Chapter 10 (Hunt 3: Attack of the Halfblood)

61 5 0
                                    


Ade Pov

Nagising ako sa mahinang pagtapik sa aking pisngi at ang mahinang pagbulong sa akin.

"Ade, gising gising." Marahan kong binuksan ang mata ko at kinusot ito. Nang nakapag-adjust na ang paningin ko ay bumungad sa akin ang mukha ni Elo. 

Bumangon ako at umupo pagkatapos ay nagtatakhang tumingin sa kanya. She seems uncomfortable, ibubuka ko na sana ang bibig ko upang magsalita ngunit pinatahimik niya ako. She put her index finger in her mouth, a sign to keep quiet.

Pagkatapos ng ilang segundo ay nalaman ko kung bakit niya ako pinatahimik. I heard some faint noises—not far from where we are.

Nagkatinginan kami ni Elo at sabay na tumango. It's a message that we can get through our stares. Some connections.

Marahan akong tumayo at nagulat na hindi na masyadong masakit katulad kanina ang paa ko. Naguguluhan akong tumingin sa katabi ko at ngumiti ito sa akin. I nearly forgot, she can heal wounds, but not that mastered to do it.

May konti pa ring kirot but at least it's not like earlier. Walang ingay kaming naglakad palayo sa puno. Nauuna akong maglakad sa kanya, maingat ang bawat pagtapak namin. Careful not to break some small branches of woodsticks that create sounds.

I saw a large bush just a few walks away from us. “Doon tayo.” maikli at mahina kong sabi kay Elo sabay turo  sa pagtataguan namin. Tumango siya at nauna ng nagtungo doon habang ako naman ay sumunod sa kanya.

Nang makatago na kami sa likod nito ay mas naging malinaw ang mahinang boses kanina.

“Ang sakit na ng paa ko huhu, dito na muna tayo Kads.” That voice. I think it's familiar, I just can't remember who exactly owns it.

“Okay let's now rest here.” Isa pa yung boses na yon, I know I already heard that somewhere. Sadyang makakalimutin lang ako. I assume they are both girls base from their voices. Ilang minutong katahimikan ang namayani sa paligid ng bigla ulit silang nagsalita.

“Kads, do you think papasa tayo dito  test?” The cheery voice spoke.

“Ofcourse we will, we should. If we don't then all our efforts will go to waste.” the other girl with the sophisticated tone said. Ang pagkakaiba ng boses nila ang gagawin kong palatandaan para malaman ko kung sino ang nagsasalita. I'm pretty sure I know their voices, I'm just too old to remember things—kidding.

I just have some problems regarding memories. Sometimes I do remember a lot but most of the times I don't. And that sucks.

“We don't intend to eavesdrop, do we Ade?” May inis na pagbulong sa akin ni Elo. Humarap ako sa kanya at  nagkibit-balikat, “Let's just stay here for a while.” Pagkasabi ko non ay humarap ulit ako sa likod ng puno. 

“Did you heard that Xy?”

“Huh ang alin. Ano yon Kads?” The atmosphere started to get heavy after the girl spoke. 

Nawala ang atensyon ko sa kanila ng marahas akong kalabitin ng katabi ko. “What?!” Pabulong kong sigaw ng humarap ako kay Elo. 

“Wag kang maingay tingnan mo yon oh.” Sabay turo sa gilid ng puno. Napapalibutan ang lugar kung nasaan kami ng talahib na may katamtamang taas. The tall grass are moving, a sign that there's someone coming. We can see it because of the light that the moon provides.

Well even without the moon, I can still see through the dark.

Kinabahan ako ng tumigil ang paggalaw ng talahib at lumabas ang may sanhi nito. It's the monstrous daemon again. At hindi ito nagiisa, they are group consist of six. 

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jun 15 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Greek University Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon