Bir akşam vakti dolunay parlıyor.
Gözlerini andıryor.
Yıdızlar bir bir çoğalıyor.
Gece üzerime çöktü. Saat, gecenin bir yarısı ve ben dışarıda
Senin gölgen yanımda.
Üzerimde, siyah dizlerime kadar uzanan paltom, kirli sakalım ve dinmeyen gözyaşlarım.
Nereye olduğunu bilmeden yürüyorum uzaklara, çok uzaklara.
Birden gökyüzü siyaha büründü.
Yağmur, ufaktan başladı yağmaya.
Sen üşürsün.
Ellerini sar avuçlarıma.
Sarıl o güzel yüzünle, boynuma.
Sevgi sözcükleri söyle, bana.
Güneş açtır, baharlarıma.
Seviyorum işte anlasana.
Ne gerek var papatyaları saymana.
