Korktum yıllarca korktum
Hayatım alt üst olacak sanarak korktum
Ortaya çıkacak olan zorluktan korktum
Savaşmayacağını bildiğim için
hiç girmedim zorlu mücadelelere
Bir yerde durdum hep
sarıldım ağladım tutundum sana
içime gömdüm çığlıklarımı
Kaçacağını bildiğim için,
Korktuğumu bile bile direndim
Seni kaybetmekten it gibi korktum
Hayatı tek başıma idame edemeyeceğimi düşünüp korktum
Yalnız kalmaktan korktum
Suçlanmakdan korktum
Baş edememekten korktum
Herşey yarım kalır sanıp
Çekip gidemedim,
Herşey mahvolur sandığımdan korktum
Umudumu hep canlı tuttum,
Ezilmedim, acışmadım kimseye
Belli etmedim
Yıkıntılar içinde kaldım ama bitsin
demeye korktum
■♤■♤■♤■♤■♤■♤■♤■♤
Ne güzel adamdın,Ne güzel severdin
Ne güzel kadındım,
Ne güzel size bakar sizi sever büyütürdüm
Ne güzel görünüyordu dışarıdan
Kızıyordum bazen kendime bazen sana
Suçlu arıyordum
Bir psikoloğa gidiyor, bir terapi alıyor ,çırpınıyor,
Bir türlü olduramıyordum.
Problemin bende olduğunu sanıyordum,
Bunalımın benden kaynaklandığını
senden uzaklaştıkça
Bunalımın benim içimde olmadığını
daha iyi görüyorum
Bunalım birlikte olduğumuz her yerdeymiş,
Eve sinmiş, duvarlara,odalara,
Geçmişe, şimdiye, geleceğe....
Ne yapsak yakamızı bırakmayacak
mutsuzluk hali
Sarıp sarmalamış bizi
kıpırdayamaz olmuşuz, boğulmuşuz,
Birbirimizi boğmuşuz
Görmemişim
Mutluluğu birlikte buluruz sanıp yavaş yavaş ölmüşüz
Çocuklarımızı da neredeyse boğacakmışız
Problemin sende olduğunu sanıyormuşsun,
Anlaşılsan, geçecekmiş hepsi
Sen eksik,yetersiz de ben tam mı sanki
Bana sarılınca geçer sanmışsın
Sevişince, dertleşince, ağlayınca...
Seni anladığımı sandığında
Korktuğumu görmemişsin
Anlaşılamayan iç dünyanla
Neredeyse ömrünü bitirip gidecekmişsin.
Yeni görüyorum
Hiç bir planı huzurla gerçekleştiremediğimizi
Her çabanın elimizde patladığını
Yarınımızın olmadığını
işaretleri okumak istemediğimizi
Kurtulmaya çalıştıkça ikimizin de battığını,
Meğer hepsi boşmuş,zorlamaymış, eziyetmiş
bari geleceğe yazık olmasın
Yas tutarak, mutsuz ,umutsuz...
Yarısını ziyan ettiğimiz ömrümüzün
Kalanında da çırpınarak tüketmemeli
Hayat ikimize de verilmiş bir mucize
bir armağan
Giden gitti
Şimdi
Kalanını yaşama vakti.
■□■□■□■□■□■□■□■□
Ah sevgili
Işığım ol diye
Işığın olayım diye
Şimal yıldızım koydum adını
Işığını benden alıyormuşsun
Işığını mı söndürdüm
Aydınlatamadım mı seni
Karanlığın içinde kaybolma
Başka güneşler de var
Kardelenim dedin bana
Çiğneyip geçtin
Ezenleri izledin
Köklerim hayata tutunmuş ki
Kaybolup gitmedim, bitmedim
Bitmeyeceğim de
O yüzden kardelendim
Sen tanıdığım en iyi adam
Acıları haketmeyen
İyi olacaksın hiç olmadığın kadar
Çok güzel bir dünya kurduk beraber
kendimizden vererek
Tüm güzelliklerin içinde
sen miydin yoksa ben mi
Bozan büyüyü
Yetersiz miydik ikimizde yoksa
Yaralarımızı saramadık.
Avutamadık birbirimizi
Ellerimiz havada kaldı hep
Tutmaz oldu kollarımız
darılıp küsmeden
silmeden anıları
Karanlıklarda kalmasak
hatırı için yaşanmışlıkların,
dost kalsak dost ayrılsak ya
Yine gülümseyebilsek
Düşman olmadan
konuşabilsek,
Bensizlik yıkmasın seni
Hatırla ki birlikte hep yıkıktık
Kaldıramadık birbirimizi
Kaldıramazdık da
Üstümüzde yılların molozları
Hayatta iki tür insan var derler ya
iyiler ve kötüler
Ben hep iyilerden olmaya çalıştım
Sana da hep iyilik yaptım
En mutsuz hallerim de bile
Sevmediklerime bile
Hele çocuklara,yaşlılara, kimsesizlere. ..
Seni kırdım bu çatışmalarımızda,
Canını acıttım
Üzgünüm
Ben tanıdığın en iyi kadın mıyım bilemem
Yaşattıklarını haketmeyen
Yasımı da tutacağım,
Ağlayacağım da
iyi olacağım elbet
Hiç olmadığım kadar...
☆●○●☆●○●☆●○●☆●○●☆●○●☆
