Kayıp Geçmiş

2. Bölüm

Hepinize merhabalar umarım ilk bölümü beğenmişsinizdir. Şimdi ise ikinci bölümümüze geçelim haydi buyrun gelin.

Umarım beğenirsiniz. İyi okumalar.

"Geçsin herkes kenara, ayrıl ayrıl " Diye bağıran polis memuru ile ali ve ateş birbirlerinin yakalarını bıraktılar. Kavganın daha da hararetleneceğini öngören bir kaç kişi polisi aramışlardı.

"Geç arkadaşım şöyle" Diyerek aliyi vücudundan iterek bir köşeye çekti bi polis. Diğer polis ise ateşi başka bi köşeye çekmişti.

Ali'nin öfkesi ise geçmek bi yana daha da artmıştı "bakın memur bey " Derken bu sefer kendisini tutan polise döndü. "Eşref soysalanın torunuyum ben, beni böyle alıkoyamazsınız" Diyerek üstten bi şekilde konuşmayı denedi. Ama karşısındaki orta yaşlı poliste pek bi etki uyandırmamıştı söyledikleri.

"Banane senin kimin torunu olduğundan, bizde soyadı geçmez delikanlı " Pek çoğu çıkmıştı karşısına ben şunun oğluyum, soy adım şu diyerek. Ama herkese aynı muamele uygulanırdı. Daha sonra ise diğerlerine dönerek konuştu. "Kavgaya karışan kim varsa alalım" Daha sonra ise az önce alinin söylediklerine itafen " Eşref soysalanın torunlarını da alın " Diyerek alinin kolundan sürükleyip arabaya doğru götürdü.

"Ya biz bi şey yapmadık ki " Diye bağrındı çağla. Bi karakola düşmediğimiz kalmıştı dedi içinden.

Ateş ise üzerindeki malı mekana girdiğinde fikoya vermişti. Kavganın hararetlendiği ve polisin geldiği o kısacık bi anda fikoya  gitmesi için bi hareket yapmıştı hemen ardından ise polis memurı tarafından duvarın dibine çekilmişti. Fiko bi şekilde mekandan tüymeyi başarmıştı.

Mekandan çıktığında ise hiç beklemeden eve doğru koşmuştu. Polisin Ateşi alacağından adı kadar emindi heme  Memduha durumu anlatmalıydı. Memduh abisi her zaman bi yolunu bulurdu.

Koşmaktan nefes nefese kalmıştı genç adam. Nefesini düzene sokmaya çabalarken bir eli ile de kapıyı açtı arkasına dönüp kapıyı kapatma gereksinimi bile duymadı hemen iç kapıya yönelip sertçe iki kere vurdu.

Elleri belinde bi süre derin derin nefes alıp verdi kapı açılıp önündeki çekilince macitte içeri geçti koşar adım bir yandan da Memduha sesleniyordu. "Memduh abi "

Daha sonra diğerlerine döndü "memduh abi nerde"  Yine muhattabına memduhu alarak bağırdı "memduh abi "

"Noldu lan " Dedi bıkkın bi şekilde memduh "ne bağırıyon bi yerlerine çakal yapışmış gibi " Müthiş benzetmesi ile ortama girmişti Memduh Vardar.

Daha sonra fikonun etrafını süzdü hafif endişeli bir ses ile asıl merak ettiğini ve mevzu bahis olan o soruyu sordu "Ateş nerede"

"Yine neye bulaştınız olum siz yine mi müşteriyle kavga etti o hergele yoksa" Bıkmıştı artık ateşin bu kavgacı hallaerınden. Zaptedemiyordu artık genç adamı. Fiko Memduhun sorusuna hayır şeklinde kafa salladı "yok abi müşteriyle kavga etmedik de" Duraksamak zorunda kaldı açıkcası diyeceklerinin yaratacağı etkilerden bir miktar korkuyordu. "Polis aldı Ateş abiyi ama mallar üstünde değildi bende " Dedik tek seferde.

"Ne polisi olum, ne-neden aldı " Endişe ile yaklaştı fikoya "bilmiyorum abi mekanda bi tip vardı ne olduğunu anlamadan çöktü bizim masaya Ateş abi tanıyordu galiba, sonra eleman çullandı Ateş abinin üzerine oradakilerde polis çağarınca hepsini alıp gittiler. "

"Tamam, tamam sen geç içeri oğlum en azından mal ile yakalanmamış ben bi gidip bakim " Bunu derken paltodan ceketini alıp üstüne geçirmişti bile ardından kapıya yönelip acelece çıktı evden.