MOMOYAMA PREDATORS(Dünya Kupasından 1 yıl sonra)

Erika'nın Korkusu

Ouzou'nun anlatımıyla;

Eve döndüğümde hava çoktan kararmıştı. Kapıyı kapatıp içeriye yöneldiğimde beni Ryuuji ve Kota karşıladı. Ryuuji'nin yüzü asık, Kota ise nötrdü.

Ryuuji: Annemle babam uyuyor. Nerede kaldın? Saatin farkında mısın? Senin antrenman yaptığını söyledik. Zar zor ikna oldular.

Kollarını göğsünde bağlamış sinirli bir şekilde bana bakıyordu.

Kota: Ryuuji haklı Ouzou saat gecenin on ikisi. Sen nerdesin bunca saattir?

Ouzou: Hah! Çok üzgünüm saatin farkında değildim. Sizi endişelendirdiğim için çok üzgünüm.

Yüzümde kardeşlerimi endişelendirmenin verdiği bir burukluk vardı.

Ryuuji: Peki madem. Anlat o zaman . Erika teklifini kabul etti mi?

Tek kaşı havada benden cevap bekliyordu.

Bana bu soruyu açıkça ve aniden sorması beni biraz şüphelendirmişti. Bunun cevabını neden bu kadar merak ediyordu. Normalde ben , o sormadan anlatırdım . Zaten o da bana pek soru sormaz, sabırla anlatmamı beklerdi. Ama şimdi hızlı davranmış ve bana açık, net bir soru yöneltmişti. Kota da benim düşündüğümü düşünmüş olacaktı ki şaşkınlıkla Ryuuji'ye bakıyordu.

Ouzou: Sakin ol Ryuuji. Gelin şuraya oturalım .

İkisini de tekli ama geniş olan koltuğa yönlendirdim.

Kota: Evet seni dinliyoruz Ouzou.

Ryuuji'nin aksine . Kota çok daha sakin ve huzurluydu.

Ouozu: Erika'ya ondan hoşlandığımı söyledim ve o da bana bir şans vereceğini söyledi.

Bunu söylerken gülümsemeden edemedim.

Kota: İnanamıyorum . Senin adına çok sevindim... Bekle bir dakika. Yani şimdi benim kardeşimin bir kız arkadaşı var öyle mi.

Kota'yı gülerken görmeniz neredeyse imkansızdır ama şuan resmen kahkaha atıyordu. Başım istemsizce başını önüne eğmiş , sessizce yeri izleyen Ryuuji'ye kaydı.

Ouzou:Ryuuji . Neyin var senin. Yoksa sevinmedin mi?

Tek kaşımı kaldırıp cevap bekledim. Bu hareketi hesap sormak adına değil de daha çok merak ettiğimden yaptım. Daha sabah keyfi yerindeydi ama şimdi bizden birşeyler saklamaya çalışıyor gibi davranıyordu. Genelde birşey sakladığında sessizleşir ve kendini ortamdan soyutlardı.

Ryuuji: Sevindim elbette. Sadece şu sıralar fazla matematik çalışıyorum. Bu yüzden de başım ağrıyor. Sen beni düşünme. Erika sana sahip olduğu için çok şanslı. Tekrardan tebrik ederim kardeşim.

Dedi ve odasına yöneldi. Arkasını dönüp,

Ryuuji: Biraz dinlensem iyi olacak. Ne de olsa yarın antrenman var. Sizde uyuyun artık. İyi geceler.

Arkasını döndü ve odasına girdi. Yıllardır aynı evde yaşıyoruz . Gerçekten onu tanımadığımı mı düşündü. Az sonra şöyle birşey oldu.

Kota: Yalan söylüyor.
Ouzou: Yalan söylüyor.

İkimiz de birbirimize baktık. Aynı şeyi düşünüyorduk.

Kota: Gerçekten oldukça zeki birisi. Ama yalan söylemeyi beceremiyor.

Ouzou: Haklısın. Gidip neyi var öğrenelim.

Kota: Hayır. Şimdiye yatağa girmiştir. Yarın ne de olsa öğreniriz zaten. Bugün daha da üstüne gitmeyelim. Onu bu hale ne getirdiyse gerçekten kötü birşey olmalı.