Mr. Superstar Is My Romantic Nightmare

CHAPTER 2: THE BOOK

CRYSTAL's POV

Binigay ko sa matanda ang lahat ng laman ng wallet ko, it's just my cash mga nasa 3,000 won nalang siguro yon.

"Maraming salamat hija ha, nakatadhana talagang mapunta saiyo yan, alagaan mo."

Weird man ngumiti lang ako sa matanda at tinanggap ang dream catcher na inaabot niya.

Nawala ang liwanag nito ng mahawakan ko, dahilan para magtinginan kami ni Mina.
When i looked back at the grandmother, she suddenly vanished.

"Oh my god... run." Mahinang bulong ni Mina

"Ahhhhh!!!!" Nagtitili kaming tumakbo papalayo sa lugar na yon.
Hanggang sa makarating kami ng dorm ay nanginginig kami parehas sa takot.

It's my first time na makaranas ng ganito katakot na pangyayari. Hindi ko maisip kung totoo ba yung mga nakita namin.

Pero nandito kami ngayon sa loob ng dorm at hingal na hingal.
Hawak ko parin ang libro salamin at ang dream catcher na binili ko.

"Girl akin na yan." Natatakot na sabi ni Mina at hinablot saakin yung dreamcatcher.

She's about to throw it on the window Pero pinigilan ko sya.

"What are you doing?" galit na sabi ni Mina.

"It's just.. I'm gonna keep it."

"What? Are you insane? Nakita mo naman diba? Aswang o engkanto o ano mang klaseng nilalang yung matanda na yon Crys. Delikado to."

"Trust me." May diin kong sabi dito.
We stared at each other for a seconds and she finally gave up.

Hinagis niya sa kama ko yung dream catcher at dumiretso sa kama nya.

"Whatever happens to you because of that Crys, I'm out okay?.." takot na sabi nito at umupo sa kama niya.

Kinuha ko yung dream catcher at tinitigan ito. There's something in me na nag uudyok saakin na ikeep ito.

Tumatak kase sa isipan ko ang sinabi ng matanda na kung ano mang ihiling ko sa dream catcher na yan ay magkakatotoo.

I looked at Mina, she rolled her eyes at humiga na sa kama niya.

Napagdesisyonan ko na din matulog, pinatay ko na yung ilaw at tinabi yung mga gamit sa study table ko.

Umabot na ng 12 midnight hindi padin ako makatulog, samantalang si Mina ay tulog na tulog na.

Bumangon ako at kumuha wipes sa drawer ko, dahil naisipan kong punasan yung salamin na binili ko sa matanda.

May basag ito sa gitna pero napakaganda ng design nito.
Nang matapos ko itong punasan ay hinarap ko ito sa mukha ko.

"Oh.my god." Mahinang bulong ko, dahil biglang may lumabas na mga fireflies sa salamin, parang may mahika sa loob nito. Tila luminis, kumintab at nawala ang crack sa salamin.

It's magic, am I dreaming?

Agad na nalipat ang tingin ko sa libro, iba ang title nito pero may nakaukit na enchanted dreams and it's a coloring book.

I opened the first page and I saw nothing...

I looked at the dreamcatcher, kinuha ko ito at sinabit sa tapat ng window ko.

I closed my eyes at humiling na sana, manotice... at makilala ako ni Aamon, kahit dumaplis man lang ang tingin niya saakin bukas!

When I opened my eyes, lumiwanag ang paligid... sobrang liwanag neto nangagaling sa dream catcher.

Parang nilamon ng liwanag paningin ko at unti unti akong nawalan ng malay.

--------------------------------

AAMON's POV

"Lance, tell me what Stephany said? Sasagutin na ba niya ako?."

"Dude alam mo, delikado ka... kaka #1 most popular sub unit lang natin last week. Alam mo naman yon diba?."

"But i really like her dude, and I'm damn serious, I can't just ignore what I feel for her."

Tinapik ako ni Lance sa balikat.

"I understand, but you have to choose what's more important. Your career or your feelings for her." sandali akong napatigil.

Hindi lang ako yung nagkakagusto kay Steph, anytime someone might get her.

"You have to think of it." Huling sabi niya.

I liked Steph since we're still a trainee, she's also a member of a group named Viviz.

Simula una siya padin yung gusto ko, and kung kailan sumikat ang sub unit namin ni Lance tyaka ko pa naisipang maglakas ng loob para ligawan siya.

I know this is too risky and dangerous sa career ko but..

Arghhh.

Napasabunot ako sa buhok ko, that actor is also courting her.
Madalas pa sila magkasama dahil may project sila this year.

"Aamon! Wake up!"
Sigaw saken ni manager ko.

Napaangat ko yung tingin ko sa manager ko na kanina pa pala nakatayo sa harap ko.

"Ano ba?! Magsimula na yung final rehearsal niyo!, ano bang nangyayari sayo?."

"I'm sorry, I'm fine."

After ng final rehearsal namin, umupo ako sa gilid at pinakiramdaman yung sarili ko.

I started to not feeling well, I don't know anong nangyayari sa katawan ko. Bigla akong nakaramdam ng Hilo.

"Bro you ok?" Tanong sakin ni Lance.

Napayuko ako at iniling yung ulo ko dahilan para mas lalo akong mahilo.

Damn.. what's happening?

Sa hindi ko makontrol na pagkahilo ay napahiga na ako.

"Sh*t bro!"

"Aamon!" Rinig kong sigaw ng manager namin, para akong nabibingi dahil paunti unting humihina yung pandinig ko kasabay ng paglabo ng paningin ko.

And everything went black.

---------------------------------------------

I woke up because of the sound of the sea waves.

Dahan dahan akong bumangon and I was shocked to saw myself sitting in a sand, kita ang lawak at ganda ng dagat sa harap ko.

What the hell is going on?

The last thing I remember is I was at  practice room.

Inikot ko yung paningin ko, walang katao tao.. payapa at tahimik ang paligid.
Ano bang nangyayari?

Pinikit ko ng mariin ang mata ko nagbabakasakaling namamalikmata lang ako o panaganip lang to.

Pero sa pagmulat ko nandito padin ako.

Napahawak na ako sa ulo ko ng makita ko ang paligid ko.
Kakaiba ang langit.

Hindi to normal.

Parang nasa ibang mundo ako....
May mga pumapalibot sakin na mga bubuyog pero umiilaw ito, parang nasa loob ako ng Isang mahika.

Tinitigan ko ang bubuyog, napaatras ako ng mapagtantong hindi ito bubuyog.

Kundi isang tao na may pakpak.

Fairy??

She's smiling at me, Isang bata na fairy.
This can't be real.

I'm still dreaming.

Sumisenyas ito saakin na sundan ko sya, puno ng Kaba ang dibdib ko, sa kabila ng ganda ng lugar na to.

Ay puno ng misteryo at katakot takot kung bakit ako nakarating dito.

Sinundan ko lang ito, hanggang sa may maaninag akong Isang babaeng nakahiga sa buhangin, nakadress ito ng puti.