𝑾𝒊𝒏𝒆 𝑫𝒂𝒚 • ɴɪꜱʜɪᴍᴜʀᴀ ʀɪᴋɪ

-..

çok az oy geliyor baya moralim bozuk😔😰🎀

"Aera, kaç"

Tek bir cümle. Riki elindeki çakıyı havaya kaldırdı ve bana savuracağı sırada kapı tek hamle ile açıldı.
Aniden içeri giren iki kişi kişi Riki'yi durdurdu ve kollarından tuttu. Ben hala korkarak Riki'ye bakarken o inatla bana birşey yapmayacağını söyleyip kurtulmaya çalışıyordu.
Sayori hızlıca yanıma geldi ve bir kesik varmı diye baktı.

Birkaç dakika Riki'nin odasında oturduk ve Sayori'nin anlatmasını beklerken sordum.

"Benden nefret ediyor değil mi?"

Sessizliği bozduğum için irkilip cevap verdi.

"Hayır. Bak Aera sana bir şey anlatacağım ama sadece aramızda kalsın olur mu?"

Başımı hafifçe sallayıp mırıldandım.

"Söz"

Söze başlamadan önce derin nefes alıp konuşmaya başladı.

"Riki küçüklüğünde yetimhanede büyüdü ve oradan ayrıldıktan sonra yani evlat edinildikten sonra çok fazla sorunla karşılaştı. Birçok sevdigini kaybetti ve...Birkaç rahatsızlığı var. Bu yuzden sevdiklerini kaybetmekten korkuyor."

"Ben onun sevdiği birisine birşey mi yaptım?"

"Hayır yapmadın o sadece ilacını almadığına böyle yapıyor. Ama o artık birilerine bağlanmak istemiyor. Küçükken yetimhanede çok sevdiği ve hep birlikte vakit geçirdiği bir kız varmış sonra Riki, Dasom ile daha fazla vakit geçirdiği için kız birdaha onunla konuşmamış. Hala fotoğraflarına bakıp ağladığını bile düşünüyorum. O kadar çok anlattı ki bize..."

Aniden durdu ve kaşlarını çattı. Merakla ona bakarken gergince yutkundum. Hemen ardından hala kaşları çatıkken konuşmaya devam etti.

"Adını hatırlamıyorum ama fotoğraftaki kız ile çok benziyorsunuz"

"Ah olabilir sonuçta dünyada birbirine benzeyen çok fazla insan var"

Gergin gülümsememle ona bakarak söylesemde gittikçe stres olmuştum.
Gergin ortamı azaltmak istediğim için birşey yapmam gerektiğini düşünüyorum. Yetimhanem hakkında konuşursam hem yakınlaşır hem konu açmış oluruz.

"Aslında bende yetimhanede büyüdüm. Küçükken çok vakit geçirdiğim biri vardı ama adını bile hatırlamıyorum. O da biriyle sevgili olduğu için beni satmıştı. Sonra bütün arkadaşlarım gitti ve en son ben kaldım."

"Kimse seni evlat edinmedi mi?"

Yutkundum ve gözlerim dolarken sinirle konuştum.

"Küçükken biri beni evlat edinmek istedi ama ben onunla aynı aileye gitmek istediğim için çocuk aklıyla reddettim...O başka bir aileye gittiğinde ise benimle vedalaşmadı bile..."

Aniden durdu ve şüpheli ifadesiyle bakarken sordu.

"Unutkanlıkla ilgili bir sorunun varmı?"

"Evet...Neden sordun?"

Kocaman gözlerimle ona şaşkınca baktım. Duraksadı ve başını iki yana sallayıp gülümsedi.

"Anlattığın şeylerin çoğunu unutmuş gibisin. Kişileri hatırlamıyorsun bile"

"Küçükken bir kaza geçirdim ve hafızamı kaybetmişim...geçici olarak mı yoksa kalıcı mı demişlerdi hatırlamıyorum ama kalıcı hasar bıraktı ve herşeyi çok kolay unutuyorum. Bu yüzden buradaki bardakların ne için kullanıldığını unutup duruyorum"