En başından beri birlikte ola 6 arkadaş , anne ve babaları ölüyor ve yetimhaneye veriliyorlar ama içlerinden biri kaçırılıyor ve artık herşey değişiyor.
Peki ya tesadüfen yıllar sonra birbirlerini bulurlarsa...
Bana doğru koşmaya başlayınca hemen bende koşmaya başladım hava daha yeni kararıyordu ancak dışarıda köpekler dolaştığı için insanlar genellikle gündüz işlerini halleder akşamları evlerinde otururlardı.
Arkama baktığımda bana çok yaklaşmıştı.
'İMDATTTT' diye bağırmaya başladım balkonda oturanlardan birkaçları bana bakıp geri içeri girdi .Bir anda ayağım bir taşa takılıp düştüm ve adamda bıçağı tam bacağıma saplayacakken bacağımı çektim ancak çok geçti bıçak bacağımı sıyırmıştı.
Sonra bir köpek havlamaya başladı, köpeğin havlamaya başladığı yere döndüğümde sokakta beslediğim köpeklerden olduğunu anladım.
Köpek adama doğru son sürat koşuyordu adam köpeğe bakarken bende ayağa kalkıp koşmaya başladım ancak hızlı gidemiyordum çünkü sanırım düştüğüm için ayağım burkulmuştu ve bıçak yarasıda onun tuzu biberi olmuştu.
Arkamda adam yoktu. Rahatlamıştım ama bir el tarafından tutulup karanlık ara sokağın içine çekildim.
Tam bağıracakken yanımızdan beni kovalayan adam geçti. Bir dakika o adam beni arıyorsa bu kimdi?
Ara sokağın içinden geçtik ve büyükçe bir evin önünde durduk.
Sokak lambasını ışığı sayesinde adamı görebiliyordum. Doğru söylemek gerekirse baya bi yakışıklıydı ama bu beni neden buraya getirdi gerçeğini değiştirmezdi.
Beni buraya getirmek için elimi tutmuştu. Elimi setçe elinden çektim.
' Beyefendi öncelikle siz kimsiniz? beni neden buraya getirdiniz ? ve burası neresi?' diye hızlı hızlı sorularımı sıraladım.
'Öncelikle hanımefendi benim adım Mehmet Arda ATEŞ , sizi o adamdan kurtarmak için buraya getirdim ve burası benim evim.Gelelim şimdi benim sorularıma cevap verin. Siz kimsiniz , o adam kimdi ve ayağınız neden o halde ?' dedi.
Bacağıma doğru baktığımda kanla kaplanmış olduğunu fark ettim.
' Benim adım Aden KIZILSOY , o adam ise ... ' duraksadım ne diyebilirimki hem adamı sadece 2 saniyedir tanıyordum.
'Şey istemezsen söylemeyebilirsin.' dedi Arda.
' Teşekkür ederim ve ayağım taşa takılıp düştüğüm için öyle bu arada. ' dedim.
Arda tamam anlamında başını ağır ağır salladı bacağıma bakıyordu bir yandan.
' Bak şey sana birşey sorabilir miyim ' dedi Arda
' Tabii sorabilirsin .' dedim.
' Bak ayağın iyi değil istersen bir süre için seni misafir edelim ?' dedi.
Afalladım bir süre, ne diyeceğimi bilemedim.
' Olmaz ki Arda Bey ben hem sana rahatsızlık vermiş olurum hemde yani çok da doğru olmaz tek yaşıyorsanız' dedim eve bir bakış atıp.
' Yo yo ne rahatsızlığı hemde ben tek yaşamıyorum arkadaşlarımda var .' dedi.
Kaşlarımı çattım ne yani benden bir erkek grubunun içinde mi kalmamı istiyor hayatta olmaz !
Arda yüz ifademi gör olacakki konuşmaya başladı.
' Hayır hayır yani arkadaşlarımın içinde kızlarda var yani rahat edersin hemde sana yardım edebiliriz bu ayakla nasıl hastaneye gitmeyi düşünüyorsun ?' dediği mantıklıydı ama yapamazdım daha yeni tanıdığım kalamazdım.
Ya onun adamıysa ?
' Bilemedim ki şimdi hem ayıp olur ben size rahatsızlık falan veririm şim-' diyordumki Arda sözümü kesti.
' Bak rahatsız olursan gidersin ben sadece yardım için söylüyorum , bacağına bir baksana :' ddi bacağımı başıyla işaret ederek.
Aslında söyledikleri mantıklıydı rahatsız olursam giderdim.
' Ehh iyi bari.' dedi utana sıkıla .
Eve doğru yürümeye başlamıştıkki bacağımdaki ağrıyla yüzümü buruşturdum.
Arda elini bana doğru uzattı.
' Çok zor yürüyorsun yardım edeyim mi?' dedi.
yok anlamında başımı salladım.
'Bari koluma girde öyle git yoksa canın çok acıyacak.' dedi kabul etmek zorunda kaldım çünkü canım çok acıyordu .
Koluna girip eve seke seke gittim...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
