I've got summer on my mind

Κεφάλαιο 6

<<Δηλαδή κοιμηθήκατε μαζί, σχεδόν γυμνοί και θες να μου πεις ότι δεν έγινε τίποτα;>> Με ρωτάει ενθουσιασμένη η Γεωργία όσο πίνει μια γουλιά καφέ.
<<Σσσσ παιδί μου, μη φωνάζεις, έχει κόσμο γύρω γύρω. Αλλά ναι. Δηλαδή...εγώ δεν θυμάμαι κάτι και εκείνος λέει πως δεν με ακούμπησε καθόλου γιατί ήθελε να θυμάμαι την πρώτη μας φορά>>

Η Γεωργία πνίγεται με το νερό της όταν τελειώνω την πρόταση μου.

<<Τι πράγμα;; Καλά αυτός λιώνει για πάρτη σου! Πότε θα το καταλάβεις επιτέλους;>>
<<Μακάρι να μπορούσα να το πιστέψω αλλά ρε συ... Το ξέρεις πως με το που γυρίσω το βλέμμα μου θα έχει πάει σε άλλη>>
<<Ναι ε; Αν ήταν έτσι δε θα έσπαγε το αμάξι αυτού που ήρθε εχθες και σε ενοχλούσε>>
<<Τι έκανε;>>
<<Όταν εγώ με τον Πέτρο πληρώσαμε και ήρθαμε έξω στο αμάξι που ήσασταν εσείς, εγώ ήρθα δίπλα σου να δω πως είσαι. Ο Πέτρος πήγε στον Δημήτρη και άκουσα τον Δημήτρη να λέει ότι τον ξέρει αυτόν τον τύπο και τον λένε Γιώργο. Ήξερε το αμάξι του είπε και έδωσε κυριολεκτικά εντολές στον Πέτρο να μας αποσπάσει την προσοχή γιατί είχε σκοπό να τον κάνει να πληρώσει για αυτό που έγινε. Τον είδα να παίρνει μια πέτρα και να την πετάει πάνω στο αμάξι αυτού του Γιώργου. Για αυτό μετά έτρεχε τόσο πολύ με το αμάξι>>

Προσπαθώ να αναλογιστώ όσα μου είπε η Γεωργία και δεν έχω λόγια πραγματικά.

Ο Δημήτρης; Ο Δημήτρης που δεν έχει αφήσει θηλυκό για θηλυκό;

Ναι αλλά εγώ τον μισώ.

<<Ναι αλλά εγώ τον μισώ>>
Κοιτάζω από την άλλη προσπαθώντας να αποφύγω το βλέμμα της.

Χτυπάω την πόρτα και περιμένω αγχωμενη να ανοίξει. Ήταν λάθος. Προλαβαίνω να φύγω.

Ανοίγει η πόρτα. Προφανώς θα μου άνοιγε την ώρα που αποφάσισα να φύγω.

<<Τόσο πολύ δε μπορείς μακριά μου;>>
<<Μην γίνεσαι ανόητος. Μπορώ να περάσω;>>
<<Το σπίτι μου είναι σπίτι σου μωρό μου>>

Τον κοιτάζω ξανά και βλέπω ότι φοράει μόνο μια πετσέτα γύρω από την μέση του και τα μαλλιά του είναι βρεγμένα και ατημέλητα. Μόλις βγήκε από το μπάνιο.

Μπαίνω στο σπίτι και πηγαίνω προς το σαλόνι, κάθομαι στον καναπέ και στέκεται όρθιος δίπλα μου.

<<Έτσι θα μείνεις;>> Τον κοιτάζω από πάνω μέχρι κάτω και γλύφω ασυναίσθητα το κάτω χείλος μου.
<<Νόμιζα σου άρεσε>> Μου χαμογελάει πονηρά ξανά.
<<Νόμιζες. Πήγαινε ντύσου σε παρακαλώ>>
<<Το ξέρεις ότι είναι σπίτι μου και μπορώ εύκολα να κυκλοφορώ όπως θέλω; Όπως πχ γυμνός!>> Πιανει την πετσέτα γύρω από την μέση του.
<<Μη διανοηθείς. Ήταν λάθος να έρθω, θα φύγω>> Σηκώνομαι όρθια και πάω να φύγω.