10.Bölüm

37 2 0
                                    

ILGAZ

"Kalksana lan 1 saatir uyandırmaya çalışıyorum akşam oldu "

Uyandırılmaktan nefret ederdim "Yine ne var Ali rahat bırak beni"

"Uyan lan yeter uyudun saat 8 1 saat kaldı"

Söylene söylenede olsa kalkmıştım sonunda uyanır uyaaz sigramı hırkamın cebindrn alıp ateşledim ve cigerlerimi işgal etmesine izin verdim tek çekişte yarıya gelmişti söndürüp banyoya girdim soguk duş beni tek kendime getiren şeydi. Buz gibi suyun vucudumu sarmasıyla kendime gelmiştim işte akşamki dövüşe hazırdım. Duştan çıkıp altıma şortumu giyinip aşagı indim dövüşün olduğu alan kalabalıktı arka tarafa geçip saatin gelmesi için siyah eski yırtılmış deri koltuga gömüldüm

"Evlat bu gün nasılsın "

"Iyiyim " küçüklüğümden beri abim babam dediğim tek kişiydi Şeref abi burdakilerin çoguda babası olarak görürdü. Kafes dövüşüne kücükken burda kaldığım zaman gizlice izlerdim sonra liseye ilk başladığım zamanlar kendimi geliştirerek brnde dövüşlere katıldım artık çok zevk vermiyodu ama devam ediyodum işte Şeref Baba istemiyordu en başından beri ama onu dinlemediğim tek konu buydu dövüş.

...

Saat gelmişti ringe çıkma vaktiydi işte içimi dökmek için iyi bir zamandı. Karşıma benim iki katım kadar bi adam gelmişti çoğu zaman böyle olurdu ama yenilmezdim çünkü tüm nefretimle gelirdim ve yenerdim. Şimdide öyle olacaktı. Komut verilmesiyle dövüş başladı yumrugu karnıma yediğimde geriledim tam yüzüme gecirecekken egilip bir yumrukta ben gecirdim tekme atıp onu yere sermiştim üstüne gidip durmaksizin yumrukladım bu seferde beni altına alıp o yüzümü yumruklamaya başladığında kendimden geçicek gibi oldum ama yinede pes etmedim kendime gelip tam yumruk yiyecekken eline sıkıca tutup ittirdim zorlada olsa onu alt etmistim altından kalkıp hızlıca karnına dirsegimi getirdim yere serildiginde hakem saymaya başladı yerden kalkamayınca dövüş bitmisti baya bi hırpalanmıştım hakem kolumu kaldırınca salondan sesler yükseldi salonu terketmistim hemen salobdan cıkıp hemen odama geçtim yatağa kendimi attım kapım çaldığında yerimden kımıldayacak halim olmadığı için umursamadım. Kapı zorlayınca kalkıp açtım
"Ne var lan"
Gelen Ali'ydi başka kim gelebilirdiki.
"Bu seferkinde baya para kazandın" dedi "iyi simdi çık "dedim beni itip içeri girdi kendini koltuğa attı. Yuzum dağılmış bi vaziyetteydi gidip duş aldım ve uyudum karanlık iyi geliyodu daha çok karanlığa ihtiyacım vardı.

MEYRA

Butun gun evde geçirdim normal insanlar haftasonlarini gezmeye ayırırdı ama ben evde dinlenmeyi tercih ediyordum. Şimdi gecenin bi yarısı aklıma nerden geldi bilmiyorum ama Ilgaz'ı merak ediyordum. Neden aklımdan çıkmıyo. O beni gram düşünmezken ben deli gibi her dakikamı onu düşünerek geçiriyordum. Hemde gecenin bilmem kaçında iyice kafayı bozdum. Uyumak belki bi kaçış olur diye yatağıma girip uyumaya calıstım.

Sabah kalktığımda saatin 7 oldugunu gormemle hayal kırıklığı yaşamam bir oldu gozlerimi kapayım uyumaya calıştım ama olmuyodu güneş doğdumu uyuyamazdım her nekadar geç yatmış olsamda kalkıp banyoya gittim elimi yüzümü yıkadım üstümdeki pijamadan kurtulup taytımı ve siyah atletimi giyindim spor hırkamıda giyinip saçlarımı tepemden sıkıca bağladım kimse uyanmamıştı kulaklığımı takıp yürüyüşe çıktım. Sahile indiğimde çok az kişi vardı sahilim bu saatlerini daha çok seviyordum güneş yeni doğmus bos sessiz ve sakindi sadece ben ve kuşların cıvıltısı deniz dalga sesleriyle bütünleşince muhteşem bi ses ortaya çıkıyordu. Sahil kenarına gidip kayalıkların üstüne oturdum gözlerimi kapatım sessizliğin içindeki o huzuru dinledim. Ne kadardır burada böyle oturuyorum bilmiyorum ama acıkmıstım eve gutmeye karar verip kayalıklardan kalktım yürüyerek dönmeye karar verdim. Arkamı dönmemle tekrar onu görmem bir oldu. Gercekten o muydu yoksa yine mi hayal görüyordum.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 14, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

SİYAHHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin