HADEME

14.Bölüm:Hastane

Selamlar efenim:)

Bölümler 2 günde 1 geliyor çünkü ananemlerdeyim:))))

Ve tilifonum olmadığı için arada sırada atabiliyom:))))

Neyse hadi buyrun💜💜💜
______________________________________

"Gitmezsen olmaz mı?"

Neden gitmemi istemiyordu ki?
Anasız babasız,kelimenin tam anlamıyla sahipsiz birini kim hala yanında tutmak ister ki?

Tamam Umay sakin,bu kadar ezik değilsin.

Allah var.Hatırla bunu,hatta hiç unutma!!!

Yere bakarken gülümsedim.Ardından konuşmaya başladım.

"Furkan bey emin olun ki benden daha iyileri var,iyileri var derken kahve konusunda olsun,temizlik konusunda olsun var iyileri"

Durdum devam ettim.

"Beni yanınızda tutmanız sizin için büyük zaman kaybı olur-

"Konuşma öyle!,ben gayette kahvelerin olsun temizliğin olsun,beğeniyorum,evet bir iki defa sızlanmış olabilirim ama seviyorum arkadaş!"

Sözünü bitirdikten sonra doktor kayan kapıdan çıktı.Hızla kalktık ikimizde.Hadi inşallah:)

Doktorun yanına yetiştiğimizde konuşmaya başladı,

"Cevdet bey'in kalp atışları belli düzenine ulaştı.Biraz sonra taburcu ederiz.Tekrardan geçmiş olsun"

Dedi ve ellerini önlüğüne yerleştirip önümüzden geçip gitti.

Furkan gülümsedi.Ben de onun ardından gülümsedim.

Sonra Zahide hanım bana sarıldı,bekletmeyip sarıldım ona

Dilber abla gelmemişti.Nilay hanımın bebeğine bakıyordu.

Zahide hanım ayrıldı benden.Mutluydu.Keşke diyordum...bazen keşke yerine iyiki diyebilseydim...Ama olmayınca olmuyor işte...

"Umay iki dakika gelir misin benimle?"

Nilay hanımdı.Hayırdır inşallah?

Yavaşça yanına yaklaştım.Vardığımda yürümeye başladı.Ayak uydurdum.

Aşağı kata giden merdivenlerin önünde durdu.Durdum.Konuşmaya başladı,

"O ne öyle sarılmalar,tebessümler,nasihatler falan!!Noluyoruz kızım!!"

Sinirlerim gerildi.Ağzımızın tadı kaçmazsa olmaz zaten!

"Nilay hanım sessiz olur musunuz?Burası bir hastane-"

"Başlatma hastanesinden.Kızım benim kaynanama öyle elin kızı sarılamaz anlıyor musun?"

"Biraz daha dikkatli izleseydiniz benim değil onun sarıldığını görürdünüz."

Dedim ve ilerlemeye başladım.
Kolumu tuttu.

"Söyleyeceklerim bitmedi daha,nereye?"

"Bırakır mısınız?Artık dinlemek istemiyorum"

Kolumu ne kadar kurtarmaya çalışsam da olmuyordu.En sonunda kurtardım.Ama ayaklarım artık yere basmıyordu.

Yuvarlanıyorum.Hissetmiyorum.Yavaştan gidiyorum.Gözlerimi son kez gezdirdim etrafta.Vücudum çok acıyor Sol yanımdaki ıslaklık ne? Yüzümde ıslanıyor.Ben öldüm galiba...

◇◇◇

Gözlerimi yüzüme vuran sert ışığa alıştırmaya çalışarak açtım.Neredeyim ben?Az önce noldu ki bana?