Minho gittikten sonra her şey çok normal geçti. Hyunijn'le doktorun yanına gidip taburcu oldum. Felix'e söz verdiğim gibi tüm olayı anlattım. Tabi ki bana kızdı da. 'Neden basın beladan çıkmıyor Hannie' diye mızmızlandı. Bense benim küçük olmadığımı milyonuncu kez açıkladıktan sonra saat 11:02 geçiyordu ve her şeyi unutmuş yatağıma yöneldim. Yatağıma girdim ve uyudum. Ta ki o sese kadar.
-Hannie'm ben geldim :)
~MİNHO'DAN~
Saat 11:02 geçiyordu. Han'ı alma saatiydi. Evini ezbere bildiğimden koşa koşa evine gittim.
...
Geldiğimde her zaman ki gibi yatağına yatmış uyuyordu. Bıraksalar
yüz yıl olsun, baksam doymazdım.
Çocukça bir masumluk olurdu yüzünde ve bu masumluk sadece uyurken görünebilirdi. Başımı yana çevirdim ve masanın köşesindeki masasında her zaman ki gibi onu bekleyen naneli şekerleri daraldı-
ğında sürekli çektiği astım ilacı,baş
ağrısı ile ayrılmaz bir ikili olduklarından içinde sadece 3 tane kalmış parol paketi ile her şey normaldi. Kafamı diğer yana çevirdim
ve kafasını kaldırmadığı masasına yöneldim.Yine her yeri dağıtmıştı. Doğru düzgün de yemiyordu. Kendini iyice yıpratıyordu. Kahvesini bile içmemişti, her zaman ki gibi..
Yanına iyice sokuldum.-Hala benim olsaydın sana neler verirdim be Hani..
-...
-Hannie'm ben geldim:)
-Hı?
-Hadi ama sana geleceğimi söyledim!
-Ben saçmalamadan çık git evimden lili.
-Lili'n hiç bir yere gitmiyor.
-Neden?
-Seni götürmem lazım.
-Ama neden?
Ben burada rahatım.-Bana olan özrünü unuttun mu?
Sana hiç yakıştıramadım Han Jisung.-Bende evime girmene yakıştıramadım Lee Minho.
-Özrünü bekliyorum Han.
-Özür dilerim abi. Lütfen aileme zarar verme ühühühühü.ㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋ.
-Aman ne komik.
-Burada yapsan ne olur.
İkonik esnemesini yaptı. Kollarını ellerini öne yumruk yapmış bir şekilde uzatmış ve esnedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HE İS LİVE/MİNSUNG
FanfictionMinsung arasında çıkan bir kavga sonucu uzaklaştırma alan Minho Ve geri döndüğünde buna inanamayan Jisung..