playing for love, arken

o

♪

Yazardan

Türkiye-Gürcistan maçının 38. dakikasıydı. Güneş gökyüzünde parlarken, yeşil çimlerin üzerindeki 22 oyuncu nefes nefese mücadele ediyordu. Tribünlerden gelen tezahüratlar sahada yankılanıyordu. Kaleci Mert, dikkatle oyunu takip ediyor, arkadaşlarına talimatlar veriyordu.

Top hızlı bir paslaşma ile Hakan'nın ayağına geldi. Kenan bulunduğu yerden Arda'nın her hareketini izliyordu.

İzlemesinin tek sebebi onun her hareketini izleyip ondan daha iyi olmaktı. Hakan çevik bir hareketle rakibini geçip topu ileri sürdü. Hızla ilerleyen Hakan sol kanatta boşta olan Kenan'a pas attı.

Kenan topu hızla kontrol edip ceza sahasına yöneldi. Rakip defansı hemen harekete geçti fakat Kenan şaşırtıcı bir çalımla savunmayı geçti.
  
 Tribünlerdeki taraftarlar nefesini tutmuş bu kritik anı izliyorlardı. Arda Kenan'ı pür dikkat izliyerek gol atmasını içinden geçiriyordu.

Kenan karşısına çıkan 3 rakibin arasında kalmıştı hızlıca etrafına baktı ve Arda'yı gördü. Ceza sahasının içinde bulunan Arda'ya topu ortaladı. Arda topu göğsüyle yumuşatarak yere indirdi ve sağ ayağıyla sert bir vuruş yaptı.

Top kalecinin ellerinin arasında kayarak ağlarla buluştu. Taraftarlar çılgınca sevinirken  tüm takım Arda'ya koşarak sarıldı. Kenan ise yanındaki Ferdi'ye sarılıyordu.

Ne olursa olsun Arda'ya sarılmazdı ama karşı takım bu soğukluğu fark etmesin diye yapmacık bir şekilde Ferdi'ye sarılıyordu.

Sahada büyük bir coşku yaşanırken antrenör ve kulüpte büyük bir gülümsemeyle oyuncuları alkışlıyordu. İlk gol motivasyon için çok önemliydi ve bu gol tüm takımın moralini yükseltmişti. Bir kaç dakika sonra hakem düdüğü çaldı ve ilk yarı bitmişti.

Arda maç boyunca Kenan'ı sadece top Kenan'dayken izlemişti bu yüzden Kenan onu izlediğimi fark etmemişti ve büyük ihtimalle maç bittikten sonra Arda'ya attığı pas için böbürlenecek ve hava atacaktı ve ben olmasaydım atamazdın havalarına girecekti.

İlk yarı sona erdiğinde futbolcular ter içinde soyunma odasına doğru ilerlediler. Herkes yorgun ama mutluydu. Arda'nın attığı gol takımın moralini oldukça yükselmişti.

Ancak soyunma odasında gerilim dolu bir hava vardı. Kenan ve Arda'nın arasındaki soğukluk hissediliyordu. Çünkü maçın başlarında gol atacakken golü kaçırmışlardı ve Kenan tamamen Arda'yı suçluyordu.

Kenan terini silerken Arda'ya dönüp sert bir bakış attı "O topu bana bırakmalıydın" dedi "çalıma gerek yoktu"

Arda alaycı bir gülümsemeyle karşılık verdi "Eğer senin gibi ağır oynasaydım o pozisyon çoktan kaybolmuş olurdu. Diğer golü nasıl attığımı gördün mü?"

Kenan sinirle ayağa kalktı "Bu takımda herkesin katkısı var! Senin tek başına oynadığını sanma ayrıca diğer golüde benim sayemde attın ve tamamen o golü atman şanstı"

Arda'da ayağa kalkarak Kenan'ın tam karşısına dikildi ve gözlerini Kenan'ın gözlerine dikti ve bağırarak konuşmaya başladı

"Belki de sadece iyi bir oyuncuyumdur bunu düşündün mü? Senin hataların yüzünden kaç pozisyon kaybettik farkında mısın?"

Tam o sırada antrenör içeriye girdi. "Kendinize gelin bu kadar yeter ikinizde yetenekli oyuncularsınız birbirinizle çalışmayı öğrenmelisiniz" Kenan iç çekti. Ferdi onu boynundan çekip kenara çekti. 

Barış Alper, Arda'yı kenara çekip sakinleştirdi. Sonunda 2. Yarı başlayacaktı. Kenan ve Arda hâlâ birbirlerine gergin bakışlar atıp iç çekiyolardı.

Maçın 2. Yarısında Arda ve Kenan arasındaki gerginlik devam ediyordu. Arda ve Kenan pozisyonlarını alıp yerlerine geçtiler.

Rakip takımın hücumunda topu alıp hızla ilerleyen bir oyuncu Kenan'a doğru ilerledi. Kenan topu kesmek için hızla koşarken, Arda az önce olanları unutup destek olmak için Kenan'ın yanına doğru koştu.

Ancak rakip oyuncunun Kenan'ı geçmesiyle birlikte Kenan ve Arda birbirlerine çarpıp yere düştüler ikiside bir an için dengesizlik yaşadı ve birlikte yerde yuvarlandılar o sırada hakemin düdüğü çaldı.

Arda Kenan'ın tam üstündeydi. İkiside nefes nefese kalmışlardı ve birbirlerine bakıp hiç bir şey demiyolardı.

Sanki zaman durmuş gibiydi ikiside kalkmaya yeltenmiyordu bir anlığına maçı ve az önceki kavgayı unutmuş birbirlerine bakıyolardı.

Birbirlerinin nefeslerini duyabiliyolardı Arda Kenan'ın gözlerine dalmıştı. Sağ eli Kenan'ın başının yanındaydı. Arda hiç bir şey söyleyemiyordu Kenan ise üstündeki Arda'ya bakakalmıştı.

Sessizliği bozan Kenan olmuştu "Kalk artık üstümden" Arda'nın cevap vermesine gerek kalmadan Semih Arda'nın elinden tutup Arda'yı kaldırdı. Kenan, Arda ve Semih'in ellerine bakıyordu. Kaşlarını çatıp yerden kalktı ve maç devam etti. Maç 3-1 Türkiye zaferiyle bitti.

 
Arda hâlâ olanları aklından çıkaramıyordu. O an neydi öyle? Neden Kenan'ın üstünden kalkma dürtüsü hissetmemişti? Bu düşünceleri unutmak umuduyla kafasını salladı ve kana kana suyunu içti.

Kenan soyunma odasından oturduğu yerden pür dikkat Arda'yı izliyordu. Kaşları çatık bir şekilde tüm odağını Arda'ya vermişti. Diğer takım arkadaşları böyle bakmasının sebebini ettikleri kavga yüzünden olduğunu düşünürek hiç sormadılar ve sataşmadılar ama öyle bakmasının sebebi kavga değildi kavgayı unutmuştu bile...

Arkdşlr slm bir an ful futbol yazmışım gibi oldu ama dmwğdöwödö ben direkt birbirlerine yavsayan ve birbirlerinden hoslanan şeyleri hiç sevmiyom heves kalmıyo sıkılıyom okurken o yüzden enemies to lovers yazmaya karar verdim🥵 neyse baybay