暗影的面纱 (Veil of Shadows)

Chapter IV (Ni Hao)

Everyone was clapping when the governor finished his speech. Stacey began walking towards their table in front. Someone behind Stacey caught Diego's attention. He gestured subtly to Isabella, signaling her to look. "Tignan mo, Fiscal Cruz, ganyan mga tipo ni Fiscal Reyes," bulong nito. Narinig naman siya ng maingay na lalaki.

"Tama ganyan nga" sagot ng lalaki na hindi niya kausap.

Hindi maitatanggi na maganda ang dalagang nasa likod ni Stacey. "Kunan mo ng litrato at ipakita natin sa kanya," sambit ng inosenteng lalaki. Bakas ang ngiti ng dalawang walang sa katinuang fiscal na tila kinikilig.

Habang papalapit si Fiscal Reyes, papalapit din ang babaeng nasa likuran nito. Nagtataka naman ang pinakabata sa kanila dahil wala nang maaaring maupuan sa harapan.

Pinaupo ito ni Stacey sa lamesa, at binati naman nila ito.

"Cong. Long time no see," sambit ng pinakamaingay sa kanila.

Cong? Maraming tanong ang binata. Hindi niya rin alam kung bakit narito sila; sa katunayan ay sinama lamang talaga siya nila Isabella.

Hindi makapagsalita ang bata na tila ba ay nagulat at ngayon lamang niya nakitang ganun ang seryosong fiscal. Nanatiling nakangiti ang dalawang fiscal.

"Tignan mo, may kulay na ang mukha niya," nagbubulungan ang dalawa na may halong mahinang mga halakhak at bahagyang kinikilig.

"Wala akong nakikitang pinagkaiba," sagot ni Diego.

"Ngayon na lang ulit siya naging ganyan," ngunit walang makitang pagkakaiba ang bagong miyembro ng grupo. Hindi niya alam kung anong nangyayari.

Papalapit na ang ama ng probinsya, ang gobernador ng Tarlac, Governor Tesoro, ang nakakatandang kapatid ng dalagang kongresista. "Kuya!" pasigaw nitong sabi sabay yakap sa kaniyang kapatid.

"Fiscal Reyes, nagkita na pala kayo," ngumiti naman ito bilang pagbati. Mas lalong naguluhan ang bata. Kilala siya ng gobernador? "Marunong siyang ngumiti?" bulong nito sa dalawa niyang katabi.

"Depende, pero sa kalagayan niya ngayon, ibang saya yan,"

"Governor Tesoro,"

"Governor Tesoro? Para namang wala tayong pinagsamahan, Stacey." Napayuko ng bahagya ang kaniyang ulo sa sinabi ng gobernador.

"Masyado kang propesyonal, kuya na lang." KUYA?! Hindi mawari kung ano ang naiisip ng bata sa mga nangyayari. "Kuya?" bulong niya sa dalawa.

"Sa tingin mo bakit tayo nandito?" sagot ni Isabella.

"Alam kong mukhang tanod si Marco, pero mukha bang Kapitana si Stacey?" pabirong sabi ni Isabella na ikinapikon ni Marco. Masama ang tingin ni Marco kay Isabella ngunit patuloy pa rin ang pang-aasar.

Walang dahilan kung bakit talaga sila naroon; hindi sila parte ng LGU. "Gaga, si Cong ang dahilan kung bakit tayo narito," dumami lalo ang tanong nito sa kaniyang isip.

"May jowa si Fiscal Reyes?" natawa na lamang ang dalawa. "Ex-girlfriend," sagot nito na ikinagulat ng binata. "Muling ibalik ang nakaraan~"

Nag-uusap ang tatlo, at nagtatawanan ang tatlong fiscal.

Biglang tinawag ng gobernador ang mayora ng Bamban, at agad na bumaling ang atensyon ng lahat sa chinitang babae na hindi mapagkakailang maganda. Mukhang nahiyang lumapit ito, lalo na nang makita si Reyes.

"Mayora! Mabuti naman at nakadalo ang Bamban," bati ng gobernador.

Lumapit ang Mayora ng Bamban sa lamesa ng kongresista, ngumingiti ngunit pinakilala ng gobernador ang mga kasama nito, kasama na si Fiscal Reyes, pati sina Fiscal Salazar, Fiscal Cruz, Fiscal Rivera, at Fiscal Santos. Hindi alam ni Mayora kung ano ang gagawin.

Nakita niya ulit ang malamig na mukha ni Reyes, nakatitig lamang ito at pinagmamasdan ang kanyang mukha. Bilugan ang mata, matangos ang ilong, at higit sa lahat, ang kulay rosas nitong labi.

Umabot si Stacey para makipag-handshake, nangangahulugang gusto niyang sirain ang pagka-awkward ng sitwasyon.

Stacey reached out her hand, initiating a handshake to ease the awkwardness. She snapped into reality, receiving the handshake. She felt her hand; it was cold like hers.

"Siya pala ang mayora ng Bamban" pabulong na sabi ni Isabella sa dalawa "Maganda siya" sagot ni Diego.

"Grabe makatitig"

"Ibang putahe"

"Kakaiba"

Nagtawanan naman ang dalawang kasama ng bata.

________

Bumalik na ang Mayora sa upuan nito. For her, it was a sigh of relief, but she still wonders over everything; the prosecutor's phone was shattered due of her, and she wanted to make it up to her but didn't know how, especially given her unapproachable demeanor.

She was still looking at the prosecutor that is chatting with the other local politicians; she seemed to be known to everyone. Aside from that, she appears to be close to the Tesoros, even phoning Governor Kuya, yet she is close to the Congresswoman.

"Mayora, let's eat na," sabi ng kaniyang assistant habang inaanyayahan siya na kumuha ng pagkain, alam nitong paborito ito ng Mayora. Madami nang tao ang kumuha ng kanilang pagkain kaya napagpasyahan na nilang tumayo at pumunta sa buffet.

Nawala sa paningin ng Mayora si Carla, naapakan ang damit nito at nahihirapan itong makagalaw, parang doble ang dami ng tao sa loob.

She accidentally stepped on her dress, trying to navigate through the crowded people. The Mayor felt like it was the end of her night when she nearly fell, but just as she braced for impact, she felt a strong hand steadying her.

A taller girl wearing a black modern Filipiniana saved her from the fall, her grip firm yet gentle, though her expression remained stoic and cool.There was something in those eyes that the Mayor couldn't stop looking at—a cool intensity that drew her attention. The more she looked into those eyes, the more captivated and entranced she felt, as if she were being drawn into a spell she couldn't break.

The prosecutor pulled away, breaking the tension between them abruptly, leaving the mayor momentarily bewildered by the sudden shift. "Salamat" at ngumiti sa babaeng naka itim.

"Ayos ka lang ba mayora?" tanong ng kasama niya

Hindi niya napansin ang kasama ng fiscal na si Congresswoman Tesoro.

"Opo" sagot nito

Hindi niya alam kung ano ba dapat ang mararamdaman niya.