𝑾𝒊𝒏𝒆 𝑫𝒂𝒚 • ɴɪꜱʜɪᴍᴜʀᴀ ʀɪᴋɪ

.-

oy verirseniz sevinirim
okuyorsunuz ama oy vermiyorsunuz moralim cok bozuluyor ama oy sınırı koymicam cunku kiyamiyorum😔(oy sinirina ulasmiyor)
bu bolumde sonunda aeki anlar var😰🎀

"benden mi hoşlanıyorsun-ama-"

"Insanlari kolay kolay sevmem ve insanlardan genellikle hoşlanmam ama sen...Bilmiyorum çok saf bi kişiliğin var"

Aniden kafama dank etti. Herşeyi saçma yerlerden anlamam kadar utanç verici birşey olamaz gerçekten.

"Ah evet... Anladım."

Bir süre sessiz kaldık. Merakıma yenik düşerek sessizliği bozdum.

"Yani Riki yetimhanedeki o kişiydi"

"Evet"

"Nishimura Riki"

"Nishimura Riki o kişiydi, Aera"

Aniden bir sessizlik oldu.
O kişi Riki'ydi, Benim aradığım kişi Riki'ydi. Ve Keehyung ile konuşurken bahsettiği Keehyung'un kardeşi Dasom'du, yani Riki'nin yetimhane'deki aşkı. Kendime geldiğimde heyecanla yataktan kalkıp odadan çıktım ve Riki'nin odasına kapıyı tıklamadan girdim. Yatağında uzanan Riki hızlıca kalktı ve kaşlarını çattı.

"Kapıyı-"

"Beni tanıyorsun değil mi? Kim olduğumu başından beri biliyordun!
Neden benden sakladın!? Dasom'a ne yaptın? Sayori, "Dasom'a yaptığını Aera'ya yapma" demişti-"

"Sakin ol Aera"

"Benden sakladın!"

"ÇÜNKÜ BENDEN NEFRET ETMENİ İSTEMEDİM!"

"Neden senden nefret edeyim ki!?"

"ÇÜNKÜ-"

Tam birşey söyleyecekti ama durdu ve derin nefes aldı. Hızlıca odanın kapısını kapattı. Oturmamı işaret ettiğinde dediğini yapıp yatağın en ucuna oturdum. Karşımdaki oyuncu koltuğuna oturdu ve bana döndü. Masasında üç bilgisayar ve masanın ortasında siyah bir klavye vardı. Bilgisayar oyunlarını sevdiği belliydi.
Sandalyesinde otururken yüzüme baktı.

"Dasom'u hatırlıyor musun?"

"Azıcık, yüzünü hatırlamıyorum ama anılarımızın çoğunu hatırlıyorum."

"Tamam madem öğrendin olan herşeyi... Artık benden nefret ediyorsun demek oluyor"

"Hayır. Neden senden nefret edeceğimi düşünüyorsun?"

"Ben yetimhaneden giderken bile seninle vedalaşmadım ve... Dasom'un yanındayken seni unutuyordum. Sanki sen yokmuşsun gibi"

Söylediği cümleler, kaşlarımı çatmama neden oldu.

"Ergen çocuklardık"

"Hala Dasom'u senden daha çok sevdiğimi düşünürdün"

"Ben hiçbir şeyden kesin olarak emin olmadan karar vermem Riki"

Bana bakarken hafifçe gülümsedi. Çok küçük bir gülümseme bile olsa ilk kez bu duyguyu onda görüyordum.

"Biliyorum...Çok inatçısın"

Hafifçe gülümsedim. Çok sakindim. Normalde başka biri olsa şokun etkisinden çıkmazdı. Hele de hepsi bir anda üst üste gelirse. Ama ben şuan sadece mutluydum. Belki Riki ile eskisi gibi en yakın arkadaş olabiliriz ve birşey olduğunda yanımda olacak biri olur.

Keehyung, Sayori, Riki, Dasom ve ben. Nasıl hepimiz aynı yerde buluşmayı başarmıştık bilmiyorum ama bildiğim ve yetimhanede de hikaye anlatan görevli ablanın söylediği bir söz vardır.