Hızlıca yola adımladı yankı bi anda gelen korna sesi ve etrafın bembeyaz olması...
Gözlerini açtı yankı beyaz bi tavan gördü önce nerde olduğu anlamamıştı biraz düşündü en son yüksek sesler ile birlikte etrafına toplanan insanlar ve bir adamın kucağına arabaya bindirildiğini hatırlıyordu ne olmuştu arabamı çarpmıştı ona hatırlamıyordu tam anlamıyla kapı tıklatıldı içeri hemşire yanında uzun boylu siyah saçlı ve gördüğü kadarıyla yeşil gözlü bir adam girdi kimdiki o ?
Hemşire yankının yanına gelip durumdan bahsetti meraklı gözlerle dinliyordu hemşireyi farkında degildi ama onu hayran hayran izleyen iki çift yeşil gözden adamın ilk görüşte dikkatini çekmişti yankı tabi kimse istemezdi ilk karşılaşmasında kollarında kanlar için bir çocuğun yatmasını ama böyle karşılaşmışlardı işte kader onların ipini böyle bağladı.
Hemşire kısaca anlattı durumu yankının aklındaki soru işaretleri silinmişti sadece ona çarpan şu uzun boylu adamı tanımak istiyordu hemşire serumu degişririp çıktı odadan yankı ve uzun boylu adam aynı odada kalmışlardı
Adam minik çocuğun konuşmayacagını anladığı için kendisi girdi konuya
"Merhaba ben Koray" dedi uzun boylu adam ve tekrar etti "Koray atmaca" diye.
"Merhaba yankı bende" diye cevapladı yankı
"Tanıştığıma memnun oldum yankı öncelikle özür dilerim bu kaza yüzünden seni yaraladım ama sen bir anda yola atlay-" yankı korayın böyle endişeli endişeli kendini anlattığı fark edince sözünü kesmişti
"Sorun değil hatalı olan bendim zaten bi anda yola atlamam çok yanlıştı özür dilemeyin lütfen" diye konuştu yankı
Koray şimdiden aşık oluyordu bu çocuğa hem davranışlarına hemde kendisine.
"Herkes hata yapabilir değil mi ufaklık ama daha dikkatli ol olurmu."
Yavaşça kafasını salladı yankı ama daha sonra aklına gelen soruyla atıldı söze
"Acaba ben burdan ne zaman çıkacağım" diye sordu yankı erkenden çıkması gerekiyordu hem iş yerinde ne açıklama yapacağını bilmiyordu hemde kalacak bir ev bulması gerekiyordu yankının
Koray elinde sonunda bu sorunun geleceğini biliyordu bu yüzden yankı uyanmadan önce çalışanlarından yankının geçmişini araştırmalarını istemişti ve öğrenmişti yankının herşeyini ve burdan çıksa bile kalacak bir yeri olmadığını biliyordu.
Bu yüzden kendisiyle kalmasını teklif edecekti biliyordu kabul etmeyecekti bunu ama şansını deneyecekti işte en azından iyileşene kadar kendisiyle kalmaya ikna edebilirdi diye düşündü hiç bırakmak istemiyordu çünkü karşısındaki çocugu hem belki bu süreçte alışabilirdi kendisine.
"Madem bunu konuşacağız burdan iki üç gün içinde çıkacaksın ufaklık ama bir şey daha var burdan çıktıntan sonra benimle kalmanı istiyorum en azından iyileşene kadar olurmu" diye sordu koray
Yankı duraksadı aslında iyi bir fikirdi en azından kalacak bir yer bulabilirdi bu süreç için ama sonra düşündü ya bu adamda ona babası ve yetimhanedekiler gibi davranırsa diye daha tanımıyordu bile onu ya kenisine zarar verirse diye düşündü yankı hayatının tekrardan alt üst olmasını istemiyordu.
"Bak hemen cevaplamak zorunda değilsin düşün bu iki üç gün içinde olur mu" diye sordu koray
Yankı uzatmadan "peki" diye cevapladı korayın sorusunu haklıydı belkide düşünmesi daha iyi olabilirdi.
Aradan bir kaç saat geçti yankı fazlasıyla acıkmıştı ama bunu yandaki koltukta telefonuyla ilgilenen adama söylemeye çekiniyordu tabi ama karnı durmadı ve çıt sesi çıkmayan odadan minik oğlanın karnının guruldama sesi duyuldu
Koray da sesi duyunca döndü yankıya acıktığı belli oluyordu ama doktor dinlendikten sonra yemek yiyebileceğini söylediği için çocuğa yemek yedirmemişti ama sanırım fazlasıyla açıkmıştı yankı yemeğin gelme süresinide içine katarsak zaten uzunca bir süre oluyordu şimdi yemek yiyebilir diye düşündü
"Acıktın mı sen bakayım ufaklık" diye sordu koray
Yankı başını onaylarca salladı zaten fazlasıyla utanmıştı deminki sesten sonra kafasını pikenin altına sokup hep orda kalmak istedi minik çocuk yapamadı ama daha fazla utanmamak için.
"Özellikle yemek istediğin veya canının çektiği bir şeyler varmı bakalım" diye sordu koray
"Hayır yok şey farketmez benim için" diye cavapladı yankı çekiniyordu işte bu adamdan nedenini bilmediği bir şekilde
"Peki bakalım ben bir şeyler söylüyorum ozaman bir yarım saate gelir sanırım sen biraz uyu istersen ben gelince uyandırırım seni minik" diye konuştu koray
Yankıda itiraz etmeden kabul etti adamın dediğini dinlense iyi olacaktı fazlasıyla yorulmuştu zaten.
O akşamıda tamamlamışlardı ve aradan 2 gün daha geçmişti hastaneden çıkacaklardı bugün koray çıkış işlemlerini halledip miniğini odadan almaya gitmişti ayakkabılarını giydirip yavaşça kaldırdı yankıyı
"Hadi gidelim ufaklık" diyip fazlasıyla samimi bir gülümseme bıraktı ortaya koray yankı ise kenardan hayran hayran üç gün boyunca hiç sıkılmadan bıkmadan onunla ilgilenen adama bakıyordu alışmıştı çok kısa bir sürede koraya minik çocuk garip bir durum tabiki ama uzun bir süredir sevgi görmediğini için bu durum onu fazlasıyla alıştırmıştı koraya
Korayın yardımıyla asansöre binip zemin kata inmişlerdi şimdi arabaya doğru gidiyolardı evet yankı sabah korayın onunla kalmasını ısrar etmesi sonucu kabul etmişti iyileşene kadar birlikte kalacaklardı yankı içinde güzel bir fırsattı bu sürede kalacak bir yer bulabilirdi.
Koray sürücü koltuğunda yankı iste yan koltukta oturuyordu yol boyunca yankı camdan yolu koray ise arada bir yankıyı izliyordu yolu tamamlamışları araba birden durunca yankı geldiklerini anlamıştı ama burası bir ev değil saray gibi resmen diye düşündü yankı aklından.
Koray arabadan hemen inip miniğinin kapısını açtı ve inmesine yardımcı oldu
"Teşekkür ederim" dedi yankı adamın onunla ilgilenmesi hoşuna gitmişti içinde bir şeyler kıpır kıpır oluyordu daha önce böyle şeyler hissetmemişti hiç garipsedi ama çok fazla durmadı üstünde
"Rica ederim ufaklık hadi gel bakalım yeni evinle tanış" diye cevapladı koray
Yankı şaşırmıştı yeni evinlemi neden öyle demiştiki sonuçta sadece iyileşene kadar burada kalacaktı değilmi umursamadı pek fazla bunu
Yavaşça birlikte saray gibi olan eve yürümeye başladı ikili acaba ne gibi maceralar bekliyordu onları bu evde...
Devam edecek 🎀
-☆LilithUfak bir açıklama yapmak istiyorum karakterlerin dış görünüşlerini siz aklınızdan hayal edin lütfen sadece boylarını ve yaşlarını alt kısma yazacağım
Yankı 18 yaşında*reşit*
1.70 boyunda
Koray 28 yaşında
1.91 boyunda
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sweet Baby
Short StoryHenüz 15 yaşındaydı yankı, sırf eşcinsel diye babası tarafından terk edildiğinde hayatı daha yeni ögreniyorken bi anda herşeyi aynı anda yapmak zorunda bırakılmıştı hem okuyor aynı zamanda işe gidiyordu henüz küçücüktü bunlar için yankı keşke sadece...