(bu bölüm argo ve küfür içeriklidir)
~DAYAN GÜZELİM~
İshak Saygın'dan
Arda'yı gördükten sonra durdum ve arabadan inmeden önce kulaklıktan adamlarıma konumumuzu söyleyip durumu anlatıp en hızlı şekilde gelmelerini söyledim.
Arabadan indikten sonra döl israfıyla göz göze geldik "Benim olanı almaya geldim Saygın" dedi. Şerefsiz.
Adamlarım gelene kadar Sedef'i ona vermemek için zaman kazanmam lazımdı çünkü onun yanında 5 tane adamı vardı ve bu durumda adamlarıyla baş etmem oldukça zor olacaktı çünkü içlerinden birisi tesiste oldukça tanınan ve güçlü bir kişiydi.
Hadi ama.. bu adamın başının altından birşeyler çıkacak demiştim.
Bu durumda yapmam gereken tek şey Sedef gibi gevezelik yapıp zaman kazanmaktı. Aksi takdirde olacak şeyleri düşünmek istemiyorum.
Bu yüzden şöyle dedim "Benim olan ne zamandan beri senin Arda hayırdır benim olanlarda gözün mü var" dememle kaşları çatıldı.
"Yankı benim Saygın sadece benim" dedi son iki kelimeyi özellikle vurguladı.
"O senin falan değil aptal bir takıntı yüzünden saçma sapan hareketler ettiğinin farkında değilsin tıpkı şuan Sedef'in canının tehlikede olduğunun farkında olmadığın gibi" dedim.
"Evet şuan da küçük yarasa'mın canı tehlikede bu yüzden onu bana ver ve yoluna git yoksa ikinizde öleceksiniz" dedi. Sanki ölümden korkan varmış gibi.
Sedef gibi davran İshak Sedef gibii
"Ya tamam Sedef ufak tefek küçük birşey de o yarasa değil ki kardeşim gözünün gördüğünü bile mi anlayamıyorsun sen Allah aşkına saçma sapan cümleler kuruyorsun burada"
"O bir yarasa Saygın ister kabul et ister etme o bir yarasa benim yarasa'm"
Ay yok illa gel beni gebert diyor ya
"Senin beyninde gerçekten bir sorun var siktirgit tedavi ol en iyisi sadist ruhlu pezevenk" ay ne güzel sövdüm öyle.
Söylediğim şey ile Arda'nın kaşları sanki daha fazla olabilecekmiş gibi çatılırken adamlarına döndü ve "Gidin ve şu adamı bana getirin" diye komut verdi
Aha şimdi gerçekten sıçtık
Adamları üstüme doğru gelmeye başlayınca Arda'da diğer taraftan geliyordu yüksek ihtimalle Sedef'i alacaktı. Tabi alabilirse.
Adamları üstüme silahlarını doğrultarak geldikleri için hiçbir şey yapamıyordum çünkü silahımı çıkartmaya çalıştığım an beni vururlardı ve Sedef'i alıp götürürlerdi.
İyi ki arabayı onların arabasına uzak yere park etmişim yoksa çoktan yakalanmıştık. Fakat şuan da da yakalanacak gibiydik çünkü adamlarım hâlâ gelmemişlerdi.
Aniden arkamda bir araba durunca bunların benim adamlarım olduğunu anladım. Arda arabayı görür görmez kendi arabasına doğru kaçarken silahımı çıkartıp onun olmayan beynini delik deşik etmek istedim ama arabada canı tehlikede olan bir Sedef vardı ve bu herşeyi yapmama engel oluyordu!
Adamlarım Arda'nın adamlarını yere serdikten sonra Arda'ya baktım fakat çoktan gitmişti.
Elbet zamanı geldiğinde elime düşeceksin işte o gün seni öldürmem için dizlerime kapanacaksın Arda.
Adamlarıma dönüp "bir araba benim arabamın önünden diğer ikisi yan taraflarından diğeri ise arkasından gelsin herhangi bir çatışma veya saldırı ihtimaline karşı böyle gidelim ve arabasını son sürat kullanmayan olursa o arabayı alır münasip bir yerine montalarım" dememle birlikte tüm adamların arabalarına binip söylediğim şekilde arabamın etrafına konumlandılar.
Yolda giderken yan koltuğumda duran Sedef'e baktım birşeyler sayıklıyordu ama o kadar halsiz bir şekilde söylüyordu ki ne dediğini anlayamıyordum.
Evet aslında onu arka koltuğa yatırmam lazımdı fakat arka koltukta olursa yanımda kimse olmadığı için araba hareket halindeyken ona bakamazdım ve eğer bir kovalamaca çıksaydı kötü bir durumu olduğunda ona yardım edemezdim bu yüzden onu ön sağ koltuğa oturttum ve koltuğu sonuna kadar geri yatırdım. İşin komik olan kısmı ise Sedef'in boyu o kadar kısaydı ki koltuğa tam sığmıştı ve istediği şekilde yatabiliyordu. Bu yüzümde küçük bir tebessüme neden oldu.
Dayan güzelim dayan çok az kaldı.
Hastaneye az kalmıştı bu yüzden tanıdığım doktoru arayıp durum hakkında kısa bir bilgi verdim ve acilen acil girişinde hazır beklemelerini söyledim.
Hastanenin acil kısmına geldiğimizde söylediğim gibi doktor ve yanında hemşireler duruyordu. Arabayı part etmeyi umursamayarak yolun ortasında durdum ve hemen Sedef'i çıkartıp sedyeye koydum adamlarıma arabamı park edip yanıma gelmelerini söyledikten sonra Sedef'in peşinden gittim.
Doktorlar onu acil muayene odasına alınca içeri girmek istedim fakat beni içeriye almadılar. Bu yüzden kapıda beklemeye başladım. Adamlarım yanıma geldiğinde bir tanesinin yanına yaklaşıp "Bizim tesisten bir kaç tane adam çağır. Hastanenin içinde ve dışında özellikle Sedef'in kaldığı katta tüm güvenlik üst düzeye çıkartılsın ve sakın Sipahi'ye söylemeyin" dedim. Adam baş selamı verip gittiğinde yere oturup dizlerimi kendime doğru çektim ve beklemeye başladım.
______________________________________
Selam yeni bölümüde yazdım kusura bakmayın çok yazamadım çünkü şuanda burada gök gürlüyor ve şimşek çakıyor bu yüzden de annemler tedirgin oldu ve telefonu elime almama çok izin vermiyorlar ancak bu kadar yazabildim ama yeni bölümü belki gece veya yarın sabah atarım.<33
