festival günü gelmişti.
yukimiya, ness, nagi ve ben açılış sahnesinde çıkacaktık. o yüzden şu an bizimkilerden ayrı bir odada, dördümüz için ayırdıkları odada, makyözün makyajımı bitirmesini bekliyordum. bir yandan da video çekiyordum. nagi henüz gelmemişti.
benim makyajım bittikten sonra nagi anca gelebilmişti. hala biraz topallıyordu.
o günden sonra pratikte de konuşmamıştık, ama o zaman da durumu kötüydü.
endişeleniyordum.
iyi olup olmadığını merak ediyordum, ama bana, ondan uzak durmamı söylemişti. ikimizin de ağzını bıçak açmıyordu.
daha sahneye çıkmamıza 1 saat vardı. her yerde kameralar, çekime başlamaya hazırlanıyordu.
ben nereye geçsem, benim geçtiğim yere en uzak yere geçiyordu.
ne zaman ona baksam elinde ya konsolu ya da telefonu oluyordu. yanni şu an nagi'yle iletişim kurmak imkansızdı. gerçi ne diyeceğimi de bilmiyordum.
kameralar kayda başlayınca bile kaçamak bakışlar atıyordum, ama onun umrunda olmuyordu.
evet hareketlerim absürt duruyordu belki dışarıdan, ama ben ondan onu sevmediğim için değil, işimin zorunlulukları yüzünden ayrılmıştım.
sae bir gün, nagi'yle sıklaşan buluşmalarımızı fark etmiş ve beni kenara çekip azarlamıştı.
sae, rin'in grubundan biriyle olmamı kabul etmemişti.
kariyerim ve nagi arasında seçim yapmamı istemişti. nagi'yi seçsseydim hakkımda halktan tepki alacağım bir haber çıkartıp beni gruptan atacaktı.
ben bu tepkileri kaldıramayacağımı biliyordum.
aylarca dışarı çıkamayacaktım, zaten var olan depresyonum daha da ağırlaşacaktı ve ben bunun sonuçlarını kestirememiştim o zamanlar.
kariyerimi ona tercih etmişitm.
her gün vicdan azabıyla yaşadım. ben ondan, o benden kaçtı. ikimiz arasındakileri sadece chigiri, kunigami ve sae biliyordu. iki yabancı gibi davranıyorduk.
artık öyleydik sonuçta.
telefonumdan gelen mesaj sesiyle irkilmiştim.
nagi
bana bakma
bana bakma
bakma bana alo
tırnağını yeme
reo
sana bakmıyorum
nagi
bir saattir dik dik bana bakıp tırnağını yiyen de babam
reo
ha
dalmışım
nagi
niye acaba
kameralar açıkken özellikle
bana bakma
yanımda da durma
adımı da anma
reo
abartmıyor musun
nagi
yerimde olsaydın
anlardın belki
reo
ne
nagi
yüz üstü bırakılan kişi olsaydın
anlardın ne hissettiğimi
reo
hiçbir şey bilmiyorsun
nagi
anlat da bileyim derdim de
iki yıl geçti üzerinden
seninle ilgili hiçbir şey umrumda değil artık
***
düz yazı yazmalı mıyım yazmamalı mıyım ikilemdeyim bir tık 😪
