HADEME

11.Bölüm:Gidiyorum

Selamlar

Nabersiniz?

Arkadaşlar okuyonuz eyvallah da votelemeyi unutuyonuz

O yüzden yıldızı parlatalımm:)))⭐⭐⭐

____________________________________________________________________

"Bebeğim nikah tarihini hangi güne alayım?"

Kapıyı sertçe çalmaya devam ediyordu ve kalp atışlarım gitgide hızlanıyordu ve... Ve çok korkuyordum.

"Güzelim bak şu kapıyı aç yüzyüze konuşalım hem hayırlı işler de aceleci olmalıyız,değil mi?"

Saçmalamaya devam ediyordu ve biraz daha tekmelerse kırılacağa benziyordu.

Hemen küçük bir koltuğu kapının önüne itmeye başladım derken kapı sertçe açıldı,

"Vay vay vay kapının önüne barikat koymalar falan"

O an bakakaldım yüzüne.Bir şey diyemedim.Yavaşça üzerime geliyordu.Ben de geri gidiyordum.Bir adım daha attığımda duvara yapıştığımı fark ettim.Dibimdeydi şuan ve bu iğrençti.

Onu ittiğimde bileklerimi tuttu ve sıkmaya başladı.Acıyordu.

"Bırak beni! Acıtıyorsun bırak!"

Ne kadar kurtulmaya çalışsam da olmuyordu.

Furkan'dan

Neredeyse yarım saattir yoktu ortalıkta şerefsiz.Bir sigara içmek bu kadar uzun sürebilir miydi?

İçime bir kuşku düştü o an.Ya Umay'ın yanına çıkmışsa?

Alel acele merdivenleri çıkmaya başladım.Eğer ki Umay'a bir zarar vermişse yaşatmazdım onu!! Abiler kardeşlerine zarar gelmesini istemez!!

"Bırak bileğimi acıyor,bıraksana!!"diyordu Umay.

Umay?

Hemen girdim odaya.Kenara sıkıştırmıştı Umay'ı.Geberteceğim lan seni!

Omzundan tutup karşıma aldığım gibi gömdüm kafayı.Sendeledi önce,sonra bir hamle yapacaktı ki yumruğu geçirdim gözüne.

O dengesini kaybederken Umay'ın bileği takıldı gözüme."Acıyor mu?" Dedim ellerine karşılık.

Gözlerini yerden kaldırıp baktı bana.

Bakma bakma!

Derken dudağımda hafif bir acı hissettim.Yok ben katil olacağım!!!

Bileklerinden tutup sıkmaya başladım."Sen kimsin lan Umay'a dokunuyorsun? Sen ne tür bir parazitsin?" Derken sıkmaya devam ediyordum."Ah bırak kıracaksın,bıraksana lan"

"Tamam yeter Furkan bey bileği kırılacak!" Dedi Umay.

"Kırılsın,gerekirse tüm kemiklerini kırarım onun"

Biraz daha sıktım bileğini.Sonra beline diz kapağımı vurup indirdim yere."Dua et burada Umay var yoksa seni bin parçaya bölerdim.Bir daha" Sıktığım bileği kırılmıştı "Seni değil bu evin dışında,şirkette bile görmeyeceğim.Bitti, iş hayatında, hayatında" dediğim an kendime çevirip yumruklarımı yüzüne indirmeye başladım.Yüzü kana bulanmıştı.Gömleğinin yakalarından tuttum ve sallamaya başladım.

"Tamam yeter bırak beni,tamam yaklaşmayacağım."diyordu sarhoş misali.

Yakalarını bıraktım.Dizlerinin üstüne düştü.Eliyle kanlarını sildi.
Sonra kalktı yavaşça.Çıkmasına izin vermedim.

"Özür dile Umay'dan!!!"

Şaşkınlıkla bana baktı.Döndü yüzünü Umay'a.

"Ö-özür dilerim Umay hanım"

Kavga esnasında görmemiştim ama ağlıyordu.Niye ağlıyordu ki?

"Bir daha"

"Özür dilerim"

"Aferin böyle kalıbının adamı olacaksın"

Dedim ve kapıya yöneldim.Kavga sırasında kimse gelmemişti.Ama bu pisliği herkes öğrenmeliydi.

Kolundan tutup çıkaracağım vakit Umay aklıma geldi, arkamı döndüm yatağa oturmuş sessizce ağlıyordu.İçim acıdı onun o haline.

"Umay"dedim yumuşakça

Başını kaldırdı.Gözleri şişikti.Hemen indirdi gözlerini yere.

"Furkan bey,ne oluyor burada" Dilber ablaydı."Abla sen Umay'ın yanında kal ben geliyorum beş dakikaya" dedim ve hadsizi de alıp çıktım odadan. O gözyaşlarının bedelini tek tek ödeyecek bu it!!

İndim aşağı."Sen o kadar alçak bir herifsin ki,seni bu zamana kadar şirkette tuttuğum için kendimden özür dilerim" dedim sinirle.

"Oktay, oğlum noldu sana? Dedi annesi

"Oğlunuzu Umay hanım'ı kenara sıkıştırır vaziyette buldum ve gerekeni yaptım.Ellerime sağlık.Daha fazlasını da yapardım da ellerime yazık.Ve oğlunuzu orada burada övmek yerine bir dönüp bakın kendi elinizle yetiştirdiğiniz canavara."dedim ve Oktay'ı salon ortasına atıp dışarı çıktım.

Umay'dan

Yine ağlıyordum mal gibi.Dilber abla beni koynuna almış, sakinleşmemi bekliyordu.Önce serhat şimdi de bu Oktay pisliği! Burada kalmaya devam edersem bu tür olayların ardı arkası kesilmezdi biliyordum.

Ağlamaya değmezdi. Gözyaşlarımı sildim.Bu kadar güçsüz olursam gelen ezer giden ezer!
Hemen ayağa kalkıp toparladım kendimi.Sahipsiz değilim.

Evet sahipsiz değilim ben.

Allah var.O asla bizi bırakmaz.Allah hepimizin sahibi.İyiki Allah var.

"İyisin değil mi kızım?" Dedi Dilber abla.

"İyiyim iyiyim" dedim sahte gülüşümle.

İçeri Furkan girdi,

"İyi misin Umay?"dedi bana.

Başımı salladım.

"B-ben istifa ettim"

"Anlamadım?"dedi Furkan

"Gidiyorum ben"

____________________________________________________________________
Bölüm sonu

Nasıldı?

Bir sonraki bölüme kadar kendinize iyi bakın

Görüşürük:)))

🌷🌷🌷