3 - BENIM OLDUGU SÜRECE

35 3 1
                                    

Kahvaltı da kimse benim kadar sıkıcı durmuyordu. Sanki herkes dünü unutmus çoktan İstanbul hayallerine dalmışlardı ! Tamam. Bu zaten babamın kararıydı ve istedigi gibi de olacaktı. Yani onun mutsuz olmasını gerektiren bir konu yok. Peki ya annem ! Sanki dün karşımızda somurtan teyzemdi. Tabi ya. Acaba babam İstanbul'a gidince hangi oturma takımını almakla kandırmıştı onu.

" Mira.. kahvaltın bittikten sonra marketten süt ve puding alıver. Bugün bütün mahalleliyi çagırıcam. Güzel birseyler yapmalıyız. " Hiç oralı olmamıştım. Şuan sadece tabağımda ki peyniri didelemekle meşguldüm.

Babam sonunda masada benimde varlığımı fark etmiş olacak ki
" sende annene yardım ettikten sonra birseyler yapabilirsin Miracım. Okul arkadaslarını çağır. Anıl'la Selen dr gelir. Güzelce bir veda partisi yapın bakalım "

Son cümlesini söylerken alaycı bir sekilde gülerek arkasına yaslandığını farkettim. Hayır niye benle ugraşıyor ki bu adam. Bitir tabağını kalk ve o çok sevdiğin işine git !

" nihayet bi okulumun olduğunu fark ettin baba. Onu ne yapamyı düşünüyorsun ? "

Bir kaç saniye elini çenesinde tuttu. Ciddi ciddi düşünüyor muydu ? Yani bir umut var. Sevindim.

" hmm.. evet okulu İstanbul'a taşıma fikri kulağa pekte kötü gelmiyor. Ama merak etme Miracım İstanbul'daki okullar sana fazlasıyla yeterli olmalı. " gıcık ! Hıç istifimi bozmadan peynirime geri döndüm. Yazık. Kaç parçaya bölündüğünü sayamıyordum bile !

Babam zaten cevap beklemiyormuşçasına çayından bir yudum aldığı gibi hızla mutfaktan ayrıldı. Ben mi ? Şuan anneme ölümcül bakışlarımı atmakla meşgulüm.

" Ooo Anıl bey erkenciyiz " Anıl'ın ismini duyunca yüzümdeki anlık gülümsemeyi engelleyemedim. Hemen masadan kalkıp sesin geldigi tarafa doğru ilerledim. Sokak kapısına yaslanmış ifadesizce içeriye doğru bakıyordu. Beni görünce küçük bir tebessüm etti ve yanağıma bir öpücük kondurdu. Babam ise çoktan arabasını çalıştırıyordu. Anıl her zaman olduğu gibi yakışıklılığından taviz vermiyordu. Siyah pantolon üstüne v yaka beyaz tişört. Normalde tişört giyen erkekleri sevmezdim fakat Anıl'ın üstüne öyle güzel oturuyorlardı ki olduğum yerde saatlerce o duruşunu seyredebilirdim. Bu çocuğun bu kadar kusursuz olmasına dayanamıyorum. Hatta bazen neden ömrümün sonuna kadar sevebileceğim bir sevgilim değilde sadece 17 yılımın her anında yanımda olan bir salak olduğunu düşünmedim değil. Neyse. Olsun böylede severim.

" Hayırdır veda partisi için yardım etmeye mi geldin ? " ne diyordum ben. Gerçekten psikolijim bozuk !

" Mira ne saçmalıyorsun yine ? " haklıydı.

" Her zaman ki babam espirileri işde. Yine beni sinir etmeyi becerdi. Uyuz. " dedim gözlerimi devirerek.

Kısa bir bakışmadan sonra ellerini saçlarının arasından geçirdi ve
" Sanırım bu işi ciddiye alan bi tek bizleriz " dedi ifadesiz suratıyla.

Başımı onaylar anlamında salladım. Ne diyeceğimi bilmiyordum. Her an gözlerim dolabilirdi.

" Neyse.. hadi çabuk hazırlan. Madem sayılı günlerimiz var şu 3 günün hakkını verelim değil mi ? " gülümsedim. Şu 3 günde isteyebilecegim en güzel şeyi verecekti bugün bana. Anıl'la kocaman bir gün. Tekrar başımı masumca salladım ve koşar adımlarla merdivenleri çıktım.

Hemen dolapta ilk gördüğüm siyah pantolon ve mavi kolsuz tişörtü üzerime geçirdim. Fakat saçlarımı fönlemem muhtemel 20 dakikamı almıştır. Aşağı indigimde Anıl 'ın ölümcül bakışlarına maruz kalmamak için hemen fazla özen göstermeden 2 tel tokayla saçlarımı tamamladım. Pantolonun paçalarını da 2 kat katladımmıydı tamam şimdi hazırım.

Merdivenleri ikişerli bir şekilde inerken Anıl ve annemin gülüşleri kulaklarımı doldurdu. Sanırım mutfaktalar. Indiğimde Anıl'ı amsada otururken annemi de market poşetinin içinden süt çıkarırken buldum. Anlasılan süt ve pudingi Anıl'a aldırmıştı.

Anıl beni görünce hemen ayağa kalkti ve üzerime doğru yürümeye başladı.

" oldu o zaman biz kaçtık Nihal abla " annem başını kaldırıp bize baktı.

" ah.. pekala iyi vakit geçirin bakalım. "

Anıl genişçe sırıttı. Gülüşlerini bubkadar yakından izlemek muazzamdı.

" merak etme. Kızın benim olduğu sürece iyi vakitler bile bizi kıskanıyor " bana bakınca gözlerinin ta içine bakıp gülümsedim. Benim olduğum sürece mi ? Şapşal ya. O ne öyle. Sevgili gibi.





Kusura bakmayın biraz geç yayınladım. Meşgul olduğum için değil kitap pek içime sinmedi. O yüzden fazla bağlanmayın. Her an devamı gelmeyebilir :(
Fakat aklım da cok güzel bir kitap var takipte kalın. Yeni kitabimi seveceginizden eminim :)

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 07, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

MAVİ SOKAKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin