Otel Odasında
-"Anne sen ne diyorsun doktor hani rahat olun,şu anlık durum stabil değil demişti birden noldu?"
-"Kızım sakin ol dün baban..."
-"Anne naptı o piç adam söyle çekinme."
-"Kızım,vurdu dövdü yine birde..."
-"Evet anne birde birde ne?"
-"Birde dün alköllü geldi,aldatmış meğerse."
Annemin ağzından bir hıçkırık kaçtı.
-"Anne yapma böyle değer mi o adam için?"
-Kızım,ben o kadar dayak yedim,katlandım fakat hiç böyle hissetmemiştim."
Derin bir nefes alıp tekli koltuğa oturdum.Artık o adamında böbreğini alma ve koleksiyonuma ekleme vakti geldi.Keşke benim böbreğim annemin ki ile eşleşse ama nafile zaten o şerefsiz adamda böbreğini vermedi anneme normalde eşleşen bir böbrekti Piç.Ben içimden söverken aklıma gelen şey ile anneme döndüm:
-"Anne ben senin böbreğin ile eşleşen bir böbrek buldum."
-" kızım ne diyorsun sen,nasıl,ne zaman,nereden,kimden..."
-"Anne bir sakin ol,hepsini anlatacağım fakat şimdi sırası değil şu anda gitmem lazım ama merak etme geleceğim yine."Annem yavaşça başını salladı,alnından öpüp odadan çıktım.Asansöre doğru ilerledim,tuşa bastım ve asansörün gelmesini beklerken:1,90 boylarında,kumral,gerçekten yapılı ve yakışıklıydı ve evet kesinlikle çekiciydi başını biraz kaldırınca göz göze geldik.Mavi'nin en güzle tonuydu gözleri gözünü ilk kaçıran ben oldum.Benim boyum 1,80 olduğu için benden uzundu o yüzden böyle bir tahmin yapmıştım.
-"Merhaba."Adama doğru yavaşça döndüm ses tonu da çok güzeldi.
-"Merhaba ben Olivia Nehir Bernard."Hafifçe tebessüm edip elini uzattı:
-"Ben Romero Demir Ateş"bende tebessüm edip elini sıktım.Asansör İneceğim kata gelmişti ikimizde aynı sırada hareket edip ayrılıyorduk fakat tam o sırada iki el ateş sesi duyuldu.Demir hemen beni uzaklaştırmaya başladı.
-"Neler oluyor?"
-"Sakin ol,büyük ihtimalle saldırı."
-"Saldırı olduğunu anlayacak yaştayım."Tabi bunu söylerken Demir'in bir anda bana dönmesini beklemiyordum.Ama ben tabiki bu durumdan hemen kaçtım.
-"Şaka ya Aaa Gül diye."Demir'in cevap vermesine kalmadan bir el daha silah sesi duyuldu.Belimden silahımı çıkardım ve hemen Demir'den uzaklaşıp bir koltuğun arkasına geçtim.Hem Demir'de neden silah vardı.Namlumun ucunu hedefe doğrulttum ve işte bir kişi,iki,üç ve dört tam son hedefi vuracaktım ki benden önce biri davrandı başımı yana çevirdiğimde Demir'in şaşkın bakışlarıyla karşılaştım.Ayağa kalktım beş kişi çok fazlaymış diye kendi kendime güldüm fakat aklıma gelen şey ile hemen gülmem soldu ve Demir'e ufak bir baş selamı verip uzaklaşmaya başladım.Arkamdan sesini duydum fakat anlayamadım. artık bundan sonra yapacağım belli koleksiyonuma gideceğim artık annem kurtulacak benim iki evim var birinci Evimi şunu lanet adam bildiği için bildiği için koleksiyonumu oraya koyamazdım bu yüzden kendime ıssız bir yerde ev buldum ve oraya yerleştirdim yaşadığım yer ada gibi bir yer de diyebiliriz.
Romero Demir'in Anlatımından:
Gerçekten çok şaşkındım bu Nehir nasıl o kadar iyi hedef indirdi ve onda silahın ne işi vardı.Aklımda derin sorular vardı,bu kız nasıl biriydi en önemlisi neyin nesiydi ben usta bir suikastçıyım ben İSİMSİZİM herkesin aradığı kişiyim fakat hiç bilmediğim bir kız zor hedeflerdi indiriyor ve çok cesur bir şekilde yapıyor.Onu asansörün önünde gördüğümde o koyu kahverengi gözlerini gördüğümde sanki daha önceden hep tanışıyormuşuz gibi hissetim.Arkasından tam seslenmiştim ki gitti.Ama ben bu kızın ne olduğunu öğrenmeden rahat duramam.Bakalım kimsin Olivia Nehir Bernard gerçi bir dk Bernard evet bu yoksa Adael Bernard kızımı? Yok artık neler oluyor.
Olivia Nehir Bernard Anlatımıyla:
Bir Saat Sonra:
Arabamı park edip evime doğru adımladım. Aklıma gelen şey ile arka bahçeye doğru benim güzeller güzeli kızımın yanına gidecektim,bir kaba su ve yemeğini alıp öyle geçtim bahçeye.
-"Dark,Dark güzel kızım."
Dark bir kaplandı ve evet bana hayatın anlamını ve yaşama tutunmamın sebebini sağlayan tek varlığımdı tabi ki annemde var fakat Dark'la çok güçlü bir bağım vardı.Dark evcilleştirilmiş ve bebekken sahiplendiğim için birbirimize çok bağlıyız.
