Mavi Gri

6. Bölüm

Tamam, son zamanlardaki mental sağlığım gerçekten medyadaki gibi...

Mavi Gri'ye hiç yorum gelmiyorr...

Oy?

Yorum?

İyi okumalar...

Zordu.

Şu iki yılda yaşadıklarım ruhumu emmişti resmen. Sadece nefes alıyordum. Bir insanın nefes alması, kanlı, canlı olması onun yaşadığını göstermezdi. Aynı şimdi ki gibi. Gerekmediğinde konuşmazdım. Yemek çok nadir yer, yediğimde de birkaç lokmada doyardım. Uyku ilacı almadan uyuyamazdım. Gülmezdim de mesela. 'En son ne zaman güldün?' diye sorsalar cevaplayamazdım.

Şimdi bir kolumda Werner, diğer kolumda da Malfoy vardı. Ancak adım atacak halim yoktu. Gözlerimden yeniden yaşlar firar ederken Werner kolumu daha sıkı kavradı.

''Yn! yn bana bak! Bak bana!'' dediğinde ona baktım.

''Sakin olmalısın! Bunu kendine neden yaptın aptal kız!''

''Werner, dur. Kriz geçirmiş olmalı'' dedi Malfoy.

''Yürüyebilir misin?'' diye sordu Werner. Başımı olumsuz anlamda salladığımda ise hemen beni kucağına aldı.

''Kolların çok kötü olmuş! Kahretsin!'' dedi Werner hızla yürürken. Malfoy'da arkamızdan geliyordu. Vücudum şiddetle titrerken dudaklarımdan çıkan acı iniltiye engel olamadım.

''Lanet olsun!''

Gözlerim kararırken nerede olduğumuzu bilmiyordum. Dudaklarımdan bir inilti daha çıktığında Werner nerdeyse koşmaya başladı.

''Gözlerim kararıyor...'' dedim kısık ve hırıltılı sesimle.

''Geldik güzelim. Revire az kaldı.'' dedi ve bana baktı. ''Kapatma gözlerini!''

Gözlerimi kapatmamak çok zordu. Yine kararıyordu. Zihnimde onunla beraber kararıyordu. Hayat kararıyordu. Her şey benimle beraber kararıyordu.

''Madam! Yn kriz geçirdi!''

Vücudumun yumuşak bir yere koyulduğunu hissettim. Ardından kolumda ufak bir sızı. Burnuma gelen elma, bergamot ve deniz kokusu...

Telaşlı birkaç insan sesi...

Ve ardından kapanan zihnim...

-

Gözlerim çok fazla ağrıyordu. Açmam gerekiyordu ama olmuyordu. Bütün vücudumla beraber onlarda yenilmişti. Hayata, yaşadıklarıma, krizlerime...

Bütün vücudumu kasarak, büyük bir uğraş sonucu gözlerimi araladım. Etrafıma yorgun ve baygın gözlerimle baktım. Görüş açıma ilk giren kişi Werner'dı. 

''İyisin?'' 

''İyi olmaya çalışıyorum'' dedim kısık sesimle. Gülümsedi.

''Sen en iyisisin'' dedi. Bakışlarım sol tarafımdan sağ tarafıma kaydığında yutkundum.

''Selam'' dedi Malfoy.

''Selam'' dedim umursamazca. 

''İnsan bir teşekkür eder'' dediğinde gözlerimi devirdim.

''Uzun zamandır teşekkür etmiyorum.'' dedim.

''İyi'' dedi.

''İyi'' dedim.