ညဘက်အိပ်ရာထဲမှာ ဂျန်းနီကိုလီဆာကဖိထားပြီး ဂျန်းနီရဲ့နှုတ်ခမ်းကိုလီဆာကနမ်းလိုက်ပြီး ပြန်ခွာ၍ ဂျန်းနီကိုကြည့်လိုက်တယ်
“ငါတို့မနက်ဖြန်အလုပ်သွားရမှာ အိပ်ကြရအောင် ”
သူမတို့နှစ်ယောက်အိပ်ချိန်က ၂နာရီနဲ့၅မိနစ်ဖြစ်နေပြီ
စားပွဲပေါ်ပင်ဂွင်းနှိုးစက်ကြီးက ရုတ်တရက်ထမြည်လာလို့ ဂျန်းနီအိပ်ချင်မူးတူးဖြင့်မျက်လုံးကိုပွတ်ရင်းနိုးလာခဲ့တယ်
“ဘယ်လိုနှိုးစက်ကြီးတုန်း”
မျက်လုံးဖွင့်ဖွင့်ချင်းဘေးမှာအိပ်နေတဲ့လီဆာကိုခေါ်လိုက်တော့
“လီဆာ ”
လီဆာမဟုတ်ဘဲ ဂျန်းနီအရပ်လောက်ရှိတဲ့၀က်ဝံရုပ်ကြီးကနေရာယူလျက်
“ငါအိမ်ကိုဘယ်အချိန်တုန်းကပြန်ရောက်နေတာလဲ”
အရင်ငယ်ငယ်က သူမအဖေအမေ အဖွားနဲ့အတူတူနေခဲ့တဲ့အိမ်ကိုပြန်ရောက်နေခြင်း။
ထလိုက်ပြီး မှန်ရှေ့အကြောဆန့်ကာ သန်းနေရင်း
“အရမ်းအိပ်ခဲ့ရလို့ခေါင်းတောင်မူးတယ်ငါဘယ်လိုအိမ်ပြန်ရောက်နေမှန်းမသိဘူး”
“ဟမ်”
ကိုယ့်ရုပ်ကို ပြန်ကြည့်တဲ့အခါမှာ ၁၇နှစ်အရွယ်ဖြစ်နေသောအခါ
“ဟမ် ငါဆံပင်အတို ပြီးတော့ ခေါက်ဖုန်း
ပြီးတော့ အဖွားကျွေးတဲ့မစားချင်တဲ့မုန့်တွေ မစားချင်လဲစားခဲ့ရတာမလား
ဒါနဲ့ အထက်တန်းကျောင်းဆိုတော့ လီဆာလဲ
ငါနဲ့သူနဲ့ကကျောင်းတူတူပဲလေ
Grade 11, class 12
“ဟူးနောက်ဆုံးတော့ငါရောက်လာပြီ ၊ငါမှတ်မိသလောက်သာမှန်တယ်ဆိုရင် လီဆာကဒီအခန်းထဲမှာပဲ သူမဘယ်မှာထိုင်နေတာလဲ ”
အခန်းအပြင်ပြတင်းပေါက်ကနေ လီဆာကိုချောင်းနေတဲ့ဂျန်းနီဂင်
ပြတင်းပေါက်ကအကြည်ဆိုပေမဲ့ အခန်းထဲကလူတွေကသာအပြင်ကသွားနေတဲ့ကျောင်းသုကျောင်းသားတွေကိုမြင်ရတာဖြစ်ပြီးအပြင်ကကြည့်မယ်ဆိုရင်တော့ သေချာပေါက် မှန်နားကပ်ကြည့်မှမြင်ရတာမျိး
YOU ARE READING
return to school life and first love
Teen Fiction27နှစ်အရွယ်ရှိတဲ့ ဂျန်းနီဂင်နဲ့17နှစ်အရွယ်ရှိတဲ့ဂျန်းနီဂင်နေရာချင်းလဲသွားတဲ့အခါ