HIT BAG

[23] Ολα ενωθηκαν

Επεσα στα γόνατα και άκουσα κάποιον να φωνάζει το όνομα μου. Κοίταξα το κινητό και το σήκωσα
"Τι κάνεις εκει" ήταν το μόνο που είπα
"Αγώνες. Για αυτό όλες αυτές οι προπονήσεις" είπε και το έκλεισα

Δεν ήθελα να ακούσω τίποτα άλλο
Ήμουν έτοιμη να λιποθυμησω επειδή νόμιζα ότι έπαθε κάτι και αυτός πήγε Αμερική και με παρατησε πίσω να τον περιμένω χωρίς να ξέρω αν ζει ή το οτιδήποτε

Με ξανά πήρε τηλέφωνο αλλά το έκλεισα. Όπως και τις υπόλοιπες φορές που πήρε μέχρι που κουράστηκα και μπλόκαρα τον αριθμό του. Θα μπορούσε να μου το πει γαμωτο! Τέτοιο πράγμα δεν έχω ξανά νιώσει στην ζωή μου και φταίει αυτός για αυτό. Με αγαπούσε και κουραφέξαλα. Αν με αγαπούσε δεν θα μου το έκρυβε!

Και σε όλο αυτό συμμετειχει όλη μου η οικογένεια και οι φίλοι. Όλοι ήταν εναντίον μου και μου το έκρυψαν.

Η Ζωή ήρθε όπως μου είπε αλλά δεν της άνοιξα. Φυσικά και δεν σταμάτησε να χτυπάει και να φωνάζει
"Φυγε" είπα μόλις άνοιξα την πόρτα
"Τι εγινε" Ρώτησε απλά
"Το ήξερες! Και εσύ και όλοι και δεν μου είπατε τιποτα! Με αφήσατε στο κενό μόνη μου" είπα και άρχισα να ξανα κλαίω

"Άννα ο Άρης δεν ήθελε να το μαθεις" είπε λες και έτσι έπρεπε να γίνει
"Ε αφού έτσι το ήθελε ο Άρης" είπα ειρωνικά

"Ρε Άννα. Μας εβαλε να ορκιστουμε" δικαιολογηθηκε
"Ποιοι το ηξεραν"
"Όλοι.."
Σταματησα να της μιλάω
"Συγνώμη δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι αλλο" συνέχισε

"Μπορείς να με αφήσεις λίγο μόνη μου" την παρακάλεσα και εφυγε

Ο Άρης φταίει για όλα. Δεν μπορώ να τους κατηγορήσω. Αυτός και ο αδερφός μου δεν έπρεπε να μου το κρύψουν!
Και όλο αυτό γιατί? Για να φύγει με την ησυχια του
Ωραίος είσαι Άρη

Και τώρα ξεσπάω σε όλους τους άλλους ενώ φταίει μόνο αυτός!

Το κινητό μου ξανά χτύπησε. Για εκατοστή φορά σήμερα. Αν είναι παλι αυτός μα τον Θεό!
"Τι θελεις" Ρώτησα την Νεφέλη
"Να έρθω σπίτι σου" με ρώτησε κλαίγοντας
"Τι εγινε" είπα ψυχρα
"Μπορώ?" Συνεχισε
"Ε ελα"

Έφτασε στο σπίτι μαζί με όλες τις υπόλοιπες και τους άνοιξα αδιάφορα
Προσπαθούσαν να δικαιολογηθουν αλλά δεν ήθελα να ακούσω τίποτα
"Στην τελική δεν φταίτε. Ο Άρης φταίει για όλα και κανένας άλλος. Τελείωσε για μενα"
"Άννα δεν ήθελε να σε πληγώσει για αυτό το έκανε"
"Το έκανε ομως"
"Και τώρα τι" Ρώτησε η Μαρία
"Ίσως να είναι καλύτερα να είμαι μόνη μου. Κανείς δεν θα μπορεί να με πληγωσει ετσι" απάντησα χωρίς σκέψη