Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🎨
"Felix!" Siyahlının dehşet saçan gözleri sarışını biraz germişti. Fakat şu durumda tek çare bu gibiydi.
"Ya da taksi çağırıp bir tanıdığına gitmesini sağlayabiliriz?"
Hyunjin yardım mı ediyor yoksa başından mı savmaya çalışıyor anlayamadığı Chris isimli herifi boğazlamamak için zor tuttu kendini.
"Adamın gözünden uyku akıyor-"
"Orasını da biz düşünmeyelim ne dersin?" Sözlerinin sonuna doğru soğuk bakışları Hyunjin'e kaymıştı. Kendisini öldürecek gibi duran uzun siyah saçlı adama karşı biraz daha dikleşti.
"Zaten yarım duvarla ayrılmış ortak bir balkon, bence geçebilirsiniz."
"Onuncu kattayız düşebil-"
"Bırakın orasını da ben düşüneyim." Lafı Chris'in ağzına tıkarak sarışına yaklaştı ve birlikte evin içine girdiler. Zaten Hyunjin'in evinin tıpatıp aynısı, sadece ayna görüntüsü gibiydi. İçerdeki eşyaların bazıları açılmış, çoğuysa kolide duruyordu. Yavaşça 'Dikkat Kırılır' yazan koli dağının yanından geçip Felix'in peşinden balkona girdi.
"İki metre ya var ya yok bakın."
Hyunjin çekilmiş ruhuyla duvara baktı. Evet kendi balkonunun karşı duvarındaki ahşap dolaptan sarkan bitkilerini görüyordu. Yarım duvarın üzerindeki boşluk aşağı yukarı bir metre kadardı.
Kollarını göğsüne bağlayarak onları izleyen Chris'in iç geçirişi sinirlerini olabilecekmiş gibi daha da gerdi. Felix sandalye getirmeye gitmişken hemen kulağının yanındaymış gibi gelen sesle irkildi "Umarım hırsız değilsindir."
Dönüğ bir yumruk patlatma isteği tavan yapmıştı. Bir hışımla arkasına dönünce Chris şaşkınlığını gizleyemedi ve dengesini sağlamak için balkon mermerine tutundu. Hyunjin sıktığı yumruğunu panikle gevşeterek siyahlının koluna yapıştı ve kendine doğru çekti.
"Tanrım cidden katil olacağım... Sabrımı daha fazla sınama, yemin ederim bilerek atlarım bu balkondan aşağıya." Hafif Koreli aksanı duyulan İngilizcesiyle söylediklerinin ardından kaşlarını çattı siyahlı. Hyunjin ise ellerini Chris'in kolundan çekti ve yeni gelen Felix'e bakışlarını kaydırdı. Sandalyeyi balkon mermerinden en uzak noktaya yerleştirerek üstüne çıktı.
"Kkami~" Bir süre sonra gelen ufak pati seslerinin ardından balkon camından biricik yavrusunu gördü "Babacık geliyor~" Dili dışarda mutluluktan sağa sola atlayan köpek, kuyruğunu hızlı hızlı sallamaya başladı.
Koluyla kendini duvarın üzerine çekti ve bir bacağını kendi balkonunun tarafına attı. Kafası çarpmasın diye hafifçe duvara eğilir şekilde dururken elleriyle kendini destekledi ve sarışına döndü "Yardımın için çok teşekkür ederim. Bugün başıma gelen tek iyi şeysin, borcumu nasıl ödeyeceğimi şu an bilmiyorum ama yarın söz veriyorum daha iyi bir teşekkür edeceğim." Sözlerinin ardından gülümsedi.
