Karnım o kadar acıyordu ki sanki kaldırıma düşmüş gibiydim. Nil arkamdan geliyordu "bak hastaneye gidelim çok kötüsün burnun kaşın dudağın kanıyor" "yok gitmicem ölsem bile gitmem" "of kızım senin bu inadını napıcaz" bir anda çok kötü oldum ve durdum. Arkadan Işık geldi "iyi misin" "değilim çok kötü oldum,midem bulanıyor, tuvalete gidicem" dedim ve tuvalete doğru gittim Arda ve Eren hâlâ ordaydı Arda ağlıyordu. Tuvalete girdim ve girer girmez kustum. O kadar kötüydüm ki hastanelik olabilicek durumdaydım. Karnıma baktığımda kıpkırmızı olmuştu ve morarmaya başlamıştı.Işık içeri girdi ve "iyi misin" dedi. Başımı hayır der gibi salladım. Karnımı açtı ve "Parla hastaneye gitmemiz lazım çok kötü olmuş bak böyle olmaz" "gitmek istemiyorum" dedim "Off Parla off senin bu inadını ne yapıcam ben,her yerin kan içinde geç elini yüzünü yıka" dedi. Elimi yüzümü yıkadım ve dışarı çıkarken Arda "iyi misin" dedi "değilim mutlu musun" "Pa-Parla lütfen dinle beni" "ne var Arda ne var benden ne istiyorsun" "beni dinlemeni istiyorum çok mu şey istiyorum" "bak zaten ayakta duracak halim yok" "gel bir yere oturalım öyle sakin sakin konuşalım" konuşmak istemiyordum ama belki sesi iyi gelirdi belki daha iyi olurdum. Bir banka oturduk Işık ve Eren gitmişti dersimiz zaten bedendi Nil sınıfta çantamı topluyordu ben ise Arda ile oturuyordum. "Bak parla, şuan canın çok acıyor biliyorum, benimde canım çok yanıy..." "Pardon senin canın neden yanıyor aşk acısı mı çekiyorsun biri seni mi dövdü onun acısını mı çekiyorsun he söyle bana" dedim "aşk acısı çekiyorum ben seni istiyorum" "beni isteseydin 8.sınıftan beri sevgiliydik" "beni bı dinlesen ben senden gerçekten hoşlanıyorum ama Deniz'den ayrılamadım sana bişey yapmasından korktum" "şimdi bişey yapmadı mı karnım acıyor benim sen benim karnımı gördün mü karnımı morarttı." "Ne-ne diyorsun sen" "ya senin hiç birşeyden haberin yok seni sevdiğimden sana özel olan her seyimden telefonumun arkasında senin fotoğrafının olmasından odamda senin fotoğrafının olduğundan neyden haberin var hangisinden" gözleri dolmuştu bana bakıyordu "bana bir şans versen" "bak Arda ben senden hoşlanıyorum evet hemde çok sen benim en kıymetlimsin ama ben sana güvenmiyorum güvenemiyorum canım çok yanıyor kalbim çok acıyor belki biraz zaman sonra affedebilirim seni ama şuan seni affedemem" dedim ve kalktım giderken elimden tuttu ve bana sarıldı. "Lütfen kendini geri çekme buna ihtiyacım var Parla, çok özür dilerim çok özür dilerim seni çok seviyorum" sarılması bana o kadar iyi gelmişti ki sanki hayat yeniden yaşamaya değiyordu ve bir anda "çok güzel kokuyorsun saçlarını okşiyabilir miyim" dedi "okşiyabilirsin" dedim ben ne yapıyordum hiç bir fikrim yoktu ama iyileşmeye çalışıyordum onunla sevgili olmak istiyordum ama birden değil yavaş yavaş toplanmaya başlicaktım. Onu o kadar seviyordum ki bu sarılma bana ve ona çok iyi gelmişti o Deniz'den görmediği sevgiyi benden görecekti bende ondan görcektim ama zaman içinde. Nil geldi ve Arda'dan ayrıldım.
