!ဟင်း..! ဖို့စ် အခန်းထဲရောက်တော့အိတ်ကိုကုတင်ပေါ်ပစ်ချလိုက်ပြီးလူလဲကုတင်ပေါ်လှဲချလိုက်တော့သည်။
သူမြင်သွားတယ့် ဂျမ်မီနိုင်နဲ့ ဖန်င် ကိုခေါင်းထဲပုံရိပ်တွင်ပြန်ပေါ်လာသည့် ဂျမ်မီနိုင် အကြည့်စူးစူးကို ဖို့စ် ကြက်သိမ့်ပါထသည်။
ဂျမ်မီနိုင်ရဲ့အကြည့်က ဖို့စ် က ဂျမ်မီနိုင် ကိုနောက်ယောင်ခံသလိုအကြည့်နဲ့ပေါ့။
"ဟင်း...မတွေ့နဲ့တော့ လျှောက်တွေးနေတာရပ်လိုက်တော့"
အတွေးတွင်ရပ်စေဖို့ခေါင်းခါချလိုက်သည် ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပြန်ပြောပြီးရေချိုးဖို့ရေချိုးခန်းဝင်လိုက်သည်။
/////////////////////////////////////////////////////
!ဒုန်း!
"ဘာဖြစ်တာလဲ ဘရို ဒီတစ်ခါလဲ"
ဂျမ်မီနိုင် တစ်ယောက်ဝိုင်းခွက်ကိုမော့ချလိုက်ကုန်ပြီး ခွက်ကို 'ဒုန်း'ခနဲ့ချလိုက်တော့(တုနီစ်)မေးလိုက်သည်။
"အဲကြွက်စုတ်ကောင်ပဲဖြစ်မယ်"
ဂျမ်ပြောလဲပြောမျက်နှာကဒေါသမီးအကြောင်းလားအရက်ကြောင်းလာမသိနီရဲနေသည်။
"အေးကွာ..မင်းဘယ်သူကိုပြောနေတာလဲ ကြွက်စုတ်က"(လီယန်)
"ငါနဲ့အလုပ်အတူတူလုပ်နေတဲ့တစ်ယောက်က"(ဂျမ်)
"အဲတော့ ဘာဖြစ်လဲ မင်းကိုဘာလုပ်လိုက်တာလဲ"(တိုနီစ်)
ဂျမ်က ကြွက်စုတ် သူ့ကိုဘာလုပ်လိုက်တာကိုမပြောပြပဲတစ်ခြားကြောင်းကိုပြောလိုက်သည်။
"အမ်..အဲကြွက်စုတ်ကိုဖမ်းဖို့မင်းတို့ကူညီရမယ်"(ဂျမ်)
"ငါတို့ကမင်းကိုအမြဲကူညီမှာပါကွာ"(လီယန်)
မင်းက မင်းဘာသာနေရင်ဒီလိုကြုံရမှာမဟုတ်ဘူး ဖို့စ် မင်းအရင်လာရှုပ်တာနော် မရှုပ်သင့်တဲ့ နေရာကိုလာရှုပ်တော့ ငါအပြစ်လို့လာမတင်နဲ့။ အေးစက်ရက်စက်ပြီးကြောက်ဖို့ကောင်းတယ်ဂျမ်မီနိုင်မျက်ဝန်းတစ်စုံ။
//////////////////////////////////////////////////////
ဖို့စ် ရေမို့ချိုးပြီးကာပြန်ထွက်လာတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ဖုန်းထဲမက်ဆေ့သံဝင်လာတာကြားတော့ ဖို့စ်ဖုန်းကိုကောက်ကိုင်ပြီးကြည့်လိုက်သည်။
