1.BÖLÜM

675 43 169
                                    

Hayat nedir hayat herkes için gelip geçici bir şeydir iki heceden oluşan bu sözcüğün hayatımıza kattıkları ağır darbeler olur

Peki mucize, mucizeye inanır mısınız mesela ben inanmam herkesin hayatına kötü zamanlarında uğrayan mucize

Ben küçükken dayak yerken nerdeydi

Ya da

Her gece babamın tacizlerine uğrarken nerdeydi

Ya da

Her gece abimin tecavüzlerine göz yumarken nerdeydi

Ya da

Abimin yaptığı orospu imalarına uğrarken nerdeydi

Ya da

Asker olucam dediğimde bayilana kadar dayak yerken nerdeydi

Ya da

Harp okuluna kimsenin haberi olmadan girip kazanınca öldüresiye dövülurken nerdeydi

Ya da

Öldüresiye dayak yedikten sonra yağmurlu havada sokağa atılırken nerdeydi

Ya da

Ben tüm bunlara maruz kalırken annemin sadece kenarda seslerden korkmaması için kulağını kapatıp sessiz kalırken nerdeydi

Evde her zaman en sevilen ablam ve abim olmuştu ikisine de ne abi ne de abla diyesim geliyor ama ağız alışkanlığı abimi hayatım boyunca affetmiyceğim kesin mesleğe başlarken yemin ettim ama ablam

Ablam gelip özür dilese kabul ederim ablamın bir suçu yok ben dövülurken ne kadar araya girmeye çalışsada abim ve annem izin vermiyordu

Ya da girdiği an o da dayak yiyordu içimin en çok acıdığı yer ise bi keresinde ablam beni kurtarmak için araya girdiğinde babam beni kenara fırlatıp ablamı dövmeye başlamıştı

İşte o zaman benin için ağzını açıp tek bir kelime demeyen kadın ağlaya ağlaya yalvarması idi onun bir suçu yok diyerek bağırıp bir kere bile benim için dönmediği o gözyaşlarını ablama dökmüştü

Hatta bir ara araya girmeye çalışıp o da dayak yerdi ikimizde onun kızı değil miyiz bende onun kızıyım neden Ablamın saçlarını okşadığı gibi benimkileride okşanmadın anne

Neden ablam anladığında onun gözyaşlarını silip benimkileri silmedin anne

Neden abime ya da ablama gösterdiğin o sevgiyi benden eksik ettin

Ben senin yavrun değil miydim

Neden şuan karşımda olsa ona tek diyeceğim şey bu olurdu neden anne neden beni de sevmedin..

Ama ben hayallerimin peşinden koştum bak anne büyüdüm ben artık o yedi yaşında ki kız çocuğu değilim belki şimdi seversin be annem

Bak ben büyüyüp genç kız oldum bak berfu Özçelik oldum hayır binbaşı berfu Özçelik oldum hayır dağların korkulu rüyası maçka oldum anne tüm askeriyeyi tek bağırışımla kokutan kızım ben anne ama sen karşımda olursan ben gözyaşlarımi tutamıyorum

Senin karşında tüm gardim ve maskem iniyor anne tüm askeriye benden korkarken ben senin karşında sevgiye aç küçük kız oluyorum annem

Yanağımdan akan gözyaşıyla yattığım yerden doğruldum askeriyede bana verilen odada kalıyordum tek kadın beni olduğum için rahattım uyku tutmadığı için kalkıp üzerime kamuflajımın ceketini giydim çekmeceden de sigaramı ve gri zippomu alıp dışarı bahçeye attım kendimi

BİNBAŞI BERFU ÖZÇELİK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin