1.bölüm

5 2 0
                                    

Yazacağım ilk kitabım umarım beğenirsiniz

Destek gönderirseniz sevinirim iyi okumalar❤

***
Burası yıkılmıştı biz yıkılmıştık ortada bir hayat ışığı bile kalmamıştı.

Bir ses duydum "anne anne" diye bağıran annesini kaybetmiş bir çocuk sesi gibiydi demek hayata kalmayı başarmıştı sesin geldiği yöne doğru gitmeye başladım.

Ses git gide yaklaşıyordu önümdeki koca çalının arasından geçtim.

Küçücük bir kız ölüler arasında bas bas bağırarak annesini arıyordu bu küçük bir çocuk için normalmiydi?

Ona doğru gitmeye başladım beni farketiğinde geri geri gitmeye başlamıştı hala gözlerinden yaşlar süzülüyordu.

Bir adım daha atım ama o benden korkmuş olaca ki gerilemeye devam etti onun yaşadığı bu şey normal değildi.

Elimi uzatarak "benden kormana gerek yok ben sana zarar vermem" dedim bana inanmamıştı.

Bir ses geldi küçük kız  ile sesin geldiği yöne baktık.

Silah sesiydi savaşı durdurmamış olmalılar dı küçük kıza yaklaştım "dinle küçük kız burdan gitmemiz gerekiyor bana güvenebilirsin." Kız kararsız olacak ki bir silah sesi daha ve bir tane daha "lütfen bana güven anneni sonra ararız sana söz veriyorum."

"Gerçekten annemi aramama yardım edicekmisin?" Ne kadar'da tatlı bir sesi vardı  vakit kaybetmeden "Evet edicem şimdi gitmemiz gerek" diyerek elimi uzatım küçücük eleri kana karışık kömüre bulanmıştı.

Elimi sert bir şekilde tutunca onu kucağıma aldım buradan en uzak sığına bileceğimiz bir yer aramaya başladım yıkık ama sığına bileceğimiz bir kulübe gördüğümde hemen oraya geçtik.

Silah sesleri ard arda gelmeye devam ediyordu küçük kız korkmuş olacaki koluma sım sıkı sarılmıştı.

Ne kadarda masum bakıyordu küçük bir kızın piskolojisi'nin altüst olduğu bir yer gibiydi.

"Abi annemi ne zaman arıyacağız?" Bana sorduğu soruyla irkildim ya annesi de öldü ise bunu ona nasıl açıklayacaktım. Açıklayamayacaktım tabi.

Pekiya benim benim annem ile babam nerede yaşıyorlarmıydı yoksa onlarda diğerleri gibi savaşıyorlarmıydı.

İstemeden gözüm dolmuştu onlara birşey olsaydı ben ne yapacaktım yaşaya bilirmiydim?

Hayır yaşayamazdım ben yalnızca 14 yaşımdaydım daha çocuktum.

Küçük kız ayağa kalktı boynuma sarıldı "Annemi bulacağız değilmi abi." Bende ona sarılarak "tabikide bulacağız savaş bi dursun hem ben sana söz vermiştim unutma"  pekiya annesini bulamasam ya o zaman ne olacaktı bunu ona açıklamak zorunda kalıcaktım.

Umarım beğenirsiniz 2.bölümü bu akşam yazacağım
Kendinize iyi bakın💖

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 03 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

UFOHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin