Hayat bir maraton koşusu gibi. Ordan oraya koşuşturur dururuz. Bazen dinlenmek isteriz fakat bunu yapamayız. O zamanlarda ise kendimizi çok yorarız. Bu maraton bitsin diye daha çok uğraşırız. Ama bu kadar çaba sarf etmek ve bu kadar uğraşmak bizi sadece yorar. Savaşın ortasında bırakır bizi bu çaba. Yorgun bir asker gibi, yaralı bir asker gibi savaşın ortasına bırakır bizi. Ve bu savaş geçip gittiğinde sadece bize zarar verir.
Defterime bunları karaladıktan sonra, kalkıp, kafam dağılsın diye bisiklet sürecektim. Bunun için hazırlandım. Aslında amacım bisiklet sürmek değil, dostumun yanına gitmekti. Siyah paraşüt pantolonumu ve bol yeşil tişörtümü giydim. Beyaz kulaklıklarımı taktım. Anneme çıkıcağımı bir kaç saat önce söylemiştim bu nedenle sadece haber verdim. Siyah bisikletime atladım. Beni tek anlayan kişi olan en yakın dostum Kıvanç'ın yanına gitmek için yola çıktım. Yavaş yavaş sürdüm tadını çıkara çıkara ,aheste aheste ve şarkının sözleriyle yol aldım.
Şarkı diyordu ki;
Çizdim kendi aklımca
Hayatın resmini
Bi' şey bilmezdim aslında
Karıştırdım tüm renkleri
Hata yaptım tabii
En sevdiğim şarkı. Arkadan gelen gitar sesi kulağa çok hoş geliyor. Bana göre. Hatta bu şarkıyı o kadar çok seviyorum ki gitarla bunu çalmak için gece gündüz çalışıyorum. Ah söylemeyi unuttum gitar çalıyorum.
Herkes başka bir şeyden
Kaçırmış kendini
Bazen yaşlı gözlerle
Kabullenmiş gerçekleri
Bazen memnun gibi
Dedi Pinhani. Evet bende kendimi kaçırıyordum. Babamdan... Ve artık kabullenmiştim gerçekleri.
Bu dizeler bana eskiyi hatırlatmıştı, beni yine sinirlendirmişti. Bisikletin pedallarını çevirirken artık daha hızlı daha hırslı çeviriyordum.
Ne kadar süre o hızla gittiğimi bilmiyorum. Tam bisikletle karşıdan karşıya geçerken (yol benim olmasına rağmen) arabanın biri Allah ne verdiyse kornaya bastı. Bir an şok oldum. Korktum.
"O kadar hızlı gidiyordunuz ki uyarmak istedim. Kötü bir amacım yoktu. Üzgünüm." Adam yanıma gelmiş bana durumu anlatıyordu.
"Sıkıntı yok. Ben... Nasıl oldu bilemiyorum. Asıl ben üzgünüm. Özür dilerim ve teşekkür ederim."dedim ve oradan uzaklaştım.
Nihayet Kıvanç 'ın yanına geldiğimde hala nefes nefese olduğumu fark ettim.
" Sonunda geldin Ekim o kadar çok bekledim ki ağaç oldum hatta oduncu bir abi gelip beni kesti odun oldum." Her zamanki gibi yine beni güldürdü Kıvanç.
"Geldim ya işte" Dedim nefes nefeseydim ve yorulmuştum.
Olanları tek tek anlattım.
"Canım kankam, biricik kankam sen hala atlatamadın mı? Bak üzerinden neredeyse üç yıl geçti. Hem kendini üzüyorsun hem beni... Hem Melisa var. Onu kurtarmak için planlar yapıyorduk biz seninle ne ara vaz geçtin? Bana bak Ekim biz başarıcaz. Sana söz veriyorum. Lütfen artık bırak şu adamı. Lütfen..." Dedi Kıvanç. O üzülüyordu. O ağlıyordu. Ben ağlıyordum. Ona sıkıca sarıldım.
Sonra Porsuk Çayına doğru bisiklet ile yol aldık. Evet Eskişehir'de yaşıyorduk. Ve evet Kıvanç'da bisikletiyle gelmişti.
Porsuk çayını gören bir banka oturduk. Bu sırada Kıvanç hemen simit aldı. Bir yandan sohbet ediyor bir yandan ise simitleri yiyorduk.
" Eeee sen ne yapıyorsun? Hep benden bahsettik. " Dedim güçlükle.
" Ne olsun. İşte minik kardeşim ile ilgileniyorum." Dedi. Fakat minik dediği kardeşi, benim kardeşim Melisa ile aynı yaşdaydı.
"O kadar küçük değil. Onu bebek görmenin bir anlamı yok Kıvanç" Dedim. İkimizin kardeşide dördüncü sınıfa gideceklerdi. Yaz tatili bitince tabii. Kardeşlerimiz Melis ve Melisa aynı sınıftalardı ve birbirlerini çok seviyorlardı. Genelde buluşmaya gelirken onları da getirirdik. Fakat bu sefer evde kalmak için ısrar etmişlerdi.
Bir kaç saat sonra annem aradı. Şaşırdım. Çünkü beni genelde umursamazdı. Sadece kardeşim Melisa'yı severdi. Babam da aynı şekildeydi. Kahretsin yine o adamın ismini (içimden de olsa) söyledim.
🥳 BÖLÜM SONU🥳
Evet öncelikle yeni bir kitaba başladım.
Bu kitabı yazmak için çok düşündüm. Çok fikir aradım. Ama bence güzel bir başlangıç oldu. Aslında ben iyi yazdığımı düşünüyorum. Evet usta bir yazar değilim. Aslında yazar bile değilim😔
Ama bu kitaptan biraz ümitliyim.
Fikirleriniz benim için çok önemli. Lütfen belirltin.
Beğendiyseniz oylamayı da unutmayın. Sizleri kocaman öpüyorum. Sizi çok seviyorum💗
Görüşürüz💗😘
