Lara

𝟙.𝔹𝕠𝕝𝕦𝕞

Sabahın erken saatlerinde kalmıştım. Çünkü abimle iddia girmiştik bugün kahvaltıyı ben hazırlayacaktım. O yüzden hızlıca yataktan kalktım, elimi, yüzümü yıkadım ve mutfağa gittim.

“Abi?”
“Günaydın”
“Günaydın da sen kaçta kalktın?”
“Saat kaç?”

Teflonumu elime aldım ve ekrana baktım
“ 07:30 “
“emin misin?”
dediğinde diğer abim odasından çıktı.
“Hadi hadi geç kalıyoruz.”
“Saat daha 07:31”
“abicim iyi misin sen?”
“Telefon saatinin ayarlarıyla oynadım biraz” “Okey.”
“Abi sadece bir iddia uğruna mı? Saat kaç peki şu an”
“ilk soru evet ve 2. Soruna gelirsek Saat 09:00” 
“Of Abi duruşmaya geç kaldım resmen” dedim ve odama doğru giderken abim
“duruşmanın 40 dk. sonra”

diye arkamdan bağırdı. Hızlıca kıyafetlerimi giydim ve saçımı da toplayıp kahvaltıya oturdum. Hızlı hızlı yemeye çalışıyordum.

"Lara yavaş ye boğulacaksın." Demesiyle boğulmuştum.
"Abicim o mavi gözlerinle lütfen kötü bir şey söyleme hemen gerçekleşiyor."
kahvaltımızı yaptıktan sonra abimi kolundan çekiştirerek dışarı çıkardım.
“Abi hadi hızlı giy.”
“hızlıyım işte!”
“Abi  20 dk. kaldı.”
“lan tamam küfür edeceğim şimdi. bin arabaya hadi.”
Ayakkabılarımı tam giymeden hızlıca arabaya bindim. abim arabayı kullanırken bende ayakkabılarımı giymeye çalışıyordum.
“Bir şey mi yaptın sen yüzüne?" Deyince şaşkın bir ifadeyle ona döndüm.
“Hayır, neden ki?”
“Ben de diyorum niye bu kadar çirkinsin. Makyaj yapmamışsın.”

Ve alaycı bir şekilde güldü abimin gülüşünü seviyordum çok tatlı gülüyordu ama bana gülmesi sinirimi bozuyordu.

“Ha ha ha ne kadar komiksin abicim”
“geldik” “ne?” “Geldik geldik”
“Evet ne ara.”
ben arabadan indim tam kapıyı kapatacakken
“ve bu arda şaka yapmamıştım.”

Dedi abim ve gitti. Adliyenin kapısından geçer geçmez güvenliğe sordum.

“Ayla Sana bir şey soracağım ve doğruyu söyle” “Tabii ki hakime hanım”
“çirkin miyim?”
“Tabii ki de hayır, siz benim tanıdığım en güzel kadınlardan birisiniz.”
“Ayla, çok güzel abarttın sağ ol.”

Dedim ve hızlıca odama gidip cübbemi giydim ve duruşma salonuna gittim. Neyse ki bir hakimin geç kalması kimse için sorun teşkil etmezdi. Ama yine de ahlaken belirtilen saatlerde orda olmalıydı. “Evet duruşmayı başlatıyorum.”
..................................................................................

Bütün gün davlar ile uğraşmak o kadar yorucuydu ki. Bir an önce akşam olsun da eve gidip abimin o güzel yemeklerini yiyebileyim. Ben abimin acaba bu gün ne tür bir yemek yapacağını düşünürken kapım tıklatıldı.

“Girebilirsiniz!” Gelen Elfindi.
“Aç mısın?”
“Bir Kurt kadar açım.”
“Bende bunu düşündüm ve seni yemeğe götürmeye geldim.”
“Bakmam gereken dosyalar var.”
“Saat tam şu an 12:00 artık öğle molası.”
“Nereye gidiyoruz?”
“sürpriz”

Elfinle beraber aşağıya indik ve arabasına doğru giderken onun hastaları hakkında konuşuyorduk. Elfin bir psikiyatrist. Anlattığı hikayelerin kime ait olduğunu bilmiyordum ama gerçekten o anlattıkça ben bir şeylerden ders çıkarıyorum. Ve arabaya binmeden önce gözlerimi bağladı. 

“Buna gerçekten gerek var mı?”
“Evet canım. Şimdi sus ve yol boyunca konuşma.”

dedi ve arabaya bindik. 10-15 dakika sonra bir yere geldik. Beni nereye getirdiğini hâlâ bilmiyorum.

“Arabayı park ediyorum.”
Dedi Ve durduk büyük bir ihtimalle o işi halletmişti sonra arabadan indiğini duydum. Ardından benim kapımı da açtı ve elimde tutarak indirdi.

“gözlerimi açabilir miyim?”
“Hayır, kapıyı kapatayım bekle.”

Sonra arabayı kilitledi ve koluma girdi yavaş adımlarla ilerledik. Bir binaya girdik ve merdivenleri çıktık.

“Kapı açık, girebiliriz.”
“Elfin, Nereye giriyoruz?”

Dediğimde o gözlerimi açıp ‘sürpriz!’ Diye bağırdı. Gerçekten sürprizdi. Evdeki her şey darmaduman olmuştu. Elfin’e döndüm

“sürpriz bu mu?”
“Hayır tabii ki”

Etrafa bakındım.
“Ben polisi arıyorum.”
“Olur.” Dedim

Ama masanın üstünde bir zarf vardı. Zarfı açtım, içindeki kağıtta; Lafı fazla uzatmayacağım selim. babanıza ne olduğunu öğrenmek ister misin? Sana bi ip ucu veriyorum. Karanlık tarafta babana ne olduğunu öğrenebilirsin. Biliyorum ki sen ve abin hep babanın yanındaydınız ama sonra bir şeyler oldu ve baban bu dünyadan göçtü. Ama ne olduğunu öğrenmek  isterseniz... öğrenebilirsiniz ben size yardım edeceğim. Kabul edersen ‘0534 21* ** **’ bu numarayı arayabilirsin.

“Elfin dur arama!” Elfin şaşkınlıkla bana baktı. “Neden?”

Elimdeki mektubu gösterdim.
Mektubu aldı ve okumaya başladı o mektubu okurken ben ne yapacağımı  Ve bunu kimin yaptığını düşünüyordum.  Telefonu elime aldım ve selim abimi aradım.

“Alo Abi?”
“Lara, Abicim iyi misin?”
“Eve gelebilir misin?”
“Lara bir şey mi oldu?”
“Telefonda anlatamam.”
“Tamam ben geliyorum.”
“Bekliyorum abi.”

“Lara bu mektup ne!” Şaşkındı Ve yalnız değildi. “Bilmiyorum Elfin”
“aşkım Karanlık taraf derken”
“mafyacılıktan bahsediyor.”
“Babanın dostu mu düşmanı mı?”
“Bilmiyorum Elfin.”

Olduğum yerde duramıyorum, kafamı kurcalayan bir ton soru var. Bir sağa bir sola hızlı adımlarla volta atıp duruyorum.

“Elfin sen git istersen.”
“Gidiyim... abin gelir zaten.”
“Görüşürüz.”
“Dikkat et.”
“Ederim.”
Elfini yolcu ettikten sonra koltuğa oturdum ve numarayı aradım.