Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aynen şu şekil şuan odanın içinde
Jeongin Şımarma Dediğim gibi sorgulamayın Pratik odasında buluşalım Orda anlatırım.
Minho AMINAKOYİM NOKTA DA KOYDU GERCEKTEN CİDDİ GALİBA BU SEFER NANEYI YEDİK HAYAT BİTTİ GELİYORUZ HEMEN
~~~~~ Yazardan
"Sen şimdi diyorsun ki bu çocuk şeytan?" dedi minho hala olayı abartarak.
Chan oflayarak "Gerçekten bazen birkaç kromozomunun eksik olduğunu düşünüyorum." dedi.
"Hadi ya öyle mi olmuş?"
Minho oturduğu yerden kalkıp chanın üstüne yürürken, jeonginin gür sesi onları durdurdu.
"Bırakın kavgayı konuya odaklanın!"
Minho sakince eski yerini aldı.
"Yani bu çocuğun ortaokuldan beri sana takıntılı olduğunu ve şimdi de yarışmayı berbat edeceğini düşündüğünü mü söylüyorsun?"
Diğer iki gencin aksine chan, olayı daha hızlı kavramıştı.
"Teşekkürler chan evet aynen öyle, o yüzden tetikte olmamız gerek."
Changbin hala olayın şakasındaydı.
"Ne bu böyle netflix dizisinde miyiz olmaz öyle şey boşuna geriliyorsunuz." Dedi gülerek.
Jeongin bir hışımla changbinin yanına giderek yakasına yapıştı.
"Beni dinle gerizekalı!" İyice kendine doğru çekti ardından devam etti.
"Karşımızdaki kişi, sırf benden not istedi diye çocuğu okul çıkışında dövdürten biri, bıçaklananları saymıyorum bile amınakoyim."
"Ne?" Hepsinin yüzünde aynı şaşkınlık vardı.
"Şimdi yıllar sonra yarışmada karşılaşmışken birde hyunjini öğrenirse neler olur bir fikriniz var mı? Yapabileceklerinin bir sınırı yok o yüzden dikkatli olmalıyız."
Chan oturduğu yere daha da sindi sanki mümkünmüş gibi "Durum cidden kötüymüş."
"Ne kötüsü beyler sıçtık lan bittik biz." Dedi changbin ellerini başının arasına alıp.
"O kadar kas yapmışsın ve hala senden sıska çocuklardan mı korkuyorsun?"
Durum ne kadar kötü de olsa minho ve changbin ikilisi asla birbirine laf atmayı ihmal etmiyordu.
