Who? -Vsoo

i k i

Ofiste oturup Taehyung'un bir şeyler hatırlamasını bekliyordum. Gözüm bir telefonuma bakıyordu, bir kapıya.

Biraz sonra kapı hızla açılınca oturduğum yerde irkildim.

"Kapı çalmayı öğretmediler mi sana?"

Yüz ifadesini bozmadan karşımda ki sandalyeye oturdu ve yüzüme bakmaya devam etti.

Kafamı "ne oldu?" der gibi sağa sola salladım. Ama o yüz ifadesini bozmamakta kararlıydı anlaşılan.

"Yaz bakalım."

Ceketinin iç cebinden kalem çıkartıp masanın üzerine koydu.

"Lee Youngju."

Söylediği gibi kağıda ismi yazdım, ama neden yazdığımı tam olarak bilmiyordum.

"Bu ne?"

"Katilin karısı."

"Biz katili bulmaya çalışıyoruz, bu gidip karısını buluyor..."

"Bunu öğrendiğime şükret. Kalk hadi, evlerine gidiyoruz."

"Böyle pat diye gidecek miyiz?"

"Doğru diyorsun, önceden bir arayalım soralım müsait mi. 'Merhaba biz belalı kocanızı arıyoruz da gelebilir miyiz size?"

O ayağa kalkınca bende kalktım ve gidip karşısında durdum.

"Çok konuşma Taehyung. Öyle bir sustururum ki, aklın almaz."

Tek kaşını kaldırdı. Gözlerimi gözlerinden çekip kapıya döndüm. Birlikte yürümeye başlayıp kapıdan çıktık.

Koridor boyunca yürümeye devam ettik ve en sonunda binadan çıkıp kapıda bekleyen arabaya bindik.

Taehyung telefonundan bir konum açıp şoföre uzattı. Şoför başını salladı ve arabayı hareket ettirdi.

"Ne diyeceğiz kadına?"

"Açık açık konuşacağız. Abisiyle yaşıyormuş duyduğum kadarıyla. Ama evde olduğunu zannetmiyorum."

"Evdeyse ne yapacağız?"

Camdan dışarıyı izleyen gözlerini derin bir nefes eşliğinde bana çevirdi.

"Çok soru sormaya başladın. Bu hiç hoşuma gitmedi."

"Birlikte susalım. Ilk konuşan..."

"Iddiaya girmenin sırası değil."

Başını tekrar cama çevirdi. Yol boyunca sessiz kalmaya devam ettik. Araba durunca sağa sola bakındım.

"Konum burayı gösteriyor Bayan Kim."

Ikimizde arabadan indik.  O ellerini cebine sokup karşısında ki binaya bakmaya başladı. Arabanın arkasından dönüp yanına gittim.

"Gidelim hadi."

O yürümeye başlayınca peşinden gittim. Binanın merdivenlerini çıkıp kapıyı açtı. Içerisi normal bir apartmandan farksızdı.

"Kaçıncı kata çıkacağımızı biliyor musun?"

"Hayır."

"Aman ne güzel.."

Bir anda sağında ki kapının zilini çaldı. Omzundan tutup kenara savursam da nafile, zil evin içinde yankılanmaya başlamıştı.

Çok geçmeden kapıyı yaşlı bir kadın açtı. Şaşkın gözlerle önce bana sonra Taehyung'a baktı.

"Merhaba, teyzeciğim. Birini bulmaya çalışıyoruz da. Lee Youngju kaçıncı katta oturuyor acaba?"

Bu kadar düzgün konuşmasını beklemiyordum açıkçası.