Missing My Husband || binchan

1

Chan's pov
Çok yorucu bir gündü. Sabahtan akşama kadar çalışmıştım. Gözlerim ağrıyordu artık. Şirketden çıktığımda minho aramıştı

Chan:alo?efendim minho

Minho:chan acil bize gelmen lazım

Chan:minho çok yorğunum şu an olmaz

Minho:chan. Bize neden önceler evli olduğunu üstüne çocuğun olduğunuda söylemedin?

Chan:h-ha?ne?şaka yapıyorsun

Minho:çok ciddiyim şu an chan. Kocan gelmiş amina koyim? ÇOCUĞUNDA YANINDA SENI SORUYOR CABUK GEL

Chan:nasıl...olamaz ama..

Minho:avustralyadeyken ne boklar yedin bilmiyorum ama gel bekliyoruz felixle...kocanlada.

Minho telefonu yüzüme kapattı. Şoklar içerisindeydim. Kaç yıl sonra beni nasıl buldu....changbin?
Çoktan arabama binmiş minholara gidiyordum ama çok korkuyordum. 5 yıl geçti üzerinden. Boşanmamıştık bile. Gerci chan yeni doğulan cocugunu atıp ülkeden kaçmanda saçma baya.
Çoktan varmıştım artık. Ama çok korkuyordum kna hiç bir şey söylemeden gitmiştim. Tam 5 yıl geçti üzerinden. Onu çok seviyordum...hala da seviyorum aslında.
5 yıldır hiç sevgili yapmama sebepim o adam
Gitmdk istemesemde arabadan inerek kapıyı çaldım. Felix açmıştı kapıyı

Chan:içerdeler mi?

Felix: üst kattalar "Dae" ile ilgileniyorlar ateşi çıkmış

Chan: Dae?

Felix:oğlun chan

Chan:anladım.

Felix:neden söylemedin bize?ya da neden o gün kocanla yeni doğmuş bebeğini oradaca bırakıp Koreye geldin

Chan:felix...yapmak zorundaydım.

Felix:geç yukarı en iyisi.

Felixle yukarı kata çıktık kapıyı açmaya cesaret edemiyordum.

Felix:hadi chan

Chan:korkuyorum benden nefret ediyordur

Felix:ne kadar nefret etse bile içten seviyordur. Sevmeseydi buralara kadar gelmezdi eminim.

Kapıyı açtık ve içeri geçtik.
Orda oturuyordu. Hiç değişmemişti. Daha da kaslı olmuştu ama.

Minho:felix bebeğim çıkalım

Minho felixle çıktıktan sonra odada üçümüz kalmıştık.

Chan:merhaba...

Changbin:chan-ah...hiç değişmedin. Değişen saçının renki sanırı. Sarışın kıvırcıktın şimdi kumral kıvırcık olmuşsun

Bu dediğine hafjf gülümsemiştim

Chan:sende hiç değişmedin sadece daha da kaslı olmuşsun

Changbin:ah evet..

Dae:b-baba...

Changbinin koluna sarılan kırmızı yanaklı çoçuk sanırım korkmuştu bir az

Changbin:dae bebeğim minho amcanın yanına git ilaç versin sana yanıyorsun

Dae:peki baba

Daeye her baktığımda kendime bakıyordum sanki. Çok benziyordu bana..
Dse odadan çıktıktan sonra bir kaç saniye sessizlik çökmüştü odaya