mafya ailem

FİNAL

Evden atıldığımdan beri saatler geçmişdi
Hava buz gibi sokaklarda tek tük insanlar vardı

Bense kendi evimin önünde kaldırımda oturmuş bir vaziyyetde
Boş boş etrafa bakıyordum

En sonunda soğuka dayanamayıp eve girdim

Etrafa bir göz gezdirdiğimde bazı yerler toz içindeydi

Cebimden telefonu çıkarıp saate bakdım
02:58
Buruk bir tebessüm etdim
Bu gün benim doğum günümdü

Ne doğum günü amma

Fazla düşünmeden yatak odasına gidib örtüyü açmadan yatağa yatdım

Bir kaç dakika sonra derin uykuya daldım

.....

Ertesei sabah kapımın alacaklı gibi çalması ile uyandım
Yatakdan kalkıb aşağı indim

Kapıyı açdığımda şok oldum
Kapıda Karan ve Mirza vardı

Ruhsuzca yüzüne bakdım
"Ne istiyorsunuz  dedim kısık sesle

Alayla güldü Mirza
"Senin iğrenç eşyalarını getirdim
Aslında çöpe atıcakdık  ama babam izin vermedi götürün verin dedi "

Hiç bir şey demedim

Karan elindeki çöp poşetini bana doğru fırlatdı ve arkasını dönüp gitdi
Mirzada iğrenç bişey mişim gibi yüzüme Bakıb oda arkasını döndü

Yerdeki poşeti alıb kapıyı kapatdım
Sırtımı kapıya verib yere oturdum

Göz yaşlarım benden bağımsız akıyordu

Çok pişman olucaklar ama ben Yaşarmıyım bilmiyorum

.......

2 ay sonra

Tam iki ay geçmişdi
İki aydır ki ruh gibiydim

Gözlerim ağlamakdan kızarmış çökmüşdü

Salonda oturmuş elimdeki simidi kemiriyor televizyonda haberlere bakıyordum

Bir haber başlığı gözüme kesişdi

"
Sayın seyirciler son dakika haberi
Ünlü iş adamlarından olan Önder KARAHANLI geçdiğimiz aylarda karıştırılan kızı Doğa KARAHANLI ile bir tartışma yaşadı ve evden atıldı

Görüntüleri izleyelim "

Videoda Evden beni Derya hanımın yaka paça çıkardığı vardı

"Sayın seyirciler bu olayadan sonra Doğa KARAHANLI  kayıplara karşımış nerde olduğu bilinmiyor "

Haber bitdi
Ve benim aynı saniyede kapım çaldındı
Ayağa kalkdıb kapıya gitdim
Kapıyı açar açmaz suratıma Tokat yedim

Yere sert bir biçimde düşdüm
Başımı kaldırıp bakdığımda bunun Lodos ve karahan olduğunu gördüm bana vuran Lodosdu

Karahan üzerime doğru yürüyüp
Beni ayağa kalkdırdı

"Sen nasıl o videoyu gazeteciye verirsin ne hakla" diyip suratıma bir tokat daha atdı

Karahan
Parmağını bana salayıp konuşdu

"Bir daha aileme dokun seni öldürürüm pis sürtük "

İkiside çıkıb gitdi
Zora ayağa kalkdıb kapıya kapatdım
Ağlıyordum
Bunların hiç birini ben hak etmemişdim

....

Uçurumun tepesindeydim
Bu gün her şey bitiyordu
Doğa diye biri kalmayacakdı aşağı bakdım
Kayalıklar sivriydi kurtulmama imkan yokdu
Gülümsedim bu son gülümsememdi

Arakamı uçuruma dönüp elerimi açd
Tam kendimi boşluka bırakıyordum ki biri adımı bağırdı

"DOĞA"

Bu Karanın sesiydi

Gözlerimi açdım
Karşımda tüm Bio abiler annem ve babam vardı
Hepsi ağlıyordu

Derya hanım
"Kızım dur yapma kurban olduğum kıyma kendine"

Acıyla tebessüm etdim

Başımı olumsuz yöndə iki yana saladım

"Babacım hadi gel bura bak orası çok yüksek hadi gel"

Ege "abla lütfen çok pişmanım lütfen yapma"

Diğerlerine bakdım
Tebessüm etdim yeniden acı bir tebessüm

"Noldu neden burdasınız acıdığınız içinmi geldiniz benim ruhumu öldürdükden sonra her şeyimi aldıkdan sonra bu kadar kolaymı sizin için. Ha....
Siz benim katilerimsiniz beni siz öldürdünüz
Ne yapdım ben size ne yapdım "

"Ben sadece sevgi istedim biri için değerli oluyum istedim
Ama siz benim bütün umutlarım yerle bir etdiniz "

Karan"güzelim yapma çok pişmanız lütfen yapma "

Gülümsedim
"Çok geç artık "

Bir adım geriye gidib kendimi boşluğa bırakdım

Bağırış seleri geliyordu
En sonuda ser bir biçimde yere çarpdım

Sonrası upuzun derin bir karanlık

O gün bir kız ailesi yüzünden intihar etdi
Bir kişinin hayaleri onunla birlikde öldü

Geride yaralı büyük bir aile bırakdı

Aslında her şeyi KARAHANLI'ların düşmanı Ahvesoğuları yapmışdı
Bebeklerin karıştırılması
Doğanın tecavüz edilip dövülmesi her şey onların başının altından çıkmışdı
Fotoğraflar her şey
Ama artık hiç kimse hiç bir şeyi değiştiremezdi
Artık Doğa yokdu
Artık KARAHANLI'ların tek kızı bu dünyada yokdu

Doğa geride pişman bir çok insan bırakmışdı
Hepsi kendini suçluyordu
KARAHANLI'ların bir kez daha dağılmışdı

Doğaysa diğer dünyadan onları izliyor be kadar pişman olduklarını görüyordu

Ama ne yazık ki artık elden hiç bir şey gelmiyordu

Bu doğa'nın hikayesiydi
Küçük bir kızın hikayesi

Son