KARANLIK DÜNYALAR

Kovalayan.

Nefesim tükenene kadar kaçtığımı, en sonunda bilmediğim bir şehire girdiğimi hatırlıyorum ondan sonrası bomboş karanlık bir odada uyanana kadar.

Bir sandalye üstünde oturuyordum ellerim arkamdan bağlanmış ayaklarımı bağlamamışlardı, o okulda sürekli ellerimi bağlarlardı bu yüzden ellerimi bu bağdan açmayı çok iyi biliyordum bir süre uğraştıktan sonra açtım ve çıkış yolu aramaya başladım.

Ama bomboştu, bakıyordum her yeri arıyordum heryer bomboştu.

En sonunda bir kapı buldum ve o kapıyı açtığımda karşımda çok güzel bir yerle karşılaştım.

Güzel altın döşemeler vardı altından yapılmış bir salon gibiydi iki tane merdiveni vardı ve ikisi de yukarı çıkıyordu birde asansör vardı.

Aşırı zengin birileri beni kaçırmış mıydı?

İşte bunu çok sevdim!

Üst kata asansörle çıkmak için asansöre doğru yürümeye başladım bu kadar zenginler madem bu asansöre binmeliydim.

Asansöre bindim 2. Kata tıkladım ve çıktım asansörün kapıları açıldığında karşımda biri vardı.

Kirli sakallı kaydırak gibi bir burnu olan biri bu hatları onu harika göstermişti!

Yüzüne baktım, yüzüme baktı en sonunda konuşan o oldu.

"Sen nasıl o odadan çıktın?"

"Ellerimi çok acemice bağlamıştınız bende ellerimi açmayı başardım, Ayrıca kapıyı da kilitlememişsiniz."

Bir süre yüzüme baktı sonra da tavana baktı sonra tekrar yüzüme tekrar tavana derken asansörün kapıları kapandı o tanımadığım adam bir anda asansöre atladı içeri girdi ve asansörün ışıkları kapandı.

"Noluyor be!"

"Asansör bozuk bu yüzden buna kimse binmez. Birinin bindiğini anlayınca kim bindi diye bakmaya gelmiştim bende."

"Sağol açıklama için ama napacağımızı sorduğumu hatırlıyorum?"

"Durup asansörün açılmasını bekleyeceğiz"

Bir anda bir ışık geldi, telefonunun ışığını açmıştı, yere oturdu ayaklarını uzattı ve sırtını asansör duvarına yaslayıp gözünü kapattı.

Ceplerimi karıştırdım cebimden bir bıçak çıkmıştı aniden içime öldürme arzusu geldi, yıllar sonra birini öldürmek istiyordum.

Bıçağımı ona doğru yönelttim üstüne atladım ve binlerce kez onu bıçakladım ellerimdeki kan ve o koku o kadar hoşuma gidiyordu ki...

Adamın üstünden kalktım, ışıklar açıldı tekrar onun ölü bedenine bakmak isterken orda yerde ölü bir beden göremedim.

Adamın ölü bedeni yerde yoktu?

Bu nasıl olmuştu?

Aklımda sorular uçarken asansörün kapısı birden açıldı ve.. yine aynı adam.

Ordaydı karşımda, ellerimdeki kana bakmaya çalıştım ama ellerimde ki kan yok olmuştu bıçak bile elimde değildi.

Önümdeki adamı ittirdim ve koşmaya başladım bir oda gördüm oraya girdim o odada binlerce aynı adamdan vardı ve elimde bir bıçak belirdi.

Korku ve sinirle ordaki adamların hepsini öldürmeye başladım ben öldürdükçe adamlar kayboluyordu ama ellerime kanları bulaşıyordu bunu anlayamıyordum ama öldürme arzum içimi dolduruyordu.

En sonunda hepsini öldürmeyi becermiştim ilk olarak odaya baktım oda bomboştu yerde cesetler yoktu, bomboş bir odaydı. Sonra ellerime baktım ellerimde kan yoktu bıçak elimden gitmişti aniden odanın kapısı kapandı ve odada ki ışıklar açıldı.

Oda bir kız odasıydı tatlı bir yatak vardı odanın içinde bir oda daha vardı oraya girdiğimde makyaj ve kıyafet odası olduğunu anladım, çok güzel döşenmişti tam bana göreydi.

Onun yanındaki diğer bir odaya baktım kapısını açtım ve buranın bir kütüphane olduğunu anladım, çok güzel kitaplar benim okuduğum, okumak istediğim kitaplar vardı burada birde buranın bir banyosu vardı, sanki hiçbir şey olmamış gibi makyaj, kıyafet odasına girdim ve kendime makyaj yapmaya başladım. Harika olmuştum, beni gören adam yerlerde yuvarlanırdı vallaha!

Aynada kendime gülerek bakıyordum.

Makyaj yapmayı bırakıp kalktım yerimden kıyafetlere bakmaya başladım güzel kıyafetler vardı üstümdekileri çıkardım, üstüme mavi çiçekli bir elbise giydim.

Boy aynasında kendime baktım çok güzel olmuştum, bir anda dış kapının açılma sesi geldi. Kim olduğuna bakmam gerekiyordu.

Makyaj-kıyafet odasından çıktım çıktığımda yine karşımda aynı adam vardı.

"Merhaba! Güzel olmuşsunuz, çabuk alıştınız bakıyorum da."

Yüzüne iğrenir gibi baktım ve yatağıma yattım, artık bu oda benimdi!

O da odanın kapılarını kapadı ve yanıma doğru yaklaştı o sırada ben yatakta dikleştim ve yatağa oturdum.

Yanıma geldi o da yanıma oturdu benim yüzüme bakmaya başladı yandan yandan.

Bakıyor, bakıyor ve bakıyordu sadece baktı ve konuşmadı en sonunda ben ayağa kalktım, onunla oyun oynamak istiyordum.

Yatağın etrafında dolandım yavaşça ve onun yanına geldim elimi omzundan göğüslerine doğru indirdim kaslı biriydi!

Bana dimdik bakıyor hiçbir tepki vermiyordu ellerimi boynuna doladım ve yüzümü yüzüne yaklaştırdım.

"Sen kimsin? Beni neden buraya getirdin?"

Fısıldar şekilde söylediklerimden sonra sakince güldü.

"Ben senin ecelinim Doğa."

"Sen benim ecelimsen bende senin peşinden gelen bir kişiyim."

"Ya ben kaçarsam?"

"Bende kovalayan olurum o zaman."

Bu hikaye hiç okunmamasına rağmen yazmaya devam ediyoruum umarım birgün kocaman bir aile oluruz.. 😘