*uni*
ဘုတ်!
တွန်းချလိုက်တာကြောင့်အရှိန်ပြင်းစွာရေကန်ထဲပြုတ်ကျပြီးရေမွန်းကုန်တဲ့ဂျောင်ဂု
ဖူးး!အဟွတ်!အဟွတ်!ဟင့်! ဖူး! အု
ရင်ဘတ်လောက်ရှိတဲ့ရေတွေကြားယက်ကန်ယက်ကန်နဲ့ရုန်းနေကာမျက်စိထဲဝင်လာတဲ့ရေတွေကြောင့်ကျိန်းစပ်ကာနီရဲလို့ပင်
တစ်ဖန်လက်ကောက်ဝတ်ကိုညှာတာခြင်းမရှိ ဆုပ်ကိုင်လာပြန်တဲ့အရှင်ဟာ သူ့ကိုဆိုတကယ်ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းအမြဲဆက်ဆံသည်။
"ဟင့် နာတယ် လွှတ်ပါ ဟင့်"
"ဘယ်သူ့ခွင့်ပြုချက်နဲ့ တော်ဝင်စာကြည့်တိုက်ကိုဝင်တာလဲ ကိုယ်လုပ်တော်ဂျွန်!"
"ဂျွန် တောင်းပန်ပါတယ် အ အရှင်"
အနက်ရောင်ဆံသားရှည်တို့ကိုသန်မာတဲ့လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ကာဆောင့်ဆွဲလာတဲ့အရှင်ကြောင့် နာကျင်ကာ မျက်ရည်များကျလာသည်
"မင်းကို တောင်းပန်ခိုင်းလို့လား ကိုယ်လုပ်တော်ဂျွန်!"
"အဆောင်ထဲမှာနေရတာ ပျင်းလာလို့ ဂျွန်သွားမိတာပါ ဟင့် မင်း မင်းသားဂျီမင်းလဲပါ ပါတယ်"
"မင်းကို ဘယ်သူပါလဲလို့ မေးလား ဟမ်! မင်းသားဂျီမင်းက ငါကိုယ်တိုင်ဝင်ခွင့်ထွက်ခွင့်ပေးထားတဲ့လူ သူကြိုက်သလိုဝင်ကြိုက်သလိုထွက်လို့ရတယ် မင်းကဘာလို့ဝင်တာလဲ"
"ဂျွန်တောင်းပန်ပါတယ် ဟင့် အရှင် ဂျွန်နောက်တစ်ခေါက်မသွားတော့ပါဘူး"
ဆံသားတွေကိုပိုတိုးလို့ဆုပ်ကိုင်လာတာကြောင့် ငိုယိုကာ လက်ဝါးနှစ်ဖက်ကိုမီးပွင့်မတတ်ပွတ်သတ်ကာတောင်းပန်သည်
_____________________________________
"အခုမောင်မင်းတို့ ငါ့ကိုတားနေကျတာလား!"
"တောင်းပန်ပါတယ် မင်းသားဂျီမင်း မင်းကြီးက ရေချိုးဆောင်ထဲဘယ်သူမှပေးမဝင်ဖို့ မိန့်ထားလို့ပါ"
"ငါ မင်းကြီးကိုအရေးကြီးပြောစရာရှိတယ် အခုချက်ချင်းဖွင့်ပေးကျစမ်း"
