2

62 10 15
                                    

Chan's pov
Sabah yine her zamanki gibi kalkıp kahvaltı ettim ve şirkete yollandım.
Toplantı bittikten sonra odama geçtim bir kaç evrakla ilgilendim. Çok sıkılıyordum. Bu gün erken çıkacaktım. Yarın tatildi hem dae ile vakit geçiririm diye düşündüm.
Şirketden çıktığım gibi minholara gittim kapıyı çaldım. Kapı açıldığında dae koşarak gelip sarılmıştı bana

Chan:oy kuzumm nasılsın?daha iyi misin?karnın ağrıyor mu?

Dae:a-a-ağrıyordu ama l-lixie amca ilac verdi

Chan:oy bebeğimmm

Heycanlı olduğunda kekeliyordu konuşurken saclarını okşayıp içeri geçtim.

Minho:chan konuşa bilir miyiz

Minhoyla bir odaya geçtik

Chan:efendim minho

Minho:böyle kaba seslenmek istemiyorum ama...kocanıda çocuğunuda yakın bir zamanda bizim evden alsan?

Chan:tabii ki minho bsn zaten onları almak için geldim bu gün

Minho:ay bizi rahatsız etmiyorlar ama işte nebileyim zor bir az minik bebekle hem-

Chan:anladım minho sorun değil

Gülümseyerek minhoya sarıldım. Odadan çıktım changbinin olduğu odaya gittim

Changbin:oh geldin mi

Chan:evet changbin eşyalarını topla gidelim

Changbin:nereye?

Chan:benim eve

Changbin:ah chan ev bulana kadar otelde kalırdım ben

Chan:hayır hayır yok öyle bir şey hem minholar rahatsız oluyorlar bir az

Changbin:ah peki

Bir az sonra changbinle daenin eşyalarını aldık ve arabaya bindik. Arabanı ben sürüyordum changbinde yan koltukta oturuyordu. Dae ise arka koltukta uyuyordu
Vardığımızda eşyaları eve götürtük. Changbin kucağında daeyi odama götürdü yatağa yatırdı uyusun diye

Chan:changbin yiyecek bir şey yok ama hemen hazırlarım ne istiyorsu-

Changbin:chan chan gerek yok bir şeye teşekkürler ac değilim

Chan:ama yemedin minholarda da ..

Changbin:olsun ben aç değilim

Chan:...changbin

Changbin:efendim

Chan:sen gerçekten benden nefret ediyor musun?

Changbin:....hayır ama..

Chan:ama ne?

Changbin:seni affedebileceğimi sanmıyorum

Chan:etme tamam ama lütfen daenin yanında bir birimize karşı kaba olmayalım

Changbin:tamamdır

Chan:yemek yapacağım acıksan gel

Changbin:timam ben daenin yanına gidiyorum

-
Yemeğimi yedikten sonra bulaşıkları yıkadım. Odama gitriğimde iste dae ile changbin yatağımda uyuyordu. Üstlerini örttüm soğuk olur diye. Kendim salonda uyurum diye düşündüm. Tam odadan çıkacakken changbin sesledi beni

Missing My Husband || binchanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin