Kabanata 3 ᰔᩚ

39 16 0
                                    

Her not so used to life.

Lumielle's POV:

Ano 'to? Damn... Had I expect a lot better. Anyway, for its price it's indeed expectable. Pero... bakit ganito!? Pag-iisip ko sa sarili ko, nakatulala ako sa upahan na bahay. 1,500 monthly, kasama na tubig at ilaw.

Duon, mayroon na siyang lababo, cr, at tulugan. Not bad... Pero marami siyang cracks, looks like it's about to fall with just an infant's cry. The room's not too big, kasyang-kasya dalawang tao.

Kanina pagka-hatid sa akin ni manong driver, ang daming tumitingin sa akin ng masama. Was it my look? Is it because of the way I dress? Perhaps, my smell? But I could swear on a stone I don't stink!

Anyway, hindi ko na mas'yadong pinansin, si kuya driver mabait naman, gano'n na rin ang asawa niya na may ari nito. Hindi ko naman masabing this is far beyond my expectation kase they have welcomed me with a smile.

My money's limited. Kung p'wede lang sana mag hayahay dito, ano ba 'yan! I frowned. A frustrated sigh suddenly escaped my mouth.

Had I wished I should've stayed on that damn hospital. Maybe I could pull off being his wife?

Lumabas na ako sa cr, kakatapos ko lang mag linis ng katawan ko. Dalawang pares lang na damit ang nasa akin! Isa 'yung suot ko kanina at isa ay 'yung sa ospital pa! Kailangan ko ng trabaho..

Surely, every company would be begging for my accompany. Ang ganda ko kaya? Bukas na ako kikilos, gabi naman na.

Pero, maraming mangyayare sa gabi. It wouldn't hurt to look at a company that's vacant on a not-so-heavy job.

I took my phone that's resting on the bed. Unfortunately, I ran out of data. Wala rin namang wifi rito, nakakahiya kung makiki-connect pa ako.

Guess I really have to go out, no? I rolled my eyes, feeling a pang of annoyance wash over me. Napaka exaggerated ko, at alam ko rin 'yun.

Sinuot ko 'yung damit ko na nas ospital kong gamit, lumabas ako at pumunta sa pinaka malapit na tindahan, "Tao po... tao po..." Tinignan ko ang paligid, wala namang tao.

Pa-alis na dapat ako at biglang may babaeng sumigaw, "Ano 'yon!?" Ganito ba talaga sila?

Nginitian ko ang babae, sumusubo pa pala... "Ah... pa load po, 'yung tig-100."

ᥫ᭡

Natapos na siya mag load, ay napaka bagal niya! I'm not used at this kind of community. The lady's rude. Dapat sinara niya na lang tindahan niya kung irresponsible siya mag benta.

Pumasok na ako sa maliit na bahat, duon nag hanap ako ng website, Teka... may resumé ba ako?

Oh well... It'll take a bit long. May ilang libo pa naman ako tira rito, nagastos ko ay nasa 250 pa lang, 1,750 kung mag babayad at hindi ako kakain ng isang buwan.

Bukas na nga, tinamad na ako. Bahala na! Humiga na ako sa kama, itutulog ko na lang ito.

ᥫ᭡

I woke up as the sun hits my face, 'yung bintana ay nasa tapat lang kase ng nirerentahan ko.

Inuna kong kunin ang selpon ko at tinignan kung ano'ng oraa na.

7:56 AM

Maaga pa pala. Pero hindi na ako nag dalawang isip at kinuha ko ang selpon ko, nag hanap ng mga websites na may trabaho. Du'n lang kase ang alam, wala pa akong resumé kaya baka sakali, p'wede dito na lang mag apply.

My Husband is my BossWhere stories live. Discover now