You Are My Shooting Star

Chapter 4.1: Forgetting

Stress ako kaya maga-update ako.

I will try na pahabain ito.

*****

Nadine's POV

-_-

-_o

o_-

o_o

Nasa langit na ba ako?

Bakit ang puti ng paligid?

Pero bakit amoy ospital?

Ganito ba ang amoy ng langit?

*sigh*

tumingin ako sa kanan.

Bakit nandito si Nick?

Sumama rin ba siya dito sa langit?

Nasa ospital nga ako.

Mahawakan nga ang buhok nya.

Ang lambot ng hair niya.

Hmmm.. ang bango pa.

hmmm? ah.. naalala ko na.

nahimatay nga pala ako kanina, dahil kay Renz.

*sigh*

Bakit nandito palagi sa tabi ko si Nick?

Am I important to him?

Sana siya na lang talaga yung minahal ko.

Yung pinagtutuunan ko ng pansin.

''hmmm,gising ka na pala. Nagugutom ka na ba?'' tanong niya.

''Sorry, nagising kita tuloy. Medyo gutom.'' sabi ko na lang.

''Okay lang, pinabantay ka sa akin ni Tita.''

''Salamat Nick.*gruuu* oops, sorry.''

''Ano gusto mo? Gusto mo pagbalatan kita ng mansanas?'' yaya niya.

''Okay. Thank you.''

''You're always welcome.'' nakangiti niyang sabi. Cute!

''Heto na.'' sabi niya na parang server.

''Ahm, gusto mo? Subuan kita.'' ngumiti lang siya. ''Say ah!'' bumukas din bibig niya. Nilagyan ko.

Ang sweet namin. Parang kami. Kahit hindi kami.

Sana siya na nga lang.

''ahm, Nick, kelan ako pwedeng lumabas?'' tanong ko.

''Mamaya na, may kinuha lang mommy mo.''

tumango na lang ako.

Umalis na kami after 1 hour.

Sa ibang car siya sumakay, sa kanyang kotse.

Mabuti pa siya, may sarili ng kotse, pero siyempre, may driver siya.

Nakarating kami ng bahay at dumiretso na kaagad sa kwarto ko para magpahinga na.

*sigh*

naaalala ko na naman ang mga nangyari kanina.

Sinigawan niya ako sa mall pa.

Layuan?

Eh di layuan! Kahit mahirap.