geçmişin izlerini zihinlerinde taşıyan,nefreti ise kalplerine yuva yapan iki genç birbirine düşmandı.
yüz yüze gelmemek için her yolu deneyen iki ünlü oyuncunun yolu bir dizide denk düşmüştü..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Geçmiş bir kaç parça acı ve kalp kırıklığından başka neydi.."
...
Siyah harelerim saksıda ki solmaya yüz tutmuş Sarı lalerekitlenmiş bir biçimdeydi.
Açık penceremden içeri süzülen hafif esinti, lalelerin yapraklarını savuruyordu. Tenime çarpan hafif güneş artık rahatsız etse de gözlerimi alamadığım laleler vardı. Sarı yapraklarına karışmış soluk renkler boynunu bükmüştü lalelerin.
Uzun zamandır sulanmadığıicin kurumuştu. Kendi acımı ne zaman baska bir canlıdan çıkarır olmuştum.
Acıyan gözlerimi kırpıştırıp iki elimle yüzümü kapattım. Acıyan bedenim, kesinlikle bomba patlamış misali ağrıyan başım benden eksilmez parçalar olmuştu bir kaç aydır.
Aylar geçiyordu, günler bitip başlıyordu. Yeni acılar doguyor mutluluklar bitiyordu. Bense kopmuştum yaşamaktan. Oysa iyi bir işim vardı, dünya ünlüsüydüm.
Oynadığım diziler, filmler, çekilmiş fotoğraflarım her yerdeydi. Hayranlarım vardı, sevenlerim vardı. Ne zaman hepsinden vazgeçmiştim? Ne zaman kendi hayatımı yüksek bir uçurumdan itmiş gibi, bir anda bitirmiştim.
Daha fazla düşünmeden doğruldum yataktan ne de olsa bir kaç dakika sonra yine gelecektim yatağıma. Lavaboya gittiğimde hızla yüzüme bir su çarptım. Bir kaç kez daha tekrar edip durdum.
Yan tarafta ki siyah havlu ile yüzümü kurulayip çıkacağım sırada gözüme ayna da ki ben takıldı. Gözlerim ışıltısını kaybetmişti. Bedenim beden olmaktan çıkmıştı her yerim kırık döküktü.
Kafamı umutsuzca iki yana sallayıp ayrıldım banyodan. Odamdan çıkıp mutfağa ilerledim. Kendime bir kaç parça yiyecek hazırladım. Yiyemeyeceğimi biliyordum ama açlıktan bayılamamak için yemeliydim. Evet, o günden beri yemekte yiyemiyordum. Bazen kendimi parçalayana kadar yiyor daha sonra Hepsini kusuyordum. Artık zayıflığım gözle görülüyordu.
Yediğim bir kaç lokma ile ağrımaya başlayan karnıma derin nefes alarak elimi koydum. Yeterdi iki kaşık. Yemediğim yemeklerin bulaşıklarını hızlıca hallettim. Kabus dolu uykularımın beni beklediği odama doğru gidecekken aniden çalan kapı ile olduğum yerde durdum.
