1. Bölüm "ihanetten geriye kalan"

1K 64 26
                                    



Merhabalar bu benim ilk kurgum başlangıcı pelinin geldiği bölümden yapıcam olması gerektiği şekilde yazacağım  SeyFer' in arasındaki bağı  koruyarak hikayeyi devam ettireceğim destekleriniz icin simdiden teşekkür ederim keyifli okumalar...💙

Bugün 5 yaşındaki Seyranın hayallerine kavuştuğu gün... evet doğru duydunuz üniversiteye başlıyorum hemde ilklerimi yaşadığım en sevdiğim ile hayat arkadaşım ileride çocuklarımın babası olucak o kişi ferit ile kim derdi ki elinde tepsi tepsi baklava ile seni sinir eden o çocuk içimdeki yaralı 5 yaşındaki seyranın hayallerini gerçekleştireceğini...
Ben bu düşüncelerim ile terasta denizi seyrederken arkadan bir çift kol belime sarıldı

"Günaydınn fıstığım heyecan var mıı". Dedi önümü dönüp yanağına sulu bir öpücük kondurdum.

"Çok..çokk heyecanlıyım ferit."
Terastan çıktık sabah kahvaltısı için hazırlanmaya başladık.

"Hadi antep fıstığım hazırsan kahvaltıya inelim herkese bu mutlu haberi verelim" aşağıya indik salonda asuman,gülgün anne,orhan baba ve kaya oturuyordu.

"Günaydın çocuklar yüzünüzde güller açıyor maşallah size" dedi gülgün anne.

"Evet annecim dedemde insin sizlere çok güzel ve önemli birşey diyeceğiz seyran ile" dedi ferit, ben tam birşey diyecekken latif efendinin ağam geliyor demesi ile masaya geçtik

"Dedecim bizim sizimle bahsetmek istediğimiz çok önemli bir şey var"

"Hayrola ferit efendi sabah sabah nedir bu heyecanınız"

"Dedecim biz sizinle önceden de konuşmuştuk ama bugün fırsat oldu söylemek için seyranın üniversiteye kaydını yaptırdık bugün başlıyor"
Ferit sözü bitirir bitirmez tüm gözler bana doğru döndü heyecandan ellerim titriyordu ve ferit farketmiş olucak ki hemen masanın altından elimi tuttu rahat ol dercesine.

"Hayırlı olsun seyran kızım inşallah hep ilim yolunda ilerlersin başarılarının devamını dilerim"

"Teşekkür ederim efendim"
Herkes tebrik mesajlarını ilettiği ve sakin bir kahvaltı oldu ferit hemen saatine baktı ve bana döndü.

"Karıcığım hadi gel biz seni okuluna bırakalım geç kalıyoruz". Feriti onaylayarak ayağa kalktım ve okula doğru yola çıktık.

"Güzelim seni ben çıkışta almaya gelicem kaç gibi dersin biter"

"4'te biter ferit" diye cevapladıktan sonra okula vardık hemen ferit inip kapımı açtı.

"Benim güzelime iyi şanslar öpücüğü vereyim sonra ben kolsuz ustanın yanına gidicem ordan da şirkete geçerim" yanağıma sulu bir öpücük kondurup el salladı bende salladım arabaya binip gidince bende üniversitenin tam önünde durdum işte hayallerim gerçekleşmişti başardım hem mutlu evli hemde okuyabileceğim ama içimde kötü bir his vardı bu peri masalı içinden çok kötü bir şekilde uyanacağıma kafamdan tüm bu düşüncelerimi silip okulun içine doğru adımladım.

Feritten...
Seyranı okula bırakıp han a doğru arabayı  sürdüm seyrana süpriz yapacaktım birlikte çizdiğimiz yüzüğümüzü hayata geçirecektik evet o yüzüğü seyrana takacaktım bu yüzüğün tek sahibi hayatımın merkezinde olan canımı bile ona feda edeceğim karıma antep fıstığıma hediye edeceğim bu düşünceler içinde hanın içine doğru girdim kolsuz ustayı masanın başında mücevheri incelerken gördüm

"Hoşgeldin hergele gel bak senin yüzük için bu taşı düşünüyorum sende bir bak istersen" elime taşı alıp inceledim bir an Seyranın parmağında hayal ettim evet bu taş kesinlike uygundu hem taşın rengi Seyranın gözleri gibi yeşil yeşildi...

İltimas|SEYFERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin