Henüz 15 yaşındaydı yankı, sırf eşcinsel diye babası tarafından terk edildiğinde hayatı daha yeni ögreniyorken bi anda herşeyi aynı anda yapmak zorunda bırakılmıştı hem okuyor aynı zamanda işe gidiyordu henüz küçücüktü bunlar için yankı keşke sadece...
Sabahın ilk ışıklarıyla uyanmıştı yankı, dün geceyi hatırlamaya çalıştı kendince. Hatırladığı kadarıyla en son aşağı katta korayı beklerken kanepede uyuya kalmıştı peki ya buraya nasıl gelmişti?
Daha fazla düşünmeden odasındaki saate baktı saat oldukça erkendi şimdi odasından çıkarsa ses yapar ve korayı uyanabilirdi dün gece geç gelmişti eve büyük ihtimalle diye düşündü dinlense iyi olacaktı.
Odada ne yapabilirdiki hem neden bu saatte uyandım diye düşündü kendince biraz daha uyuyabilirdi değilmi tekrar yatağa girdi yorganını üstüne iyiye çekti hatta kafasını kapatacak şekilde ama olmuyordu bir o yana dönüyordu bir bu yana ama uyuyamıyordu minik çocuk.
Oflayarak kalktı yataktan odasındaki minik çekmeceli dolabın içine baktı baktı en son birkaç boya kalemi ve birsürü kagıt buldu önce boyaları aldı daha sonra eline bir kağıt alıp yere oturdu ne çizsem diye düşündü kendince ve en son ne çizeceğine karar verip başladı çizmeye.
09:40
Koraydan
Ufaktan sesler duymaya başladı koray ama rüyamı gerçekmi anlayamıyordu gözlerini açtı etrafa baktı ses küçük bir çocuktan geliyordu sanki bir şarkı mırıldanıyordu "La la la la kırmızı balık gölde kıvrıla kıvrıla yüzüyor balıkçı amca geliyor.."
Sesin sahibini bulmak çokta zor olmamıştı onun için odasından çıktı koray yavaş adımlarla yankının odasına gitti hafif aralık olan kapıdan görüyordu bebeğini yerde oturmuş güzel sesiyle şarkı söylüyordu ve kendi gibi minik olan boyalarıyla birşey çiziyordu.
Daha fazla dayanamadı koray ve hafifçe kapıyı tıklatarak girdi içeri minik bebeği büyük adamı görünce hemen heycanla kalktı yerinden resminide eline alarak ve elinde ki kağıdı havaya kaldırdı yankı
"Baaak bizi çizdim koray!!" heycanla konuşmuştu yankı seside biraz yüksek çıkmıştı içi kıpır kıpır olmuştu korayı görünce.
Koray hemen minik bedeni kucağına aldı yankıda ses etmemişti bu davranışa korayın kucağı rahat geliyordu minik bebeğe
"Bakayım bebeğim resmine daha yakından" koray tek koluyla yankıyı tutarken bir diğer elinde yankının çizdiği resimi tutuyordu düşünün işte kuş gibi bir şeydi yankı.. belkide koray çok güçlüydü kim bilirdi
"Bu minik bebek bizi çizmiş öylemi çok güzel olmuş oğlum" yankı babasından görmediği sevgiyi tam şuanda koraydan alıyormuş gibi hissetti kollarını sardı büyük adama sıkıca sarıldı.
"Beğenmene çok sevindim koray" Aynı heycanla konuşmuştu yüzündeki güzel gülümsemeside hala oradaydı yankının.
Koray miniğiyle birlikte çıktı odasından hala kucağındaydı yankı korayın ama ikiside halinden memnun görünüyordu birlikte mutfağa indiler yankı korayı tezgahın üzerine oturttu.
"Özellikle yemek istediğin bir şey varmı yankı'm" yankı durdu durdu düşündü ve aklına gelen şeyi direk koray'a söyledi sanırım artık alışmaya başlıyordu yeşil gözlü adama...
"Pankek! pankek istiyorum koray yapabilirmiyiz?" Diye sordu masumca.
"Yapalım bebeğim sende yardım edecekmisin bana?" Şakaya vurarak söylemişti ama yankı ciddiye almış olacakki hemen kabul etti ve tezgahtan indi hemen pankek yapmaya başladılar.
...
"Koraay tarifteki kadar un ekledim bu neden bu kadar katı oldu baksana ordaki ablanın pankeki sıvı" yüzü asık bir şekilde konuşmuştu yankı nedenide belli oluyordu yankının pankek hamuru resmen kurabiye hamuru gibi olmuştu koray gülememek için kendini zor tutuyordu şuan.
Normalde birlikte yapacaklardı ama yankı tutturmuştu sen malzemeleri ver gerisini ben yapacağım diye korayda yankıyı kırmamak için kabul etmişti sadece malzemeleri verip pişirme kısmını yapacaktı herşey tamamdı.
Malzemerleri yankıya verdikten sonra ufak bir telefon görümesi yapmak için mutfaktan çıkmıştı geri geldiğinde ise gördüğü şey heryeri una bulamış asık bir suratla kendisine bakan yankı olmuştu.
Hemen yanına gidip ıslak bir bezle yankının yüzünü sildi ve önündeki kurabiye hamuruna baktı pankek değil kurabiye hamuru evet evet tam bir kurabiye hamuru.
Masumca koraya dönüp konuşmaya başladı "koray bu neden böyle oldu ki tarifteki gibi yaptım sekiz bardak un diyordu" sekiz bardak mı diye geçirdi içinden koray yani kendiside bilmiyordu nasıl yapılır ama sekiz bardak çok gibiydi yani öyleydi de telefondan tarife takrar girdi ve baktı.
"Bebeğim burda bir buçuk su bardağı yazıyor?" Koray yankının bunu nasıl sekiz bardak olarak okuduğuna anlam verememişti.
"Ne! ama ben ben az önce baktığımda sekiz yazıyordu koray cidden" yankı hızlıca konuşmuştu ama aynı zamanda üzgündü de bir şeyi yapmayı becerememişti.
"Yankı'm önemli değil asma o yüzünü yenisini yapabiliriz değil mi?" Bebeğini üzgün görmek hoşuna gitmiyordu canı pankek istiyorsa tekrar yapabilirlerdi
"Yapabiliriz ama bu sefer birlikte yapalım koray olur mu!" Koray tekrar yapabileceklerini söylediğinde tekrar aynı mutluluğu heyecanı geri gelmişti yankının
Hemen birlikte işe koyuldular koray tekrardan yeni malzemeler çıkardı yankı yumurtları kırdı koray gerekli olan şekeri ekledi ve çırpmaya başladi yeteri kadar çırptıktan sonra sütünü ekledi ve yankıya eklemesi için unu verdi.
"Bebeğim sadece bir buçuk bardak ekleyeceksin ama tamam mı sekiz bardak değil" deyip gülmemek için kendini zor tuttu koray yankı ise çatık kaşlarla koraya bakıyordu ama çok tatlı gözüküyordu böyle!
Yankı unuda ekledi korayda yandan kabartma tozu ve vanilyayı kaba döktü yankı hamuru karıştırdı bu sefer olmuştu tamda tarifteki gibi akışkandı gururla gülümsedi yankı.
"Baak bu sefer oldu koray birlikte yaptık bunu" deyip elindeki kaşıkla akışkanlığını gösterdi
"Evet bebeğim oldu hemde çok güzel" deyip yankıyı bir çırpıda kucağına alıp tezgaha oturttu "Şimdi sen burada otur ben pişireceğim tamam mı?"
"Tamam koray seni bekleyeceğim bir şey yapmayacağım" koray yankının bu dediğiyle gülümsedi ve hafif yağladığı tavaya pankek hamurunu tek tek koymaya başladı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
...
Pankekler pişmişti, masaya yankının sevdiği ve kendisinin sevdiği bir kaç meyveyi kesip koymuştu koray ve tabi çikolata da oturup birlikte kahvaltı etmişlerdi ikili ve şimdiyse yankı ve koray birlikte şirkete gitmek için hazırlanıyordu...
Devam edecek 🎀 ☆Liliths☆ Merhabaa! Uzun sayılabilecek bir süredir yoktum ama geldim işte önemli olan bu neyse umarım beğenirsiniz.
Biraz sıkacağım sizi ama lütfen yorum yaparmısınız böyle olunca hiç yazasım gelmiyor böyle yorumlarda buluşsak bir sonraki bölümde koray ve yankının ne yapacağı hakkında bana fikir verseniz falan çok güzel olur hayalet kullanıcı olmayın lütfen ben bir yazar olarak burda çok yanlız hissediyorum...
