden kolaylıkla hasta olmuştum.
"Oda neydi öyle...?" Nefes nefese elimi terden anlıma yapışmış tutamlarıma götürdüm. Rüyamda sırasında duyduğum ağlamalı ve hüzünlü ses beni derinden etkilemişti. Sanırım... Bu sesler Mitsu'ya ait...
Derin bir iç çektim ve biraz öksürdükten sonra yatağa uzanmak için kendimi konumladım. Bedenim tam yatağın pamuksu yüzeğine düşücekken, odama yakın bir yerden gelen kırılma sesiyle tekrardan dikleştim. Tekrar tekrar gelen birşeylerin kırılma ve parçalanma sesleri, paldır küldür gelen sesler... Ne oluyor ya?!
Ağır ağır yatağımdan kalktım. Bedenim sanki bir kayaydı ve bende onu taşımaya çalışıyordum. Ağır ağır kapıya doğru ilerledim ve sürgülü kapıyı açtım. Seslere kulak kabarttıktan sonra odamdan birkaç oda öteden geldiğini farkettim. Ağır adımlarla koridorda ilerledim ve sesin geldiği odanın önünde durdum. Kulağımı kapıya yaslayıp ne olup bittiğini öğrenmeye çalıştım.
