Ve beklemek şimdi hiç olmadığı kadar masumdu.
Kırıklıklarla dolmuş, konuşamamış, derdini anlatamamış,masum bir çocuktu.
Ve beklemek, sonunu getiremediğin bir cümleydi.
Virgüllerle devam eden, şikayetdi.
Beklemek, geriye doğru adımlar atmaktı.
Ve beklemek,seviyorum diyenlerin bıraktığı en büyük enkazdı.
