~Guest~

Bölüm 5

Fang'den
Tüm gece uyumayıp babamın neden beni çağırdığını düşündüm.Sonuçta ikimizde birbirimizden nefret ediyorduk.Aklıma binbir senaryo gelirken umarım kötü bir şey olmaz diye dua ediyordum.

Edgar'ın yavaşça uyanmaya başkadığını fark edince yüzüme bir gülümseme yerleştirdim."Günaydın bebeğim.""Günaydın.""Benim bir kaç işim var o yüzden bugün burada olmayacağım." "Yaa Tamamm..." dudak büzerek söylemişti. Yanaklarından tutup dudaklarına sert bir öpücük kondurdum.

"Ya acıdı."'Ama sen böyle dudak büzersen ben dayanamam kii."diyip tekrar öptüm.Elleri ile beni itmeye çalışıyordu ama ondan güç ve cüsse olarak büyüktüm.

Ensemdeki saçlarımdan tutup beni geriye çekmeye çalıştığında geriye çekildim."Ölüyordum be hayvan""ABİ BİZ ÇIKIYORUZ."Edgar kalkıp kapıya gitti."Nereye gidiyorsunuz?""Öyle gezip gelicez""Hiç inandırıcı gelmedi. Neyse gidin hadi."

Ben az çok anlamıştım nereye gittiklerini ama bir şey söylemedim. Mutfağa geçip kahvaltı hazırlamaya başladım.Edgar'ın kapıdan beni izlediğini hissediyordum. Yaptığım pankekleri masaya yerleştirdim ve Edgar'a dönerek "Yemek zamanıı." diyip onu kucağıma alıp sandalyeye oturttum ve yedirmeye başladım.

"Ya ben bebek miyim?""Evet miniciksin şimdi susta yediriyim." ona yemeğini yedirdikten sonra mutfağı topladım."Benim gitmem gerekiyor güzelim işimi en erken bitirip gelmeye çalışıcam."diyip yanağını öptüm.

Kalkıp boynuma sarıldı.Bende beklemeden ellerimi beline sardım. "Şimdi gideyim ben hemen gelmeye çalışıcam tamam mı?."başı ile onayladığında istemsizce ayrıldım ondan.

Kapıyı açıp dışarıya çıktım.Bir kez daha Edgar'ı öptükten sonra kapıyı kapadım ve arabama doğru gittim.Tek istediğim babamın bana gerekli olan parayı vermesi idi.

Uzun bir yolculuk beni bekliyordu o yüzden vakit kaybetmeden yola çıktım.Yaklaşık 2.30 saat sonra asla gelmek istemediğim o eve geldim. Kapıyı çaldığımda kız kardeşim Janet açtı kapıyı.İkimizde birbirimize özlemle baktık.

"Abi seni çok özlemişim.Hiç gelmeyeceksin sandım."diyip bana sarıldı."Babam çağırdı ondan geldim yoksa gelmezdim biliyorsun zaten. Babam nerde?""Çalışma odasında her zamanki gibi."Bir şey demeden odaya yöneldim.

Kapıyı çalmadan çarparak odaya girdim.Sonuçta beni reşit olur olmaz beni evden kovan oydu sonuçta."Bu ne cürret kapıyı çalma-Fang canım oğlum sen mi geldin hoş geldin." "Yalakalık yapma ne istediğini söyle."
"İş için senin bir ortağımın kızı ile evlenmeni istiyorum.""Ne diyorsun sen?Öyle bir şey olmayacak.""Sen babana karşı böyle mi davranıyorsun?"

"18 yaşımda iken beni kapının önüne 'ben senin baban değilim' diyen sen değilmiydin?"sessiz kaldı."Bende öyle düşünmüştüm."diyip kapıyı kapatmaya bile tenezzül etmeden çıktım.

Yazar'dan
"Ben sana ne yapacağımı biliyorum Fang."diye fısıldamıştı.Aklında şeytani bir plan vardı.Ama bunu hemen yapamayacaktı.Sadece biraz zamana ihtiyacı vardı..

Tek tuşla kapıları kilitlemişti.Fang 'yine mi' dermişçesine bıkkınlıkla bir derin nefes aldı.Arkasını döndü. Korumaları ile gelmesini bekliyordu.
"5..4..3..2..1 geldi işte." diye geri sayım yapmıştı.Kardeşi Janet korku ile bekliyordu.Çünkü ne zaman bu olursa her zaman ecde bağırış çağırış oluyordu.

Fang her zaman bunlara alışıktı ama artık karşısında küçük,güçsüz Fang yoktu.Bu sefer karşı koyabilecek güçteydi.Artık buna göz yummayacaktı.Bekledi.Evet yiyeceği dayağı bekliyordu.

Korumalar Fang'i kollarından tutup bodruma götürmeye başladılar.Onu götürmelerine izin verdi.Sonuçta o bir dövüş sanatları uzmanıydı değil mi? Bodruma geldiklerinde babası anında ona yumruk atmaya çalışsada Fang yumruğu tek eli ile durdurdu.