Eve geldiğimde içerden bağırma sesleri geliyordu büyük ihtimal babam eve gelmişti ve annemi rahatsız ediyordu. Annem ile Babam boşanalı 11 yıl oldu ama babam sürekli eve gelir ve annemden yaptı şeyler yüzünden özür diler annem de ona bağırıp çağırır evden yollardı ama anlayacağınız üzre babam hiç pes etmedi ve gelip özür dilemeye devam etti gerçi yaptığı şeyleri çok hatırlamıyorum ama. Annemin anlatına göre beni ve annemi hep dövermiş başka hiç bir şey anlatmadı bende hatırlamıyorum zaten. Hiç istemesem de mecburen eve girdim ve direkt odama çıkıp kulaklığımı taktım ve son ses Son Feci Bisiklet Bikinisinde Astronomi açıp dinledim.
:-*-:
Gözümü açtığımda saat gece 23:19'du evden çıt çıkmıyordu odamdan çıktım merdivenlerden aşağı indim ve salona girdim kimse yoktu mutfağa girdim orda da kimse yoktu annem yok annemin odasına girdim son kez orda da yoktu *Anne* diye seslendim ses gelmedi bir daha seslendim yine ses yok bir kez daha ve birkaç kez daha ama yine ses yok. *Annem evde değil hem de bu saatte bu hiç normal değil hem de hiç.* Odama çıkıp telefonu aldım ve annemin telefonunu tuşladım çaldı çaldı açan olmadı birkaç kez daha aradım ama kimse açmadı. *Bir dakika babam bizdeydi ve annem bir anda yok oldu.* hemen telefondan babamın numarasını tuşladım birkaç kez çaldı ve sonra telefon açıldı. *Ne istiyorsun Neşe.* Çok kibarsın baba teşekkürler. *Annem nerde.* evet babamla böyle konuşuruz çünkü birbirimizden nefret ediyoruz. *Benim yanımda ve asla geri gelmeyecek ay pardon yani GELEMEYECEK!!!!.* Ne buda ne demek şimdi *Bu ne demek baba.* hemen cevap vermeli bu adam. Ve telefon yüzüme kapandı aradım tekrar aradım ama açmadı. Evet babam yüzüme kapatalı 7 saat oldu ve saat 06:22 ve aklımdaki sorular eşliğinde okula yürüyorum. Düşünceli bir şekilde yürürken arkamdan *Hey Yer Cücesi.* diye bir ses duydum evet bu uyuz deniz arkamı dönmeden dümdüz ilerledim ve bu sefer omzumda bir el hissetmemle arkamı dönmeme bir oldu. *Ne istiyorsun be.* evet bunu uyuz çocuğa demiştim. *Sakin ol yer cücesi sadece etrafına bakman için uyarmak için seslendim şurada ki adam deminden beri seni takip ediyor bende yanına geleyim dedim.* başımı parmağının gösterdiği noktaya çevirdiğimde ağzımdan tek bir kelime çıktı. *A-amca...*
:-*-:
Sınıfa girdiğimizde ben ağlıyordum Deniz endişe ile bana bakıyordu bana birkaç şey söyledi ama kafam asla onda değildi amcamdaydı amcam gelmişti çocukluğumun katili amcam hayatımı mahfeden amcam gelmişti ve beni bulmuştu. Peki ne yapacaktım kaçmalı mıydım ama yapamazdım ben gitsem annem ne yapacaktı peki bir dakika annem nerede babam annemi nereye götürmüştü bir anda nefesim hızlandı kalbim durdu sanki tam o anda Denizin *N-eşe Neşe iyi misin Neşe.* diyen sesini duydum ama yine de kendime gelemedim ama Denizin beni sarmasıyla bir anda *Anne!!!!!.* diye bağırdım ve kendime gelmiştim. *Hayır kaçamam gidemem gidersem annem ne yapar onu kim kurtarır babamdan onu bırakamam Deniz annemi bırakamam babamla amcam onu öldürür Deniz ne yapacağım ben yardım et bana ne olur yardım et annemi kurtar Deniz kurtar annemi.* Ağlarken söylediğim sözler Denizi afallatmıştı *Ne diyorsun Neşe hiç bir şey anlamadım ne amcası ne annesi ne kurtarması neyden bahsediyorsun.* Evet neyden bahsettiğimi bende anlamamıştım onun anlamaması gayet normal. *Deniz biliyorum çok yeni tanıştık bana güvenmeye bilirsin seni anlarım ama babam annemi kaçırdı ve amcamı benim için göndermiş.* Ve asla beni kaçırmak için değil. *Beni öldürsün diye...* diye fısıldadım ve Denizin bana şok içinde bakan yüzüne döndüm. Deniz şok içinde şu cümleleri kurdu *Neşe ne diyorsun sen ne ölümü tabi ki san ayardım edeceğim polise gidelim her şeyi anlatalım anneni bulsunlar seni koruma altına alsınlar.* dedi ve ben kalp krizi geçirecek gibi oldum. *Olmaz polis olmaz polise söylersek bana hayatı dar ederler tıpkı eskisi gibi tekrar yapamam bunu olmaz gebertirler beni yaşatmazlar.* Evet 5 yaşındayken babamları polise şikayet etmiştim ve bana hayatı zindan etmişlerdi evet polislerde küçük olduğum için bana inanmamışlardı. *Neşe kızım saçmalama ne diyorsun polise gitmemiz lazım eğer polise gitmesen daha kötü olacak.* olmaz gidemem yapamam bunu kendime bir daha yapamam içimden konuşuyordum ve Denizin yüzüne bile bakmıyordum. *Tamam Neşe bak gitmemiz gerekiyor çünkü gidersek ve senin için bir uzaklaştırma kararı çıkartırsak sana yaklaşamazlar ama polise gitmesek sana yaklaşmaları daha kolay olacak lütfen.* Ne diyeceğimi bilmiyorum kabul edersem hayatım yanacak ama kabul etmesem de hayatım yanacak ne yapmalıydım ya bana yine inanmazlarsa o zaman ne yapacağım. ben bunları düşünürken Eylül yanında beş kişi ile sınıfa girdi bunlardan biri Mina idi diğerlerini tanımıyorum sanırım arkadaşlarıydı. Eylül beni gördüğü an hemen yanıma koştu ve *Neşe iyi misin neden ağlıyorsun yere mi düştün dur bakiyim yo yara bere yok niye ağlıyorsun kızım söylesene Neşe.* Benim için çok endişelenmişti bir insan niye daha dün tanıştığı bir kız için bu kadar endişelenir Denizde aynısını yapmıştı çok endişelenmişlerdi ve ben onları sanki eskiden beri tanıyormuşum gibi hissediyordum bilmiyorum çok yakın hissetim onlara karşı. *Neşe bir şey söylesene kızım.* anlatmalı mıydım *Öldürecekler beni polise gitmesem öldürecekler beni.* Ve Deniz bana laf soktu *Polise gitmesen de öldürecekler Neşe.* Haklıydı ama gidemezdim ikinci kez olmazdı. *İkinci kez yapamam bir daha dokunmamalı bana bir daha dokunmamalı.* Ne ne dedim ben bunu söylememeliydim. *N-ne yaptı Neşe sana dokundu derken ne demek istedin sen sakın bana onu yaptığını söyleme.* Evet onu yapmıştı taciz etmişti bana dokunmuştu ve o dokunuşu hayatımı bitirmişti yok etmişti. Deniz e son kez baktıktan sonra sınıftan koşarak çıktım ve eve doğru ilerledim tam o sırada bir el ağzımı kapattı ben kurtulmaya çalışırken arkamı döndüm ve amcamın o korkunç yüzünü gördüm. Evet gelmişti beni bulmuştu ve daha kötüsü bu sefer Deniz yanımda değildi...
